37η μέρα
Ίσως η πιο συναρπαστική μας στιγμή στην περίοδο της καραντίνας να είναι και η επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς. Ξεπερνάμε το διάστημα αναμονής που χρειάζεται για να μπεις, τη γκρίνια που συνήθως ακούς από τους ανυπόμονους και την παραβίαση της απόστασης των δύο μέτρων από αρκετούς που είναι στην κοσμάρα τους. Κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά σου για να μπεις στο σούπερ μάρκετ και εκεί αντικρίζεις συχνά εικόνες από την προ-κορωνοϊού περίοδο. Ίσως και κάτι τέτοιο…
Πέρα από κάποιες περιπτώσεις που έχουν και λίγο πλάκα, καθώς μπαίνουν ξαφνικά δύο σε ένα διάδρομο, κάνουν σαν να μην έχει δει ο ένας τον άλλο και… εξαφανίζονται, υπάρχουν και τα πιο επικίνδυνα περιστατικά με άτομα που δεν θα μάθουν ποτέ μα ποτέ!
Προσπαθούσα να ψωνίσω λίγες ντομάτες, όταν ξαφνικά μια – όχι και τόσο μεγάλη σε ηλικία – “κυρία” μου έκανε… σκριν, μπήκε μπροστά μου και άρχισε με γυμνά χέρια να ζουλάει το αντικείμενο του… πόθου μου. Αν αναρωτιέστε για την αντίδραση μου, συγκρατήθηκα… Λυπήθηκα το κερασένιο κουκούτσι που έχει για εγκέφαλο και απομακρύνθηκα. Γιατί κάτι τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικά επικίνδυνοι για την κοινωνία μας. Και όχι μονάχα τώρα που η κατάσταση είναι δύσκολη… Αντίο καλή μου ντοματούλα!
Το βίντεο της μέρας
Με αφορμή την κυριούλα που μου έσπασε τα νεύρα και συνέχισε απτόητη και σαν να μην τρέχει τίποτα τα ψώνια της, δείτε το βίντεο της Daily Mail και να αντιληφθείτε πως μπορεί να μεταδώσει κάποιος ασθενής τον ιό σε ένα σούπερ μάρκετ…
Το soundtrack της μέρας
Επειδή αισθάνθηκα το ζεστό ήλιο και με έπιασε λίγο και το ερωτικό μου, είχα και κάποια μηνύματα ότι προτιμώ μόνο metal τραγούδια ( ε τι να κάνω, αυτή τη μουσική ακούω), διάλεξα ένα αγαπημένο από τη δεκαετία του ’70. Οι Stories με τη γλυκιά, σχεδόν αιθέρια φωνή του Ian Lloyd τραγουδούν για τη δική τους αγαπημένη… Η δικιά μου τελευταία έχει το όνομα… ελευθερία!