Ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό με το 1-0 εκμεταλλευόμενος την πράσινη λειψανδρία στον χώρο του κέντρου και όχι την πράσινη δυστοκία. Αφού έχουν αναλυθεί από όλη σχεδόν την Ελλάδα οι διαιτητικές αποφάσεις, επιλέγω να ασχοληθώ μόνο με το αγωνιστικό.
Εκεί όπου πρωταγωνιστούν οι παίκτες και οι προπονητές, ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος για μια ώρα αγώνα αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Ο Γιώργος Δώνης επέλεξε να ξεκινήσει η ομάδα του με στρατηγική Τούμπας και είχε το ίδιο αποτέλεσμα.
Δεν επέτρεψε στον Ολυμπιακό να κάνει παιχνίδι και να κρατήσει μπάλα, τον αιφνιδίασε απόλυτα με τον Πέδρο Μαρτίνς να περιμένει το ημίχρονο για να αλλάξει πράγματα στην ομάδα του. Με τρομερή ανασταλτική λειτουργία, με πίεση στην πρώτη μπάλα και με όλες τις γραμές σε κοντινή απόσταση οι πράσινοι έλεγξαν τον ρυθμό.
Την απόλυτη ισορροπία στην ομάδα έδιναν οι (μέχρι πριν τρεις μέρες άρρωστοι) Κουρμπέλης και Δώνης. Μιλώντας στην κάμερα της NOVA παραμονές του ντέρμπι, ο προπονητής του Τριφυλλιού είχε πει πως δεν γνωρίζει αν θα άντεχαν μετά τη μια ώρα αγώνα οι δύο (μοναδικοί) χαφ του ρόστερ του. Όπερ και εγένετο.
Με το πέρας του 60ού λεπτού σα να πατήθηκε ένας διακόπτης και οι δύο Έλληνες χαφ έχαναν ενέργεια κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε. Απέναντι τους οι Καμαρά και Μπουχαλάκης είχαν ήδη ενισχυθεί με τον Μπενζιά έξτρα χαφ. Λίγο αργότερα μπήκε κι ο Λάζαρος που πάταγε τον άξονα. Ο Μαρτίνς από το “οπλοστάσιό” του είχε να επιλέξει και παίκτες με ενέργεια και game changers και ό,τι ήθελε. Ο Δώνης όχι.
Κουρμπέλης και Δώνης πλέον δε μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό, βοήθεια από τον πάγκο δε μπορούσε να υπάρξει και το τελευταίο κομμάτι του αγώνα εξελίχθηκε όπως ακριβώς το είχε φανταστεί ο Γιώργος Δώνης. Η ποιότητα δύο παικτών του Ολυμπιακού ήταν αρκετή για να εκμεταλλευτεί ένα από (τα πολλά) πράσινα λάθη του δεύτερου μέρους.
Με την ισορροπία να έχει χαθεί πλήρως και τα επίπεδα ενέργειας πολύ χαμηλά, ο Παναθηναϊκός δε μπορούσε να αντιδράσει. Το παιχνίδι το είχε στα χέρια του, αλλά επειδή στο ποδόσφαιρο δε μπορεί να απαντώνται κάθε μέρεα ποσοστά ευστοχίας Άρη, η αιτία της ήττας του τριφυλλιού δεν οφείλεται τόσο στην επιθετική δυστοκία, όσο στην έλλειψη παικτών στο χώρο του κέντρου που θα διτηρήσουν την ισορροπία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα του αγώνα.