Οι λεπτομέρειες και οι … αναθυμιάσεις

Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή το βράδυ της Κυριακής στο ΟΑΚΑ βρήκε την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ ισόποαλους 0-0, ανήμερα της θλιβερής επετείου για την άλωση της Κωνσταντινούπολης, για δυο ομάδες με κοινό ιστορικό προφίλ κι ανάλογη ευαισθησία προς την αποφράδα, εκείνη μέρα. Κλείνει η σημαντική παρένθεση. Ηταν ένα αποτέλεσμα που σήμανε το τέλος της φιλοδοξίας για την κατάκτηση της πρώτης θέσης από την Ενωση στα πλέι οφ και ταυτόχρονα την ακέραιη διατήρηση των βάσιμων ελπίδων του Βλάνταν Ιβιτς και των ποδοσφαιριστών του για τον ίδιο στόχο. Πλέον μετρούν έντεκα βαθμούς και παραμένουν στην κορυφή της βαθμολογίας, έχοντας έναν περισσότερο από τον Παναθηναϊκό και δυο από την ΑΕΚ, με ουραγό τον Πανιώνιο.
 
Η τελευταία αγωνιστική διεξάγεται σήμερα, με τον «Δικέφαλο» να υποδέχεται τους «πράσινους» στην επιστροφή των φίλων τους στις κερκίδες της Τούμπας. Είτε με νίκη, είτε με ισοπαλία – και δίχως να ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα του άλλου αγώνα – κατοχυρώνει την πρώτη θέση, δεύτερη στο πρωτάθλημα και μαζί τη δυνατότητα να διεκδικήσει την παρουσία του στους ομίλους του Champions League, αν κι εφόσον περάσει επιτυχώς τους δυο προκριματικούς γύρους που προηγούνται. Μέχρι εκεί όμως υπάρχει ακόμη αρκετός δρόμος.
 
Για την ακρίβεια ενενήντα λεπτά, ότι απέμεινε από τις . τεσσεράμισι ώρες που έλεγε ο Σέρβος τεχνικός στον αντίστοιχο αγώνα του πρώτου γύρου. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ο ΠΑΟΚ έφτασε ως εδώ κι είναι έτοιμος να δώσει το σημαντικότερο αγώνα από θέση ισχύος, βαθμολογική, ψυχολογική αλλά και με σημαντικό δεδομένο πως θα βρεθεί στην – όπως όλα δείχνουν κατάμεστη – έδρα του. Με δυο νίκες στην έδρα του, μια μακριά από αυτήν κι άλλες δυο ισοπαλίες εκτός πείθει πως είναι πιο έτοιμος από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στο θεσμό και συνεχίζει για την εσχάτη, αγωνιστική δοκιμασία της διοργάνωσης και της σεζόν.
 
Ο αγώνας της περασμένης Κυριακής είχε τις ιδιαιτερότητές του. Απέναντι στον πιο κουρασμένο από αυτόν αντίπαλο, η ομάδα του κ. Ιβιτς ξεκίνησε καλά, απείλησε κι έδειχνε ικανή να διεκδικήσει μέχρι τέλους το ποθητό για την ίδια αποτέλεσμα που θα της έδινε τους τρεις βαθμούς. Ωστόσο, η αρχική της έντονη προσπάθεια μετριάστηκε από την αποβολή με απευθείας κόκκινη στο 32′, που αντίκρυσε ο Γιώργος Τζαβέλλας για τράβηγμα στον Πέκχαρτ. Μια ενέργεια που ξεκίνησε από μια υπέροχη λόμπα του Μάνταλου, που κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν ότι πιο επικίνδυνο για τον ΠΑΟΚ. Περισσότερο οργανωτικά και λιγότερο εκτελεστικά, από τα δικά του πόδια ξεκινούσαν όλα.
 
Στο υπόλοιπο του πρώτου ημιχρόνου, η φυσιογνωμία της ομάδας άλλαξε, με το βάρος να πέφτει περισσότερο στον ανασταλτικό τομέα, όπως ήταν φυσιολογικό. Αυτό που δεν ήταν συνέβη στο δεύτερο ημίχρονο, καθώς στο 49′ ο Πέκχαρτ αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κι η επαναφορά της αριθμητικής ισορροπίας προϊδέαζε για μια επανάληψη των πρώτων είκοσι λεπτών του αγώνα. Τουναντίον, οι γηπεδούχοι ανέβασαν ρυθμό και πήραν πρωτοβουλία στον αγώνα αυξάνοντας την πίεση και την επιθετική τους δραστηριότητα, δίχως όμως ν’ αλλάξει κάτι. Ο Σέρβος τεχνικός, πέρασε διαδοχικά στον αγώνα τους Μαλεζά, Τσίμιροτ αντί των Τζιόλη, Χαρίση αντίστοιχα, παίρνοντας φρεσκάδα κι ενέργεια σε άμυνα και μεσαία γραμμή, όχι όμως και δημιουργικά.
 
Οι δυο ομάδες θα έχουν να θυμούνται από ένα δοκάρι του Ροντρίγκεζ στο 11′ και του Αραβίδη στο 66′, ενώ διαμαρτύρονται πιο έντονα η μεν ΑΕΚ για μια φάση ανάμεσα σε Λέοβατς και Μπαρμπόσα, με τον δεύτερο να καταλήγει στο χορτάρι εντός περιοχής του ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο οι του βόρειου «Δικέφαλου» για δεύτερη κάρτα στον Μπαρμπόσα, που θα σήμαινε και την αποβολή του, αφήνοντας την ομάδα του με εννιά ποδοσφαιριστές. Πιθανόν η υπερπροσπάθεια των πρώτων λεπτών για την επικράτηση, σε συνάρτηση με το αριθμητικό μειονέκτημα στη συνέχεια, που απαιτεί περισσότερη ενέργεια και τρεξίματα για τους παραμένοντες να άδειασε τα αποθέματα κουράγιου λειτουργώντας με … τις αναθυμιάσεις του και σε συνάρτηση με τον εφησυχασμό – απόρροια της αποβολής του υψηλόσωμου επιθετικού της ΑΕΚ – να ήταν οι βασικές αιτίες της εικόνας που είχαν οι «ασπρόμαυροι» στο δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο.  Κοινώς οι … λεπτομέρειες που έκαναν και τη διαφορά.
 
Βλέποντας όμως τους ποδοσφαιριστές με τη λήξη να πέφτουν κάτω στο έδαφος, μην έχοντας δυνάμεις να φύγουν για τ’ αποδυτήρια η υποψία επιβεβαιωνόταν. Χλιαροί πανηγυρισμοί, αφού ο στόχος παρέμεινε ακέραιος. Η παρουσία στο … σωστό αγωνιστικό δρόμο, επιβεβαιώθηκε αργά το ίδιο βράδυ, όταν στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» στη 01.30  βρέθηκε ο μεγαλομέτοχος, Ιβάν Σαββίδης, για να υποδεχτεί προσωπικά και με χειραψία ένα – ένα τα μέλη της αποστολής, σε μια πρωτόγνωρη κίνηση επικρότησης κι επιδοκιμασίας της ομάδας. Σαν ένα ξεχωριστώ «ευχαριστώ», πιο ουσιαστικό και – πιθανόν – ωφέλιμο από κάθε άλλη κίνηση υλιστικού χαρακτήρα. Γιατί, ο επίλογος αυτής της σεζόν, ειδικά μετά από όλα όσα έχουν προηγηθεί, αλλά και κάθε άλλης δεν αφορά μόνον αυτήν καθ’ αυτήν αφού καθορίζει και την έναρξη, τον προγραμματισμό και τους στόχους της επόμενης.
 
Ανάλογα με τη διοργάνωση που θα μετάσχει κάθε ομάδα, παίρνει και τις σημαντικότερες αποφάσεις που θα χαρτογραφήσουν τα της επόμενης.
 
Με ενδιάμεσο κενό σαράντα οκτώ ωρών γίνεται αντιληπτό πως δεν μπορεί να γίνει λόγος για επαρκή ξεκούραση. Οι διεθνείς Κάτσε, Μακ έφυγαν, όπως κι ο Μπεργκ για τον Παναθηναϊκό. Στη λίστα των τραυματιών υπάρχουν τα ονόματα των Κωνσταντινίδη, Μυστακίδη, Ζάιρο, Γκολάσα, των δικαιολογημένα απόντων αυτό του Σάμπο (σ.σ. ο οποίος «κόπηκε» από την τελική επιλογή της Σλοβακίας) και στων τιμωρημένων του Γιώργου Τζαβέλλα για τους γηπεδούχους και των Ταυλαρίδη, Βιγιαφάνες για τους φιλοξενούμενους, που θα περιμένουν μέχρι τελευταία στιγμή την απόφαση της έφεσης για τον Αργεντινό.
 
Μεγαλύτερη σημασία όμως έχουν αυτοί που παίζουν. Αλλωστε αυτοί καλούνται να κάνουν και τη διαφορά. Κόντρα σε μια ομάδα με διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά από την προηγούμενη, είναι πιθανόν ο κ. Ιβιτς να επιλέξει το 4-2-3-1. Ο Γλύκος θα είναι στην εστία αλλά η άμυνα μπροστά του έχει ένα ερωτηματικό. Ο Βίτορ έχει μια ενόχληση στη δεξιά γάμπα κι αν ο Πορτογάλος – που ήταν θετικός κι αποτελεσματικός στο ΟΑΚΑ – στον τελευταίο του αγώνα με τον «Δικέφαλο» δεν την ξεπεράσει, τότε οι Χατζηϊσαίας – Σκόνδρας θέτουν υποψηφιότητα για να πάρουν τη θέση του ως παρτενέρ του Μαλεζά στο κέντρο της άμυνας. Τα άκρα δεν αλλάζουν με τον Κίτσιου δεξιά και τον Λέοβατς αριστερά, αμφότεροι σταθεροί εσχάτως.
 
Τζιόλης και Τσίμιροτ θα συνδέσουν το αμυντικό δίδυμο των χαφ έχοντας ως τρίτο και σαφώς πιο προωθημένο ανάμεσά τους είτε τον Χαρίση, είτε τον Πέλκα. Στο πρώτο ενδεχόμενο θα δοθεί η δυνατότητα στον Πέλκα να ξεκινήσει από δεξιά, στέλνοντας τον Ροντρίγκεζ αριστερά, στο δεύτερο υπάρχει η επιλογή του Κοροβέση, με τον Αθανασιάδη στην κορυφή να συμπληρώνει το αρχικό σχήμα. Τα δικά του σχέδια έχει κάνει κι ο κόσμος με τους οργανωμένους να έχουν ετοιμάσει τη δική τους γιορτή για τη συμπλήρωση των ενενήντα ετών από την ίδρυση του συλλόγου ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μια γιορτή, της οποίας όμως προηγείται ο απόλυτος τελικός για φέτος. Είναι από τις περιπτώσεις που τα συστήματα, οι δυνάμεις κι οτιδήποτε άλλο θεωρητικό περνάει στην άκρη. Είναι η ώρα της αλήθειας και το νήμα κόβει πρώτος όποιος το θέλει περισσότερο και το δείξει στην πράξη. Σε λίγες ώρες θα γνωρίζουμε και την απάντηση … Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …