Η ισοπαλία στα Πηγάδια κόντρα στην Ξάνθη 1-1 (18’ Λισγάρας – 4’ Άκπομ) επιβεβαίωσε για τον ΠΑΟΚ τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Ένα αποτέλεσμα που – εν όψει των πλέι οφ – τον άφησε επτά βαθμούς πίσω από την κορυφή αλλά κυρίως επιδείνωσε την – ήδη – κακή ψυχολογία του, έχοντας ως συνέπεια αρχικά τις αποδοκιμασίες μερίδας φίλων του που ταξίδεψαν μέχρι εκεί και στη συνέχεια τη συνάντηση στο δρόμο της επιστροφής και τα έντονα παράπονα από κάποιους άλλους.
Ναι, μπορεί να υπήρξαν παράπονα για τη φάση στις καθυστερήσεις με το χέρι του Λισγάρα στην περιοχή της Ξάνθης, για την οποία ο διαιτητής στη μοναδική φορά στο ματς που πήγε να εξετάσει ο ίδιος το VAR έκρινε πως δεν υπήρξε κάτι αντικανονικό, μπορεί ο Λημνιός να έχασε μοναδική ευκαιρία στο τελευταίο λεπτό να δώσει τη νίκη στην ομάδα του όμως είναι η γενικότερη εικόνα, για μια ακόμη φορά, που δεν πείθει. Δε δείχνει να διαθέτει πληθώρα επιλογών στο δημιουργικό της κομμάτι, σα να έχει απωλέσει την αποτελεσματικότητά της, στερείται συνοχής, περιορίζεται εύκολα από τον εκάστοτε αντίπαλο λόγω του προβλήματος που αντιμετωπίζει στην οργάνωση του παιχνιδιού με την εύρεση του πλέον κατάλληλου διδύμου στα χαφ. Σε μια θέση μάλιστα στην οποία θα στερηθεί τον Ντόουγκλας για δύο αγώνες καθώς χτες συμπλήρωσε επτά κίτρινες κάρτες.
Επίσης, θέμα προέκυψε και στο κέντρο της άμυνας μετά τον τραυματισμό που υπέστη ο Βαρέλα στο 37ολεπτό. Επιπλέον, ο Ίνγκασον συμπλήρωσε τέσσερις κίτρινες κάρτες κι επίσης θ’ απουσιάσει από έναν εκ των προσεχών αγώνων. Η σοβαρότητα του προβλήματος έγκειται στο ότι δεν υπάρχουν δοκιμασμένες εναλλακτικές. Με τον Κρέσπο εκτός για το υπόλοιπο της σεζόν, οι μόνες λύσεις που υφίστανται αφήνοντας στην άκρη οποιαδήποτε «αλχημεία» είναι αυτές των Μιχάι, Μιχαηλίδη. Κανένας τους όμως δεν έχει συμπληρώσει έναν αγώνα στη φυσική του θέση.
Παράλληλα το παρατεταμένο ντεφορμάρισμα μονάδων που πέρσι έκαναν τη διαφορά λειτουργεί ως τροχοπέδη στην όποια προσπάθεια ανάκαμψης. Την ίδια στιγμή η ομάδα από ένα σημείο του – κάθε – αγώνα και μετά δείχνει να μένει από δυνάμεις, αδυνατώντας ν’ ανταποκριθεί στις υψηλές ανάγκες είτε πίεσης, είτε γρήγορης μετάβασης από την άμυνα στην επίθεση, στερώντας από τον εαυτό της σημαντικότατα πλεονεκτήματα. Γενικώς είναι θέματα που αντιμετωπίζονται μεμονωμένα, καθώς το ένα μπορεί να καλύψει το άλλο, αλλά όχι όλα μαζί.
Δεν αποτελεί μυστικό πως ο Αμπέλ Φερέιρα κι οι συνεργάτες του όταν αποδέχτηκαν την πρόταση του ΠΑΟΚ, ερχόμενοι στη Θεσσαλονίκη και την Τούμπα είχαν ένα εντελώς διαφορετικό αγωνιστικό πλάνο κατά νου. Μια διαφορετική φιλοσοφία εκπορευόμενη από όσα έκαναν κι εφήρμοζαν μέχρι πρότινος, την οποία προσπάθησαν να επιβάλλουν και στον «Δικέφαλο» δίχως να τα καταφέρουν με τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που κλήθηκαν να διαχειριστούν. Υπό την πίεση του άμεσου αποτελέσματος και με την αδυναμία προσθαφαιρέσεων στο ρόστερ της ομάδας κατά τη χειμερινή μεταγραφική περίοδο οδηγήθηκαν σε προσαρμογές που όμως δεν τους βγήκαν.
Αντιθέτως η ομάδα δείχνει σα να έχει χάσει την ταυτότητά της, σα να έχει αλλοτριωθεί το dnaπου είχε οικοδομήσει μέσα από την εξαιρετική πορεία που διένυσε τις προηγούμενες σεζόν με κυριότερο – ίσως – πλήγμα τη χαμένη της αυτοπεποίθηση. Όλο αυτό συνθέτει ένα δαπανηρό εγχείρημα που δείχνει ανήμπορο ν’ αποδώσει τα προσδωκόμενα. Αυτό όμως δε σημαίνει πως χρειάζεται κι απαξίωση. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι οι ποδοσφαιιριστές που συνέβαλαν τα μέγιστα στην καλύτερη και πλέον επιτυχημένη σεζόν στην ιστορία του συλλόγου με απολογισμό ένα Πρωτάθλημα, ένα χαμένο στις δικαστικές αίθουσες και τρία Κύπελλα. Τους αξίζει σεβασμός, τουλάχιστον από τους φίλους της ομάδς τους και στήριξη μέχρι τέλους, παρά τη δικαιολογημένη απογοήτευση και την αντίστοιχη πικρία.
Το πλέον δύσκολο έργο αυτού του θέματος επωμίζεται η διοίκηση. Αυτή καλείται να πάρει αποφάσεις για το μέλλον της ομάδας, χαράζοντας τη στρατηγική ενός μακροπρόθεσμου πλάνου. Οι επιλογές είναι συγκεκριμένες. Η διατήρηση της κατάστασης ως έχει κι όπου βγάλει μέχρι τέλους, Και με τη λήξη της σεζόν, η ορθολογική δημιουργία ενός συνόλου μέσα από την παρουσία ενός ενεργού τεχνικού διευθυντή, που σε άμεση συνεργασία με τον Αμπέλ Φερέιρα θα προχωρήσει στις κατάλληλες κινήσεις για τη δημιουργία ενός συνόλου με τα χαρακτηριστικά που επιθυμεί ο Πορτογάλος τεχνικός προκειμένου να μπορεί να παρουσιάσει το έργο του. Κάτι που θα σημάνει αναχωρήσεις και νέες αφίξεις σ’ επίπεδο ποδοσφαιριστών και προϋποθέτει υπομονή, χρόνο και χρήματα.
Η δεύτερη περίπτωση είναι η άμεση αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας, όπου το οικονομικό κόστος είναι αρκετά μεγάλο την παρούσα στιγμή με εξίσου αβέβαιο αποτέλεσμα για το εναπομείναν διάστημα. Ταυτόχρονα, δεν είναι εύκολο να βρεθεί διάδοχη κατάσταση με ικανότητες που θα δεχτεί να μπει σε μια τέτοια διαδικασία για βραχυπρόθεσμο διάστημα αντιμετωπίζοντας τις υπάρχουσες συνθήκες. Κι όλα αυτά τρεις ημέρες πριν από τον πρώτο ημιτελικό του Κυπέλλου της προσεχούς Τετάρτης στην Τούμπα. Και χτες, μετά το ματς ο Πορτογάλος τεχνικός επανέλαβε πως στη δημιουργία του κάθε αρχικού σχήματος περιλαμβάνε αυτούς που λογίζει ως καλύτερους. Ίσως ήρθε η ώρα να πάει σ’ επιλογή αυτών που πραγματικά πιστεύουν πως μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν στα απαιτούμενα. Έστω και την ύστατη στιγμή γιατί το σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει ν’ αλλάξει.
Με όλα όσα συμβαίνουν στον Έβρο και τα νησιά, στο εσωτερικό της χώρας με το θέμα του κορωνοϊού, όλα τα παραπάνω μοιάζουν ήσσονος σημασίας. Ναι, δεν παύουν όμως να είναι η καθημερινότητα στις ζωές πολύ κόσμου, που μέσα από την ενασχόλησή του αποδρά αποζητώντας λίγη χαρά και λίγη ξεγνοιασιά, μακριά από τα σοβαρά προβλήματά του. Γι’ αυτό κι όταν δεν τη βρίσκει ούτε εδώ αντιδρά έντονα. Οι ζωές όλων έχουν γίνει υπερπερίπλοκες κι αυτό δε θα μπορούσε ν’ αποτελέσει εξαίρεση. Νέος μήνας ξεκίνησε, χρόνια πολλά και καλή Σαρακοστή …