Το Μαυροβούνιο είναι δύο πράγματα. Πρώτον, μια σκληρή, καλή ομάδα. Δεύτερον, μια σταχτοπούτα. Καλό θα είναι η εθνική να τονίσει περισσότερο το δεύτερο, παρά το πρώτο.
Αψήφιστα, δεν τους παίρνεις. Σε πρεμιέρα δε, πάει να πει σε ιδανική ημέρα για εκπλήξεις, ούτε το συζητάς να εμφανιστείς στο γήπεδο με κάτι λιγότερο από μάτι που γυαλίζει.
Έρχονται από την μεγάλη των Γιούγκων σχολή, όπερ σημαίνει πως η τακτική, η σκληράδα και η πονηριά είναι εμφυτευμένη στο DNA τους, ειδάλλως στην Κίνα δεν θα ήταν αυτοί, αλλά η παρέα των Μπερτάνς, του Τίμα και του Στρέλνιεκς.
Αγωνιστικά, στο παιχνίδι η εθνική θα πάρει μια πρώτη γεύση από την τακτική που θα αντιμετωπίσει σωρηδόν στην Κίνα. Χαρούμενοι στο «5 εναντίον 5», στο οποίο μπορούν να αναδείξουν τους δυο σταρ ψηλούς τους, Βούτσεβιτς και Ντούμπλιεβιτς, οι Μαυροβούνιοι θα προσπαθήσουν να μας φυλακίσουν όσο περισσότερο μπορούν στο μισό γήπεδο, ελπίζοντας πως αυτοί θα βάλουν τα σουτ που οι Έλληνες θα χάσουν.
Νίκολα Ιβάνοβιτς (πρώην ΑΕΚ) και Πέταρ Πόποβιτς (πρώην ΑΕΝΚ) θα προσπαθήσουν να κρατήσουν το οχυρό απέναντι σε καλύτερους αντιπάλους, το σίγουρο όμως είναι πως η ομάδα του Μίτροβιτς δεν έχει καμία ελπίδα αν η Ελλάδα πάρει 20+ πόντους σε transition/ανοιχτό γήπεδο.
Πνευματικά, το καλύτερο που έχει να κάνει η Ελλάδα είναι να τιθασεύσει αρχικά, και να εξουδετερώσει στη συνέχεια τον αναμενόμενο ενθουσιασμό που θα έχει η αντίπαλος της, σε αυτή την ιστορική στιγμή για την γειτονική χώρα. Προφανώς δεν θα γίνει από το δεκάλεπτο: χθες η Ισπανία χρειάστηκε ένα 30-8 τρίτο δεκάλεπτο για να αρχειοθετήσει την Τυνησία.
Καλή αρχή να έχουμε.