Πάει κι αυτό το πρωτάθλημα, με κύριο χαρακτηριστικό του για την ΑΕΚ την επιστροφή της στη μοναδική κατηγορία που αξίζει να αγωνίζεται, η οποία μάλιστα συνδυάστηκε με την κατάκτηση ενός τροπαίου. Το γεγονός ότι στο φινάλε δεν υπήρχε το κίνητρο της πρωτιάς των πλέι οφ όμως, ουσιαστικά χάλασε την γενικότερη καλή εικόνα και την πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια των “κιτρινόμαυρων” στο μεγαλύτερο διάστημα του β’ γύρου και ειδικά τον τελευταίο μήνα. Δεν ξέρω πόσοι το πρόσεξαν, αλλά στην τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος η Ένωση κατέλαβε την 4η θέση, πίσω από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, με βάση την γενικότερη εικόνα των ομάδων που συμμετείχαν στα πλέι οφ σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, η θέση αυτή την αδικεί. Σκεφτείται πόσο κοντά έφτασε ο Δικέφαλος στην κορυφή των πλέι οφ και πόσο απλό ήταν τελικά να χάσει ακόμα και τη 2η θέση.
Η ΑΕΚ χρειάστηκε να παίξει έξι ματς σε 15 μέρες, με διπλό στόχο την κατάκτηση του κυπέλλου και την πρωτιά των πλέι οφ. Ο πρώτος στόχος επετεύχθη και μάλιστα κόντρα στον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Ο δεύτερος, παρά την κούραση και τη μη ισονομία ως προς τον καταρτισμό του προγράμματος, δεν επετεύχθη για λεπτομέρειες, οι οποίες όμως αποδείχθηκαν καθοριστικές.
Η υπεροπροσπάθεια κόντρα στον ΠΑΟΚ δεν αποτυπώθηκε στον φωτεινό πίνακα του ΟΑΚΑ κι έτσι μηδενίστηκε κάθε ελπίδα για την κορυφή. Ήταν φυσικό επακόλουθο στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν να γίνουν πολλές αλλαγές και ουσιαστικά να επιλεγεί μια ενδεκάδα που δεν είχε βρεθεί μαζί ούτε σε οικογενειακό διπλό στα Σπάτα. Μοιραία λοιπόν ήρθε και η ήττα από τον Πανιώνιο.
Η ΑΕΚ πλήρωσε τα δικά της λάθη στα πλέι οφ και γι’ αυτό δεν πέτυχε τον δεύτερο στόχο της. Στην πρεμιέρα δεν κατάφερε να διαχειριστεί και να διατηρήσει το υπέρ της αποτέλεσμα μέσα σε μια άδεια Τούμπα, ενώ στη συνέχεια δεν έγινε σωστή διαχείριση του ρόστερ, με ορισμένους παίκτες να “φώναζουν” με την απόδοσή τους ότι είναι εξαντλημένοι. Το μόνο θετικό από την τελευταία φετινή “παράσταση” στη Super League ήταν η παρουσία των νεαρών ποδοσφαιιριστών της στην ενδεκάδα. Μακάρι να συνεχιστεί αυτό και να μην χρειαστεί να φτάσουμε στα τέλη του επόμενου Μάη για να τους ξαναδούμε.
Υ.Γ: Επίδειξη ήθους και ψυχραιμίας χθες από τον Χρήστο Αραβίδη στη Νέα Σμύρνη. Οι χυδαίες εκφράσεις που ακούγονταν εναντίον της οικογένειάς του στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, βρήκαν ως απάντηση το …σπριντ του διεθνή επιθετικού προς τον διαιτητή Παππά και την προτροπή του να συνεχιστεί κανονικά το παιχνίδι για να μην τιμωρηθεί η έδρα των Νεοσμυρνιωτών. Τα συμπεράσματα δικά σας…