Μία ακόμα ποδοσφαιρική “κυανέρυθρη” σεζόν άνοιξε και επίσημα το απόγευμα της Δευτέρας. Όνειρα, χαμόγελα, υψηλές προσδοκίες για τη χρονιά που έρχεται. Μια χρονιά που θα είναι σίγουρα διαφορετική από αυτή που προηγήθηκε. Πολύ πιο απαιτητική.
Κατ’ εμέ πολύ πιο δύσκολη, γιατί πλέον άπαντες περιμένουν τον Πανιώνιο. Τον γνωρίζουν πολύ καλά. Ναι μεν οι “κυανέρυθροι” για πρώτη φορά μετά από μια πενταετία δεν έχουν περιορισμό στις μεταγραφές και μπορούν να αποκτήσουν όποιον ποδοσφαιριστή θέλουν, αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι και ο Πανιώνιος θα είναι πιο ανταγωνιστικός.
Από τις δηλώσεις που έγιναν στην πρεμιέρα, προσωπικά κρατάω την ατάκα του Κόρμπου. “Πρέπει να αρχίσουμε όπως πέρυσι. Με το κεφάλι χαμηλά και παιχνίδι με παιχνίδι για να δούμε τι θα καταφέρουμε”. Αυτή είναι η φιλοσοφία που πρέπει να έχει και φέτος ο Πανιώνιος. Καλύτερα το καλάθι να είναι μικρό και γεμάτο στο τέλος του πρωταθλήματος, παρά μεγάλο και άδειο.
Ο Ουζουνίδης είναι έξυπνος προπονητής, δεν θα αφήσει να μπουν στους παίκτες του, ιδέες για μεγάλα πράγματα δίχως να προσπαθήσουν. Φυσικά και ο Πανιώνιος μπορεί να είναι εξίσου ανταγωνιστικός και στο φετινό πρωτάθλημα. Στηριζόμενος, όμως, μόνο στην ίδια συνταγή. Οποιαδήποτε παράκλιση του πλάνου, οικονομικού και αγωνιστικού, μπορεί να φέρει αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που όλοι αναμένουν. Οπότε, σεμνά και ταπεινά για ένα ακόμα… θαύμα.
ΥΓ: Προσωπικά θεωρώ ότι μεγάλο όπλο του φετινού Πανιωνίου θα είναι ο Καρίμ Ανσαριφάρντ. Πιστεύω πως θα δούμε πολλά περισσότερα πράγματα από τον Ιρανό επιθετικό στο φετινό πρωτάθλημα. Θα είναι άλλωστε και το μεγάλο αστέρι αυτής της ομάδας.