Το παράδειγμα του ΟΦΗ καταδεικνύει πως με πίστη, δουλειά και ξεκάθαρο σχέδιο μπορεί μια ομάδα να αλλάξει επίπεδο ακόμη κι όταν αδυνατεί να ξοδέψει πολλά χρήματα για μεταγραφές.
Όταν στο τέλος της περυσινής σεζόν ο Ναμπί σκόραρε με τον πιο απρόβλεπτο τρόπο για να κρατήσει τον ΟΦΗ στη 1η και τον Πλατανιά στη 2η κατηγορία, κανείς δε πίστευε πως στο τέλος της επόμενης σεζόν ο ΟΦΗ θα βίωνε εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.
Ακόμη και οι προσηλωμένοι στο πλάνο διοικητικοί πυλώνες της ομάδας, όσο αισιόδοξοι για καλύτερες μέρες κι αν ήταν, δεν είχαν ψελλίσει τη λέξη Ευρώπη… Εν αντιθέσει με τον τελικό παραμονής κόντρα στον Πλατανιά πέρυσι, η πρόκληση της Ευρώπης σε ματς-τελικό με τη Λαμία απεδείχθη ευκολότερα υλοποιήσιμη. Άλλο η επιβίωση, άλλο η διάκριση…
Τι άλλαξε από πέρυσι μέχρι φέτος στη διαφορά εικόνας και τελικά κατάταξης για τους Κρητικούς;
Η διοίκηση είχε δουλέψει ήδη μερικούς μήνες στο πλάνο και είχε μπροστά της τον σχεδιασμό της ομάδας το καλοκαίρι. Κάτι που δεν είχε κάνει στην προηγούμενη σεζόν αναλαμβάνοντας το Φθινόπωρο.
Ο προπονητής επελέγη με βάση το πλάνο και τα θέλω του Γιάννη Σαμαρά και των συνεργατών του. Είχε ένα ξεκάθαρο πλάνο από την προετοιμασία. Σε αυτό δούλεψε και με αυτό πήγε μέχρι τέλους. Σε καλές και κακές στιγμές. Όμως στις κακές δεν το άλλαξε.
Οι παίκτες κατάλαβαν τι ακριβώς θέλει από εκείνους η ομάδα. Είχαν ρόλους. Είχαν και πάλι καλά αποδυτήρια, κάτι που στον ΟΦΗ ισχύει μόνιμα τα τελευταία χρόνια, άρα σεβασμό και πίστη στη δουλειά των συμπαικτών τους παίζοντας και για αυτούς.
Επιλογές ουσίας και χαμηλού κόστους. Η διοικητική κατάσταση της τελευταίας διετίας στον σύλλογο ουδεμία σχέση έχει με αυτή των προηγούμενων χρόνων. Τόσο σε θέμα πληρωμών όσο και διαμόρφωσης ρόστερ.
Παρόλα αυτά όμως, το δόγμα παίρνω ότι χρειάζομαι και όχι απλώς για να πάρω έφερε επιθυμητά αποτελέσματα.
Ο ΟΦΗ είχε έναν αριθμό παικτών που έπαιρναν ευκαιρίες. Δεν είχε ανενεργούς ποδοσφαιριστές να… δυσκολεύουν τα αποδυτήρια. Κυρίως όμως είχε αυτούς που επέλεξε για το ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει.
Προφανώς δεν του… βγήκαν όλοι όσο ήθελε. Όμως αυτό συμβαίνει σε όλες τις ομάδες και σε όλες τις κατηγορίες του κόσμου.
Βλέποντας αυτούς που αγωνίστηκαν στο τελευταίο εφετινό παιχνίδι με τη Λαμία και δεν είχαν παίξει πέρυσι με τον Πλατανιά, γίνεται αντιληπτό πως διάθεση για σπατάλες και παίκτες-στοιχήματα δεν υπήρχαν. Οι «νέοι» λοιπόν που σε συνεργασία με τους παλαιούς που κράτησαν την ομάδα πέρυσι στην κατηγορία την οδήγησαν στην Ευρώπη ήταν οι: Κουτρουμπής, Μαρινάκης, Τσιλιανίδης, Στάικος, Μάνος, Σεμέντο, Φιγκεϊρέδο.
Ελεύθεροι οι τέσσερις πρώτοι, δανεικοί Μάνος και Σεμέντο, επιλογές ποιότητας οι ξένοι.
Προσθέστε σε αυτούς Σωτηρίου, Γιαννούλη, Μεγιάδο, Ναμπί, Κοροβέση, Μπράουν και όσους ακόμη ήταν από πέρυσι στην ομάδα…
Προφανώς και ο ΟΦΗ θα χρειαστεί περεταίρω ενίσχυση το καλοκαίρι. Όχι μόνο γιατί στόχος είναι η μόνιμη αλλαγή επιπέδου και όχι η περιστασιακή συμμετοχή στην Ευρώπη αλλά και επειδή οι υποχρεώσεις θα αυξηθούν σε περίπτωση που η ομάδα τα καταφέρει.
Ενέσεις ποιότητας όμως βάση πλάνου και όχι μεταγραφές που θα σταματήσουν τη «μουρμούρα» όσων έτσι κι αλλιώς έμαθαν να αμφισβητούν και όχι να πιστεύουν.
Ούτως ή άλλως όμως ο καθένας κάνει τη δουλειά του. Άλλοι οργανώνουν και επιλέγουν, άλλοι παίζουν, άλλοι στηρίζουν και άλλοι γρινιάζουν.
ΥΓ. Απεδείχθη κα ως προς το αποτέλεσμα (πέρα από την ποιότητα του ανθρώπου) πως η επιλογή Σίμου ήταν εξαιρετική.
ΥΓ1. Σαφώς και ο κόσμος της Κρήτης έχει στηρίξει τη νέα προσπάθεια όμως θα περίμενες κάποιος πως δε θα έμενε άδειο κάθισμα στον αγώνα επιστροφής της ομάδας στην Ευρώπη.
ΥΓ2. Η επόμενη χρονιά είναι η σημαντικότερη στο νέο πρότζεκτ αφού η σταθεροποίηση στον στόχο είναι πάντα η δυσκολότερη δουλειά.
ΥΓ3. Επίσης δύσκολη θα είναι η δουλειά του Σίμου να πείσει τους παίκτες του ότι η σεζόν δεν τελείωσε…