Ο Χρήστος Θεοδωράκης παρουσιάστηκε στην Super League και άφησε άφωνους Μάριο Γακλίνοβιτς και Τάκη Οικονόμοπουλο. «Ήσουν άτυχος» του είπε ο Μολίνς. Γράφει ο Αποστόλης Λάμπος.
Ο Ατρόμητος συνεχίζει την παραγωγή εξαιρετικών ποδοσφαιριστών τους οποίους γαλουχεί τόσο με την απαραίτητη ποδοσφαιρική παιδεία όσο και με ανθρώπινες αξίες για την είσοδός τους στην κοινωνία. Το τελευταίο αστεράκι του «Αστεριού» ακούει στο όνομα Χρήστος Θεοδωράκης
Ο νεαρός τερματοφύλακας στα 20 του χρόνια μας παρουσιάστηκε στην Super League στο ματς της Λεωφόρου κόντρα στον Παναθηναϊκό. Όταν ο Ρικάρντο Σα Πίντο του ανακοίνωσε μεσοβδόμαδα ότι θα πάρει φανέλα βασικού εκείνος αιφνιδιάστηκε. Η καρδιά του χτύπησε έντονα και από τα βράδια πριν κοιμηθεί φανταζόταν αυτή τη στιγμή. Μια στιγμή που είχε στο μυαλό μου εδώ αρκετά χρόνια.
Πιο συγκεκριμένα, από το 2011 όταν ο Τόλης Αποστόλου σε ένα τουρνουά ακαδημιών ανακάλυψε τον 14χρονο τότε Χρήστο Θεοδωράκη και με συνοπτικές διαδικασίες τον έκανε οικότροφο στο Μαζαράκη. Το γυμνασιόπαιδο από τα Γιάννινα έπαιζε στην ακαδημία Ελπίδες Ιωαννίνων και η προοπτική του Ατρόμητου αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την πραγμάτωση του παιδικού του ονείρου. Να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Η συμμετοχή του στο τουρνουά του Φίλιππου Δράμας στη Δράμα αποτέλεσε ουσιαστικά το διαβατήριό του.
Έξι χρόνια στο Περιστέρι με σκληρή δουλειά, κάτω το βλέμμα και συμμετοχή σε όλες τις εθνικές ομάδες ανάλογα με την ηλικία του έκανε τους ανθρώπους του Ατρόμητου να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση για μια ακόμα επιλογή τους. Όλοι ένιωθαν πως το νερό είχε μπει στο αυλάκι, αλλά ήξεραν πως δεν έπρεπε να υπάρξει βιασύνη. Είναι και η θέση τέτοια βλέπετε που είναι πιο δύσκολο να πάρει κανείς ευκαιρία σε μικρότερη ηλικία.
Έτσι στα 20 του σημείωσε τις πρώτες του επεμβάσεις ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής απέναντι στον Μάρκους Μπεργκ. Αυτά κι αν είναι παράσημα. Αυτή κι αν είναι αρχή. Να μην επιτρέπει στον κορυφαίο σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος να εξασφαλίσει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ μια ώρα αρχύτερα. Οι επεμβάσεις αυτές του έδωσαν αυτοπεποίθηση.

Η συνέχεια στο ματς ήταν ιδανική. Σωστές τοποθετήσεις σε πολλές περιπτώσεις του επέτρεψαν να έχει φαινομενικά εύκολες αποκρούσεις. Εξαιρετικός με τη μπάλα στα πόδια ήταν αλάνθαστος παρά το γεγονός ότι οι συμπαίκτες του, του γύρισαν αρκετές φορές τη μπάλα υπό την πίεση των πράσινων. Εκείνος όμως σχεδόν πάντα έβρισκε συμπαίκτη του είτε με κοντινή πάσα είτε με μακρινή μεταβίβαση.
Σωστός στις περισσότερες εξόδους του μέσα σε έναν χαμό από παίκτες μέσα στην περιοχή ευθύνης του, ανάγκασε τον Ρικάρντο Σα Πίντο να γυρίσει ουκ ολίγες φορές στον πάγκο και να δώσει τα εύσημα στον Σλόμπονταν Σούιτσα, τον προπονητή τερματοφυλάκων της ομάδας, ο οποίος μας παρουσίασε άλλο ένα προϊόν του.
Ο Σούιτσα ήταν σίγουρος βέβαια, καθώς δουλεύει μαζί του καθημερινά και έδωσε και την έγκρισή του στον Πορτογάλο τεχνικό για την χρησιμοποίηση του στο συγκεκριμένο παιχνίδι στο οποίο αναμενόταν να έχει πολλή δουλειά. Είναι αυτό που τετριμμένα λέμε: «άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά».
Ακόμα και στο γκολ του Παναθηναϊκού στο οποίο ο Θεοδωράκης βρέθηκε εκτεθειμένος σε θέση τετ α τετ απέναντι στον Μολίνς, η αρχική του αντίδραση ήταν σωστή καθώς βγήκε στα πόδια του Σουηδού έβαλε ένα πρώτο στοπ, αλλά η μπάλα από την κόντρα δεν του έκανε το χατίρι με τον επιθετικό του τριφυλλιού να πετυχαίνει ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του.
Ο ίδιος ο Μολίνς, παρά τη χαρά για το πρώτου του εν Ελλάδι γκολ, έσπευσε στον νεαρό τερματοφύλακα για να τον παρηγορήσει λέγοντάς του «Μην στεναχωριέσαι, ήμουν τυχερός». Ήταν τέτοια η απόδοση του άσου του Ατρόμητου που συμπαίκτες και αντίπαλοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν.
Ακόμα και ο Μάριο Γκαλίνοβιτς έδωσε τα συγχαρητήρια του στον Σλόμπονταν Σούιτσα και οι δυο τους είχαν ολιγόλεπτη συνομιλία μετά το τέλος του ματς. Πιο σημαντικό παράσημο όμως είναι ότι ο μεγάλος Τάκης Οικονομόπουλος (ο οποίος έχει εργαστεί και στον Ατρόμητο) έψαξε να μάθει περισσότερα για τον Χρήστο Θεοδωράκη δίνοντας τα συγχαρητήριά του στους ανθρώπους της Περιστεριώτικης ομάδας.
Και μετά την ολοκλήρωση του μίνι βιογραφικού του Θεοδωράκη, αλλά και των όσων έκανε στο ντεμπούτο του στη Λεωφόρο, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο νεαρός άσος δεν έχει πετύχει απολύτως τίποτα. Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Πλέον χρειάζεται ακόμα περισσότερη δουλειά και ακόμα μεγαλύτερη υπομονή από όση έκανε αυτά τα έξι χρόνια στο Περιστέρι.
Για να πετύχει είναι δεδομένο πως έχει πάρει όλα τα εφόδια, έχει τα απαραίτητα στοιχεία, αλλά θα πρέπει γρήγορα να ξεχάσει πως ζει σε ένα ονειρικό συννεφάκι μετά το ντεμπούτο του και να μοχθήσει για να καταφέρει να αγωνιστεί ξανά και ξανά ώσπου να έρθει και η καθιέρωση. Διαφορετικά όλα όσα γράφτηκαν για εκείνον θα έχουν χάσει το νόημά τους.
Καλή επιτυχία μικρέ!