Ο Μάριος Οικονόμου την Παρασκευή στα Σπάτα μου έλεγε ότι ο Καρέρα μας κάνει και μας εξηγεί τα βασικά και τα απλά που συνήθως είναι και τα πιο δύσκολα. Η ΑΕΚ αυτό έκανε στα Πηγάδια. Τα βασικά και έφυγε με τη νίκη. Μια πολύ σημαντική νίκη για τη συνέχεια. Όχι μόνο βαθμολογικά αλλά και για να δουλέψει με ηρεμία και δίχως πίεση ο Ιταλός. Άλλωστε αυτό είναι το ζητούμενο τώρα για την ΑΕΚ. Νίκες έστω και με μισό μηδέν.
Κόντρα στην Ξάνθη η ΑΕΚ παρατάχθηκε με 3-5-2 και αυτό της πρόσφερε σιγουριά στην ανασταλτική της λειτουργία. Επιθετικά δεν είχε λύσεις, αλλά τουλάχιστον διαφύλαξε το μηδέν στην άμυνά της. Κάτι που στα προηγούμενα παιχνίδια σπανίως συνέβαινε.
Η αποβολή του Φασίδη και η άμεση επέμβαση του Καρέρα από τον πάγκο με την είσοδο του Βέρντε και την αλλαγή συστήματος σε 4-2-3-1 ήταν και το «κλειδί» της αναμέτρησης. Η Ένωση έγινε πολύ πιο πιεστική. Στα τελευταία λεπτά απείλησε όσες φορές είχε απειλήσει συνολικά στα προηγούμενα 80 λεπτά και η επιμονή της έφερε και το γκολ από τον Γαλανόπουλο.
Τόσο ο Έλληνας διεθνής, όσο και ο Κρστίτσιτς έκαναν καλό παιχνίδι και βοήθησαν σημαντικά την ΑΕΚ στα Πηγάδια. Γενικότερα, οι «κιτρινόμαυροι» δεν είχαν θέματα αμυντικά. Κυνηγούσαν κάθε μπάλα, μάρκαραν σε κάθε σημείο του γηπέδου και αν εξαιρέσουμε τη φάση του 62ου λεπτού με τον Σόσα η άμυνά τους δεν αισθάνθηκε τον παραμικρό κίνδυνο.
Κλείνοντας, θα σταθώ στην απόφαση του Μάσιμο Καρέρα να βγάλουν αναμνηστική πανηγυρική φωτογραφία στα αποδυτήρια μετά τη νίκη. Δεν είναι μια φωτογραφία απλά. Έχω την αίσθηση ότι είναι μια κίνηση του Ιταλού που στο πίσω μέρος του μυαλού του έχει να κάνει με τη συσπείρωση και τη βελτίωση του κλίματος στο εσωτερικό της ομάδας.
