Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε μέσω instagram Live με τη Λίλα Κουντουριώτη και τον Γιώργο Λιώρη. Βλέπετε όλη η αθλητική δράση σταμάτησε λόγω κορωνοϊού, οπότε η επικοινωνία μας πραγματοποιήθηκε έστω και εξ αποστάσεως. Τα ερωτήματα που δεχτήκαμε από φίλους του Ολυμπιακού ήταν πολλά, όμως ορισμένα ήταν επαναλαμβανόμενα! Το πιο σύνηθες ήταν εκείνο για τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο. “Τι θα γίνει με Λάζαρο;”, “θα μείνει ο Λάζαρος;” ξανά και ξανά από τoυς φίλους της ομάδας.
Η αλήθεια είναι πως ήταν μια πολύ απαιτητική πνευματικά και σωματικά σεζόν για τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο. Ο μέσος του Ολυμπιακού κατάφερε να επιστρέψει μετά τον σοβαρό του τραυματισμό (ρήξη πρόσθιου χιαστού στο αριστερό γόνατο) στις 22 Δεκεμβρίου, σχεδόν δέκα μήνες από τη μέρα που χρειάστηκε να περάσει την πόρτα του χειρουργείου. Ήταν ένα ματς εκτός έδρας με τον Βόλο, στο οποιο ο Λάζαρος δεν είχε χρόνο για να ψάξει τα βήματα του. Αν και ήταν κάτι απαραίτητο, όπως μας είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξη του στα κανάλια Novasports “οι αγώνες είναι ο οδηγός για να επιστρέψεις μετά από τέτοιους τραυματισμούς, οι προπονήσεις όσο δυνατές κι αν είναι, δεν σου δίνουν απόλυτα ορθό δείγμα”. Ο Πέδρο Μαρτίνς ήξερε πως ο Λάζαρος στο συγκεκριμένο ματς (είχε χάσει με τραυματισμούς μέσα στο παιχνίδι Σουντανί και Μπρούνο, ενώ ο Ποντένσε ήταν απών) ήταν ο παίκτης που θα μπορούσε να δώσει τη σπιρτάδα και την ένταση που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός. Ο Χριστοδουλόπουλος είναι game changer και το πάλεψε με ατομικές και ομαδικές ενέργειες, αλλά χωρίς αποτέλεσμα (0-0 το τελικό αποτέλεσμα). Δεν φύλαξε τα πόδια του, ούτε κρύφτηκε στην επιστροφή του από έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό. Γι’ αυτό και στη δεύτερη συμμετοχή του, στο άκρως πιο απαιτητικό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο, έδειξε για 30′ πως βρίσκεται σε υψηλό βαθμό ετοιμότητας.
O 33χρονος μέσος του Ολυμπιακού πάσχισε να βρει ρόλο στον κορμό της ομάδας μέσα από επτά συμμετοχές. Όπλα του η διάθεση και η εμπειρία. Ο Λάζαρος σε όποιο ματς μπήκε για να βοηθήσει, φάνηκε να μη χρειάζεται ούτε ένα λεπτό προσαρμογής. Ένιωθε ίσως πως ήταν πολυτέλεια για εκείνον. Στα ματς κυπέλλου με την Καλαμάτα, σκόραρε και έδωσε ασίστ, βρίσκοντας πάλι την επαφή του με την ουσία στο παιχνίδι.
Η τελευταία του παρουσία ήρθε στις 15 Φεβρουαρίου απέναντι στον Πανιώνιο, όπου πήρε 34 αγωνιστικά λεπτά από τον Μαρτίνς. Πριν από αυτή άλλα 6 λεπτά στο ντέρμπι με τον Άρη στις 19 Ιανουαρίου. Όπως καταλαβαίνετε ήταν απόλυτα δύσκολο να βρει αγωνιστικό ρυθμό και να ενταχθεί στο σύνολο των παικτών οι οποίοι δούλεψαν μαζί σε διάφορες συνθήκες και εντάσεις, καθ΄όλη τη διάρκεια της σεζόν. Όπως δήλωσε πρόσφατα στο novasports.gr ο Λεονάρντο Κούτρης “δύσκολα θα μπορούσε να βρει κάποιος θέση στην ενδεκάδα, καθώς ο Πέδρο Μαρτίνς μετά τις γιορτές δεν ήθελε να χαλάσει τη χημεία της ομάδας”.
Από εκεί και πέρα δεν είδαμε ξανά τον Λάζαρο, του οποίου το συμβόλαιο λήγει το ερχόμενο καλοκαίρι. Ένας παίκτης που δέθηκε άμεσα με την εξέδρα και έγινε… καψούρα, φανερώνοντας ποια ομάδα αγαπάει, αν και έχει φορέσει όλες τις βαριές φανέλες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μια επιλογή που η ύπαρξη της στο ρόστερ “έφτιαχνε” τη διοίκηση για πολλούς λόγους, αγωνιστικούς και μη. Ο τραυματισμός στο περσινό ντέρμπι με την ΑΕΚ, έφερε τα πάνω κάτω σε μια κρίσιμη καμπή της καριέρας του. Τις τελευταίες εβδομάδες γράφτηκε για έντονο φλερτ με κυπριακούς συλλόγους, καθώς θα αποκτηθεί ως ελεύθερος αν πει το “ναι”. Ωστόσο από το περιβάλλον του παίκτη προκύπτει άγνοια και έκπληξη για τα συγκεκριμένα σενάρια. Προφανώς αν παραμείνει ο Πέδρο Μαρτίνς στο τιμόνι του Ολυμπιακού, θα προκληθεί ντόμινο σχετικά με την παραμονή του Λάζαρου και το ρόλο του στην ομάδα, καθώς είναι πασιφανές πως στην παρούσα φάση, δεν αποτελεί μία από τις βασικές του επιλογές.
Βέβαια η παύση των δραστηριοτήτων έχει δώσει την ευκαιρία σε όλους τους παίκτες να πραγματοποιήσουν επανεκκίνηση σωματικά και πνευματικά και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν ο Λάζαρος επιστρέψει πιο δυνατός και έτοιμος εν όψει της συνέχειας σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη.
Σε περίπτωση που αποχωρήσει ο Μαρτίνς, προφανώς και η παραμονή του Λάζαρου θα επανεκτιμηθεί σε άλλη βάση, σχετικά με την προσφορά και τις απολαβές του. Ο ίδιος είναι παίκτης που δεν αρέσκεται στο να κάθεται πάνω σε ένα συμβόλαιο και να μην αγωνίζεται. Ούτε καν να νιώθει πως θεωρείται εφεδρεία πολυτελείας. Όλο αυτό το διάστημα ήταν “θηρίο στο κλουβί”. Ο Χριστοδουλόπουλος πραγματοποίησε τη σπουδαία του καριέρα, λόγω ποιότητας και ποδοσφαιρικού εγωισμού και ακόμα και σε σχετικά προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία, αυτά τα δύο στοιχεία θα είναι οι οδηγοί του για την επόμενη ημέρα!