H Πολωνία του Λεβαντόφσκι δεν μπορεί φυσικά να συγκριθεί με την ομάδα του Λάτο που το 1974 κατέκτησε την τρίτη θέση στο Μουντιάλ της Γερμανίας, ούτε φυσικά με την ομάδα του Μπόνιεκ που το 1982 κατέκτησε την τρίτη θέση στο Μουντιάλ της Ισπανίας. Εκείνες οι δύο ομάδες έδωσαν στη χώρα τους δύο τελευταίους προέδρους της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Πολωνίας.
Ο Γκρέγκορζ Λάτο διατέλεσε πρόεδρος της ΠΟ της Πολωνίας από το 2008 ως το 2012. Ανέλαβε την Ομοσπονδία σε μια περίοδο που η διαφθορά είχε εγκατασταθεί στους κόλπους του ποδοσφαίρου της χώρας και η FIFA απειλούσε με διεθνή αποκλεισμό σε περίπτωση που δεν γίνονταν εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου. Ο προηγούμενος πρόεδρος είχε τα ηνία από το 1999 ως το 2008 και αποτέλεσε παρελθόν λόγω του σκανδάλου που είχε ξεχάσει στο λαοφιλέστερο άθλημα της χώρας.
Ο πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ της Γερμανίας (1974) είχε ήδη αναμιχτεί στην πολιτική ζωή της Πολωνίας και είχε διατελέσει μέλος της πολωνικής γερουσίας με την Αριστερή Δημοκρατική Συμμαχία. Φάνταζε το 2008 ως ο ιδανικός εκπρόσωπος για το ποδόσφαιρο της χώρας, και γι’ αυτό εκλέχθηκε αφήνοντας πίσω του τον Ζμπίγκνιεβ Μπόνιεκ που είχε θέσει επίσης υποψηφιότητα.
Ο Λάτο ανέλαβε την προεδρία λίγο μετά το πέρας του EURO 2008 που ήταν το πρώτο που συμμετείχε ποτέ η Πολωνία και έφτασε εκεί υπό την καθοδήγηση του Λίο Μπενάκερ. Στόχος φυσικά ήταν η πετυχημένη παρουσία της χώρας στο Ευρωπαϊκό που θα συνδιοργάνωνε με την Ουκρανία. Δυστυχώς για τον Λάτο, ο Σαλπιγγίδης κι ο Καραγκούνης είχαν άλλες ορέξεις και άφησαν εκτός την παρέα του Λεβαντόφσκι.
Ωστόσο το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Παρά τον πικρό αποκλεισμό, η Πολωνία είχε πλέον τις βάσεις για να χτίσει κάτι καλό στο μέλλον. Δεν είναι τυχαίο που το ποδόσφαιρο της χώρας εξελίσσεται ταυτόχρονα με την οικονομική ανάπτυξη που βιώνει η Πολωνία. Ο Λάτο δήλωνε χαρούμενος για την απόλυτα επιτυχημένη διοργάνωση, ωστόσο δεν ήθελε να παραμείνει στον προεδρικό θώκο καθώς γνώριζε πολύ καλά ότι η εξουσία διαβάλλει.
Την διάδοχη κατάσταση ανέλαβε ο Μπόνιεκ, πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ του 1982 στην Ισπανία. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια η Πολωνία βαδίζει στα χνάρια εκείνων των ομάδων, του Λάτο και του Μπόνιεκ. Με σταθερά βήματα ο Μπόνιεκ δούλεψε το ποδόσφαιρο της χώρας με μεθοδικότητα, με ποδοσφαιρική λογική και χτίστηκε μια ομάδα με σταθερή ραχοκοκκαλιά, με σταθερό προπονητή εδώ και τρία χρόνια και με πολλή δουλειά στις μικρές ηλικίες.
Ήδη, η ομάδα του Άνταμ Ναβάλκα διάγει τις καλύτερες μέρες της στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων. Πέτυχε την πρώτη της νίκη και πήρε και την πρώτη της πρόκριση χωρίς μάλιστα να δεχτεί γκολ ούτε από την Γερμανία.
Έχει μία πολύ σωστή τακτική προσέγγιση των αγώνων, προσέχοντας πρώτα το αμυντικό της κομμάτι και αντιμετωπίζοντας με κυνισμό και υπομονή το επιθετικό κομμάτι (παρόμοιο με αυτόν τον Γερμανών). Δεν θα ήταν λάθος να λέγαμε ότι η Πολωνία προσπαθεί να εντάξει στο παιχνίδι της στοιχεία της ιταλικής τακτικής στην άμυνα και της γερμανικής τακτικής στην επίθεση.
Ο Ναβάλκα έχει και βάθος στον πάγκο, καθώς δεν είναι τυχαίο πως στο ματς με την Ουκρανία είχε τέσσερις αλλαγές σε σχέση με το ματς με την Γερμανία, ώστε να αποφύγει περιττές κάρτες. Κι όμως το παιχνίδι της ομάδας ήταν ίδιο. Αμυντική προσήλωση με σκοπό το μηδέν στην άμυνα, οργάνωση στην επίθεση με σκοπό το γκολ από κάποιον εκ των Λεβαντόφσκι, Μίλικ και Μπλατσικόφσκι κατά κύριο λόγο αλλά και των χαφ κατά δεύτερο, χωρίς όμως ρίσκο.
Ποτέ δε θα ανέβουν οι δύο μπακ ταυτόχρονα, ποτέ δεν θα λείπουν δύο εκ των τριών χαφ από τον άξονα της μεσαίας γραμμής, ενώ κι ο Μίλικ, που κατά βάση θα τον δείτε δίπλα στον Λεβαντόφσκι, ξεκινά τις άμυνές του στα αριστερά και φτάνει στα φορ μόνο όταν η μπάλα είναι στην κατοχή της ομάδας του.
Ωστόσο είναι τόσο καλά δουλεμένη αυτή η ομάδα τα τελευταία τρία χρόνια που έχουν και εξαιρετικές μεταβάσεις από άμυνα σε επίθεση. Δεν είναι τυχαίο ότι τρεις φορές που απείλησαν την Γερμανία, αυτό έγινε σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ο Ναβάλκα παίζει με ένα ευέλικτο 4-4-1-1 που εύκολα το διαβάζει κανείς ως 4-4-2 ή ως 4-2-3-1 ανάλογα με το που κινείται ο Μίλικ και με το αν παίζει ο Μπλατσικόφσκι. Στα χαφ Μαζίσκι και Κριχόβιακ είναι τα βασικά αμυντικά χαφ, ενώ Καπουστκα και Γκροτσίσκι φαίνεται πως μπορούν να μοιραστούν το χρόνο και να προσφέρουν πολλά στα άκρα οποιασδήποτε πτέρυγας.
Πολύ δεμένη είναι και η αμυντική τετράδα με τους Γκλικ, Πάζνταν, Πίστσεκ και Γεντζέιτσικ να είναι απροσπέλαστοι ως τώρα, αλλά με τον Ναβάλκα να δείχνει εμπιστοσύνη και στους αναπληρωματικούς του μη διστάζοντας να προχωρήσει σε αλλαγές πετυχαίνοντας να έχει έτσι άπαντες σε εγρήγορση.
H Πολωνία γνωρίζει ήδη τον αντίπαλο της στους 16 που θα είναι η Ελβετία, ενώ γνωρίζει ήδη πως η πιο δύσκολη ομάδα που θα συναντήσει σε περίπτωση που περάσει τους Ελβετούς, είναι η Κροατία στους “8” και η Πορτογαλία στους “4”. Τα όνειρα ήδη μεγάλωσαν, ωστόσο ο Μπόνιεκ, ο Ναβάλκα κι ο Λεβαντόφσκι είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν πιστοί στο πλάνο και με χαμηλά το κεφάλι να προσπαθήσουν να γράψουν ιστορία παρόμοια με την ιστορία που είχαν γράψει οι Λάτο και Μπόνιεκ ως ποδοσφαιριστές.
