44η μέρα
Ίσως ο τίτλος είναι υπερβολικός, όμως η καθημερινότητα μας στις μέρες της πανδημίας έχει αλλάξει ολοκληρωτικά. Και δεν αναφέρομαι μονάχα στην καραντίνα, τον περιορισμό στις μετακινήσεις και το εργασιακό περιβάλλον, αλλά και σε απλά πράγματα. Τόσο απλά που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα σε έβαζαν καν στη διαδικασία… σκέψης!
Θα σας πω ένα παράδειγμα από την… εξόρμηση μου στην τοπική αγορά για τα απαραίτητα ψώνια του Πάσχα. Μιλάμε για μια μικρή λίστα, η οποία θα με απασχολούσε 15-20 λεπτά στη χειρότερη περίπτωση στην προ – κορωνοϊού εποχή. Ξέρετε πόσο χρόνο χρειάστηκα για να ολοκληρώσω τη λίστα αγορών μου; Σχεδόν… δύο ώρες! Όχι, εδώ δεν είμαι καθόλου υπερβολικός! Σχεδόν 25 λεπτά περίμενα αρχικά πίσω από μια ατελείωτη σειρά στο ΑΤΜ της τράπεζας, 20 λεπτά αναμονή στο κρεοπωλείο (μπαίνουν μονάχα δύο πελάτες κάθε φορά) και άλλα 15 μέσα για να ψωνίσω τα απαραίτητα για το indoor Πάσχα, 10 λεπτά αναμονή στο κατάστημα με τους ξηρούς καρπούς για λίγα φουντούκια (εμ, είχα λιγούρα, τι να κάνω;), 15 λεπτά αναμονή στο τυροπωλείο, άλλα 5 λεπτά στο περίπτερο για μια σοκολατίτσα, 20 λεπτά στο φαρμακείο για μια… οδοντόκρεμα και ένα αντισηπτικό.
Τελικά γύρισα σχεδόν… κατάκοπος στο σπίτι και ιδιαίτερα προβληματισμένος. Όχι βέβαια για τα μέτρα προστασίας. Ίσα – ίσα, συμφωνώ απόλυτα και επικροτώ, καθώς είναι σημαντικό να προστατευτούν και οι υπάλληλοι και οι καταναλωτές. Αν όμως διατηρηθεί αυτός ο ρυθμός για μεγάλο διάστημα, τότε ακόμα και οι λεπτομέρειες της καθημερινότητας μας θα είναι διαφορετικές σε σχέση με όσα είχαμε ζήσει. Και αυτό αν μη τι άλλο “σκοτεινιάζει” λίγο το μυαλό με σκέψεις για ένα δυστοπικό μέλλον.
Το βίντεο της μέρας
Ας μπούμε λίγο στο πνεύμα των Άγιων Ημερών και ας… μεταφερθούμε μέχρι την παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Για όσους την έχουν επισκεφθεί, είναι εντελώς διαφορετικό να βλέπεις τις εικόνες απ’ ότι να αισθάνεσαι αυτή τη διαφορετική αύρα που έχει η πόλη. Όμως στην περίοδο της πανδημίας, καθόμαστε αναπαυτικά και… ταξιδεύουμε μέσα από την οθόνη του υπολογιστή μας.
Το soundtrack της μέρας
Ένα ξεχωριστό τραγούδι, εδώ και χρόνια στη λίστα των αγαπημένων μου από τους Θεσσαλονικείς Horizon’s End, οι οποίοι υμνούν τη “Νέα Ιερουσαλήμ” στο εκπληκτικό “Sculpture on Ice”. Ένα βιολί που… δακρύζει, μια φωνή που ψέλνει στα ουράνια, μια σύνθεση – ταξίδι σε άλλη εποχή…
Αποκ. 21,4 καὶ ἐξαλείψει ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ Θεὸς πᾶν δάκρυον ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι· ὅτι τὰ πρῶτα ἀπῆλθον.