Ο Δημήτρης Παπανικολάου γράφει στο προσωπικό του blog για τη σχέση της δικαιοσύνης με το ελληνικό ποδόσφαιρο, το οποίο κινδυνεύει να μεταφερθεί στις δικαστικές αίθουσες.
Είναι γεγονός ότι δόθηκε μεγάλη μάχη για να επανέλθουν στο ποδόσφαιρο οι τακτικοί δικαστές. Όπως είναι κάτι παραπάνω από γεγονός ότι οι Έλληνες είμαστε ένας λαός δικομανών! Για οτιδήποτε συμβαίνει στην καθημερινότητά μας αναζητούμε τη λύση στα δικαστήρια.
Κι επειδή η λειτουργία των δικαστηρίων αποτελεί μια μικρογραφία της λειτουργίας του κράτους, με τις δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές υπηρεσίες, βρίσκουμε το (όποιο δίκιο αναζητάμε) μετά από χρόνια.
Ναι, αλλά ο αθλητισμός και το ποδόσφαιρο δεν είναι «διαζύγιο», δεν είναι «έξωση», δεν είναι «τρακάρισμα», δεν είναι «αποζημίωση», δεν είναι «εργατικό ατύχημα» ή οτιδήποτε άλλο.
Ένα πρωτάθλημα έχει συνέχεια και η απόδοση της δικαιοσύνης πρέπει να απονέμεται άμεσα για να ξέρουν και οι διαγωνιζόμενες ομάδες που βαδίζουν.
Στην Ελλάδα η Super League έδωσε το τρόπαιο του πρωταθλητή στον Ολυμπιακό, κι ο ΠΑΟΚ προσέφυγε προχθές στο Διαιτητικό Δικαστήριο για να ακυρώσει την απόφαση επικύρωσης της βαθμολογίας επειδή εκκρεμεί η υπόθεση των καταγγελιών από τον Πλατανιά για το ματς στο Καραϊσκάκη. Υπόθεση που ήρθε στην επιφάνεια 3-4 εβδομάδες μετά τη διεξαγωγή του αγώνα.
Την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ περιμένουν να μάθουν πως θα ξεπεράσουν τον σκόπελο των επεισοδίων στο Πανθεσσαλικό, στον μεταξύ τους τελικό κυπέλλου. Και μέχρι που θα φτάσουν οι ποινές που θα τους επιβληθούν.
Κι επειδή την περασμένη Πέμπτη υπήρχε απεργία των δικηγόρων, η υπόθεση θα εκδικαστεί την ερχόμενη Πέμπτη, 25 Μαίου, λες και δεν θα μπορούσε να οριστεί για σήμερα ή αύριο, ώστε να έχει ολοκληρωθεί και η αναμενόμενη έφεση μέχρι την λήξη των play offs. Αλλά οι τακτικοί δικαστές έχουν και τις κανονικές δουλειές τους στα δικαστήρια…
Στην αναμονή βρίσκεται και ο Παναθηναϊκός για τη διακοπή του ματς με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, λόγω της μπύρας που χτύπησε τον Ίβιτς.
Δηλαδή ότι κι αν έχει γίνει στα γήπεδα, μπορεί να ανατραπεί πλήρως στην πορεία, λόγω των δικαστικών εκκρεμοτήτων και των κωλυσιεργιών που παρατηρούνται.
Την ίδια στιγμή οι τακτικοί δικαστές της επιτροπής εφέσεων ξεπέρασαν τις αρμοδιότητές τους κάνοντας χρήση του βίντεο για την περίπτωση των Μπεργκ-Κρέσπο, σε φάση που δεν διέλαθε της προσοχής του διαιτητή, ο οποίος και έγραψε τι συνέβη και τιμώρησε (με κίτρινη κάρτα) τους δύο ποδοσφαιριστές.
Και μπορεί η επιτροπή να έκανε υπέρβαση αρμοδιοτήτων, κόντρα σε όσα επιτάσσει η FIFA, αλλά είδε και «αλλιώς» όσα είδαμε όλοι στο ίδιο βίντεο και την ίδια φάση.
Κατά συνέπεια μπορεί οι Έλληνες να είμαστε δικομανείς, μπορεί να θέλουμε από ένα δικαστή στην… καθισιά μας, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι κάτι που πρέπει σώνει και καλά να το επιδιώκουμε.
Το βέβαιο είναι ότι χρειαζόμαστε κωδικοποιημένους κανονισμούς, με συγκεκριμένες ποινές για συγκεκριμένα παραπτώματα (κι όχι ποινές από… τόσο, μέχρι… τόσο) και ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης.
Σε διαφορετική περίπτωση είτε στα πειθαρχικά όργανα υπάρχουν νομικοί, είτε τακτικοί δικαστές, καλύτερες μέρες δύσκολα θα δούμε.