Ο Νικήτας Αυγουλής προσπαθεί να βρει τη σύνδεση της επιστολής των τριών, του ντέρμπι αιωνίων και την κλήση του Βασίλη Σπανούλη στην Εθνική!

Ο πρώτος άνθρωπος που έφερε το «επικοινωνιακό παιχνίδι» στο ελληνικό μπάσκετ ήταν φυσικά ο Γιάννης Ιωαννίδης. Από τις εποχές που ο Άρης μας έκλεινε στα σπίτια μας, μέχρι και στις τελευταίες του μέρες ως προπονητής της Εθνικής, ο «ξανθός» ήξερε καλά τη «σπέκουλα» και πάντοτε φρόντιζε να έχει και τους κατάλληλους συνεργάτες. 
Από τότε μέχρι σήμερα, όλα εξελίχθηκαν.

Το μπάσκετ έχει γίνει «επιστημονικό», η προπονητική έχει φτάσει σε επίπεδο οριακής λεπτομέρειας και φυσικά το «επικοινωνιακό κομμάτι» πια διδάσκεται μέχρι και σε πανεπιστήμια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οτιδήποτε δημοσιοποιείται, να περνάει από πολλά φίλτρα και τελικά να είναι από πριν γνωστή η επίδραση που θα έχει στο «καταναλωτικό κοινό». 

Τι σχέση έχουν όλα αυτά τώρα, με την απόφαση του Ρικ Πιτίνο να ξαναβάλει τον Σπανούλη στην Εθνική; Μεγάλη! Ίσως το επικοινωνιακό σκέλος στην προκειμένη περίπτωση να έχει καβαλήσει και το αγωνιστικό. Όχι φυσικά πως ο Σπανούλης δεν αξίζει και δεν πρέπει να είναι στην Εθνική ομάδα, τουναντίον! Επειδή ο Σπανούλης είναι αυτός που είναι το επικοινωνιακό τρικ έχει και μεγάλη πέραση! 

Ο Ρικ Πιτίνο είναι κάτι περισσότερο από ένας καλός προπονητής. Είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος που εκτός μπάσκετ διοικεί δικές του επιχειρήσεις εκατομμυρίων δολαρίων. Είναι δηλαδή από εκείνους που σε μικρό χρονικό διάστημα μπορούν να ζυγίσουν την όποια απόφαση και να γνωρίζουν εκ των προτέρων ζημιές και κέρδη, άμα τη λήψη της.

Η ανοησία της ΕΟΚ να δημοσιοποιήσει υπό μορφή διαρροής την επιστολή των τριών παικτών του Ολυμπιακού έκανε πολύ μεγάλη ζημιά στον Αμερικάνο προπονητή. Ήταν ίσως το χειρότερο που μπορούσε να κάνει ο Βασιλακόπουλος για να χαλάσει μια άκρως αποδεκτή εικόνα που είχε ο Πιτίνο ακόμα και από τους μη Παναθηναϊκούς. 

Στο μυαλό του Πιτίνο όταν μια ζημιά γίνει, έγινε! Δεν μοιρολατρείς, δεν ψάχνεις τους υπεύθυνους, δεν ασχολείσαι καν με το ποιος φταίει. Στο μυαλό του Πιτίνο, ακόμα και σε έναν αγώνα μπάσκετ, κυριαρχεί το «αν γίνει η ζημιά πάμε να τη φτιάξουμε». 

Πρώτη κίνηση διόρθωσης της ρήξης που προκάλεσε (επαναλαμβάνω η ΕΟΚ) τα πολύ καλά λόγια που είπε για τον Ολυμπιακό μετά το ντέρμπι της Ευρωλίγκας. Αμέσως η σκληράδα μαλάκωσε. Δεύτερο «χτύπημα» back to back «φίλοι Ολυμπιακοί σέβομαι τη σημαία σας και την θέλω στην Εθνική πίσω».

Αν κάτσει κάποιος και το σκεφτεί ψύχραιμα θα καταλάβει πως σε επικοινωνιακό επίπεδο ο Αμερικάνος προπονητής έκανε ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει μετά την πόλωση που δημιούργησε η επιστολή. 
Ο ίδιος φυσικά και γνώριζε πως με Πρίντεζη και Παπανικολάου υπήρχε «τρύπα» αλλά με το θέμα κάτω από το χαλί κι όχι στα μανταλάκια, θα έβρισκε τρόπο να το διαχειριστεί. Τουλάχιστον έτσι πίστευε.

Μετά το ξεμπρόστιασμα όμως από τον κυρ – Γιώργο έπρεπε και τελικά βρήκε άλλους τρόπους, τουλάχιστον να αμβλύνει την κατάσταση. 
Στο τέλος της ημέρας ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι, όλα αυτά ο Πιτίνο γιατί μπορεί να τα έκανε;  

Μα φυσικά για να κάνει σωστά την δουλειά του στην Εθνική ομάδα και να μην έχει πρασινοκόκκινα σαράκια να τον τρώνε. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη, αλλά από έναν τέτοιο κυκεώνα αν μπορούσε να βγει μόνο ένας, σίγουρα θα ήταν ο Αμερικάνος.