"Το ταξίδι και ο προορισμός" του Σπανούλη, το προαίσθημα των αδερφών Αγγελόπουλων και η Πόλη που είναι η μοίρα του Ολυμπιακού. Γράφει ο Χρήστος Καούρης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Décima πάει να πει η δέκατη στα ισπανικά. Έγινε της μοδας πριν μια τριετία, αφού συμπύκνωσε σε μια λέξη την ψύχωση της ποδοσφαιρικής Ρεάλ Μαδρίτης για το τρόπαιο του Champions League, που ήρθε στον τελικό του Ντα Λουζ της Λισσαβώνας απέναντι στην συμπολίτισσα Ατλέτικο. Έτσι, υπό μία έννοια, ο Ολυμπιακός έζησε μια μορφή της δικής του decima χθες βράδυ στο Φάληρο παίρνοντας την πρόκριση για το δέκατο Final-4 της ιστορίας του.
Ναι, σας βλέπω ήδη που μειδιάζετε: “Σιγά μην αρχίσουμε να μετράμε και τις συμμετοχές σε F4 το ίδιο με τις κούπες. Αυτές είναι που μετράνε. Ποιος ήρθε δευτερότριτος πριν 10 χρόνια δεν το θυμάται κανείς. Αν το πάμε έτσι, η ΤΣΣΚΑ έχει …εξακόσιες“.
Μπορεί να έχετε και δίκιο, αν είστε από αυτούς που έχουν ξεχάσει το σόου του Σπανούλη στον ημιτελικό της Μαδρίτης. Εφόσον δεν είστε από εκείνους που θυμούνται με νοσταλγία τον ημιτελικό του Παναθηναϊκού με την ΤΣΣΚΑ στην Πόλη, στον οποίο οι Ρώσοι έφτυσαν αίμα για να επικρατήσουν. Αν προτιμάτε να μην θυμόσαστε το υπερθέαμα του ημιτελικού του Βερολίνου, επειδή το χουκ του Μπουρούση βρήκε στο σίδερο.
Υπάρχει βέβαια και η άποψη πως η διάρκεια είναι αυτή που πραγματικά καθιερώνει μια ομάδα στην κορυφογραμμή., Και πως στην αθλητική Ελλάδα της κρίσης μια τέτοιου είδους επιτυχία δεν μπορεί να λογίζεται ως αυτονόητη. Οι προϋπολογισμοί των 30 εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν (και δικαίως) παρελθόν, και ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να ανακαλύπτει Χάινς, Ντόρσεϊ, Λο, Ντάνστον, Χάντερ, Λοτζέσκι, Πέτγουεϊ, Μπερτς για να παραμείνει ανταγωνιστικός, αφού δεν μπορεί να υποστηρίξει τις υπεραξίες που στην πορεία δημιουργεί. Να ψάχνει και να βρίσκει τους τρόπους να ενισχύει και να βελτιώνει τον ελληνικό κορμό του, δίνοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ημιτελείς 20somethings σαν τον Μάντζαρη, τον Σλούκα, τον Παπανικολάου, τον Κατσίβελη, τον Παπαπέτρου, τον Αγραβάνη. Να επενδύει στη δίψα Ελλήνων προπονητών όπως ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, όχι ακριβώς στα πιο βαριά χαρτιά των ευρωπαϊκών πάγκων.
Φυσικά στην πορεία γίνονται και λάθη: σχεδιασμού, χειρισμών, έπαρσης. Αδύνατον να τα αποφύγεις. Όποιος έχει δουλέψει, το ξέρει.
Αν πάντως κάτι απέδειξε η φετινή ευρωπαϊκή σεζόν του Ολυμπιακού, αυτή που ακόμη δεν έχει τελειώσει, αλλά μπορεί να θεωρηθεί από τώρα επιτυχημένη, είναι πως το project ήταν βασισμένο σε ισχυρά θεμέλια.
Η εντυπωσιακή πνευματική σταθερότητα του οργανισμού στην φετινή εξαντλητική Ευρωλίγκα υπήρξε αξιοθαύμαστη, ειδικά από τη στιγμή που οι αναποδιές δεν ήταν και λίγες. Ο σέντερ – φόβητρο Γιανγκ δεν επέστρεψε ποτέ, αλλά το κενό καλύφθηκε με τον νεοφερμένο Μπερτς και τον μακράν πιο βελτιωμένο “ερυθρόλευκο” Μιλουτίνοφ. Ο Χάκετ έχασε νωρίς τη σεζόν, αλλά το step-up του Μάντζαρη και η γρήγορη προσαρμογή του Γουότερς περιόρισαν τη ζημιά. Οι διαδοχικοί τραυματισμοί του Σπανούλη δεν άφηναν τον ίδιο και την ομάδα να διατηρήσει το ίδιο τέμπο, αλλά ο Παπανικολάου εξερράγη μέσα στο 2017 και ο Γκριν φώναξε παρών. Ο Λοτζέσκι έχασε όλη τη σειρά των playoffs, αλλά οι διαφοροποιήσεις έγιναν σχεδόν σε αυτόματο πιλότο: Παπαπέτρου στο “3”, Αγραβάνης στο rotation, παίζουμε.
Αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα για μια ομάδα χωρίς αρχές και ρόλους στο παιχνίδι της, πειθαρχία και καθοδήγηση στον πάγκο της, ηρεμία και αυτοσυγκράτηση στη διοίκησή της. Ο εκτροχιασμός μπορεί να συμβεί σε διάστημα 1.5 μήνα, και ο Ολυμπιακός το έμαθε καλά από την περσινή σεζόν, όταν οι απώλειες Γιαγνκ – Λοτζέσκι και η περίεργη προσθήκη του Τζόνσον – Όντομ τον κράτησαν όχι μόνο εκτός Final-4, αλλά και εκτός playoffs.
Αφού κατέπεσε η ομίχλη των καπνογόνων, ο Βασίλης Σπανούλης έλεγε στα παρκέ της Super Euroleague το καβαφικό “σημασία έχει το το ταξίδι, όχι ο προορισμός” και λίγο αργότερα οι αδερφοί Αγγελόπουλοι ομολογούσαν “το καλό συναίσθημα” που έχουν γύρω από το Final-4 της Πόλης.
Όλως τυχαίως, η Decima είναι μία από τις Μοίρες της ρωμαϊκής μυθολογίας, δανεισμένη από την δική μας Λάχεσις.
Τι θα λάχει στον Ολυμπιακό στην Πόλη, το ξέρει μόνο η Decima. Οι υπόλοιποι, θα το μάθουμε εκεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ