Ο Μότσαρτ που μάγεψε με τις... μελωδίες του το παγκόσμιο μπάσκετ μικραίνοντας την απόσταση του ΝΒΑ με την Ευρώπη.
Ντράζεν Πέτροβιτς. Το παιδί θαύμα της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Αγαπήθηκε από πολλούς, μισήθηκε από αρκετούς αντιπάλους, αλλά όλοι αναγνώριζαν το αστείρευτο ταλέντο του και την εργατικότητα του. Αυτά τα δύο… συστατικά αρκούσαν για να τον κάνουν έναν από τους κορυφαίους του κόσμου. 
Ο Μότσαρτ του μπάσκετ απεβίωσε σε ηλικία 29 ετών πριν από 24 χρόνια. Η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι στον ηγέτη της Κροατίας και των Νιου Τζέρσει Νετς. Ο φόβος του για τα αεροπλάνα ήταν αυτός τον έστειλε στον αυτοκινητόδρομο Autobahn 9 στο Ντένκεντορφ. “You fly, you die” είπε στους συμπαίκτες του στην Εθνική πριν τους αποχαιρετήσει και επιβιβαστεί στο VW Golf, το οποίο οδηγούσε η κοπέλα του Κλάρα Ζάλαντζι. Το μοντέλο από τη Γερμανία άφησε τον Ντράζεν Πέτροβιτς να κοιμηθεί στη θέση του συνοδηγού και έχοντας συντροφιά μία τουρκάλα μπασκετμπολίστρια (Χιλάλ Εντεμπάλ) συνέχισαν το ταξίδι τους. 
Η χαμηλή ορατότητα στο δρόμο αποτέλεσε εμπόδιο, καθώς η Ζάλαντζι δεν πρόλαβε να αντιδράσει όταν είδε το φορτηγό να έχει μπει στο αντίθετο ρεύμα μπλοκάροντας και τις τρεις λωρίδες. Οι δύο γυναίκες τραυματίστηκαν, αλλά ο Κροάτης, ο οποίος δεν φορούσε ζώνη, άφησε την τελευταία του πνοή στην άσφαλτο. 
Δημοσιεύματα της εποχής, ανέφεραν πως ο Πέτροβιτς τις επόμενες ημέρες θα ερχόταν στη χώρα μας για να υπογράψει με τον Παναθηναϊκό. Είχε ενοχληθεί από τη συμπεριφορά των Νετς και κοιτούσε το ενδεχόμενο να αφήσει το μαγικό κόσμο του ΝΒΑ και να επιστρέψει στην Ευρώπη. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν ο προορισμός του ήταν η Αθήνα και αν τελικά γινόταν συμπαίκτης με τον μεγάλο του αντίπαλο τον Νίκο Γκάλη ή αν θα συνέχιζε το μύθο του στην άλλη μεριά του Ατλαντικού. 
Το τηλεφώνημα που σταμάτησε το μύθο του Ντράζεν
Μία μέρα μέσα στο 1993 χτυπάει το τηλέφωνο στα γραφεία των Νιου Τζέρσεϊ Νετς. Μία κοπέλα μιλώντας σπαστά αγγλικά, ζητάει επίμονα το τηλέφωνο του Ντράζεν Πέτροβιτς για να επικοινωνήσει μαζί του. Η γραμματέας της εξήγησε πως η πολιτική της ομάδας είναι να μην δίνει τους τηλεφωνικούς αριθμούς παικτών ή προπονητών. Η κοπέλα μη έχοντας επιλογή άφησε το δικό της αριθμό και παρακάλεσε να μεταφερθεί στον Κροάτη άσο η μεγάλη της επιθυμία να επικοινωνήσει μαζί της. 

Ο Πέτροβιτς έλαβε το μήνυμα και αφού συμβουλεύτηκε τον καλό του φίλο Μάριο Μίοτσιτς αποφάσισε να τηλεφωνήσει την επόμενη ημέρα. Στην άλλη άκρη της γραμμής σε δωμάτιο ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης μία κοπέλα από τη Γερμανία, η Κλάρα Ζάλάντζι. Ο Κροάτης φιλικός όπως πάντα με τους θαυμαστές του, έδωσε δύο προσκλήσεις στην εν λόγω γυναίκα και τη φίλη της, προκειμένου να παρακολουθήσουν από κοντά το επόμενο ματς των Νετς. 

Ο Μίοτσιτς πήγε στο γήπεδο νωρίτερα και βρήκε τον “Μότσαρτ”, ο οποίος του έδωσε πληροφορίες για τις θέσεις των δύο κοριτσιών. Παράλληλα του ζήτησε να πάει να συστηθεί και να διερευνήσει τις προθέσεις των καλεσμένων του. Κάτι που έγινε. Μετά το τέλος του αγώνα οι τέσσερις τους πήγαν να δειπνήσουν σε εστιατόριο που σύχναζαν όλοι οι παίκτες των Νετς. 


Με αυτό τον τρόπο ξεκίνησε η γνωριμία του Πέτροβιτς με την κοπέλα, η οποία στη συνέχεια τον οδήγησε άθελά της στο θάνατο. Ο Πέτροβιτς ερωτεύτηκε τη Ζάλάντζι και την πήγαινε στο Ζάγκρεμπ προκειμένου να περάσει η γερμανίδα χρόνο μαζί του και με την οικογένεια του. Τα σχέδια αυτά σταμάτησαν στον Autobahn 9 στο Ντένκεντορφ. 
 
Η πορεία του προς την κορυφή
Ο Ντράζεν Πέτροβιτς μάζεψε πάνω του τα βλέμματα των Γιουγκοσλάβων και στη συνέχεια όλου του κόσμου από μικρή ηλικία. Στα 15 του είχε προωθηθεί στην πρώτη ομάδα της Σίμπενικ, καθώς στα παιχνίδια με τους συνομήλικους του πετύχαινε περισσότερους πόντους από ότι όλοι οι παίκτες της αντίπαλης ομάδας μαζί. Σε ηλικία 17 και 18 χρόνων οδηγεί την ομάδα της πόλης του στον τελικό του Κόρατς, όμως και τις δύο φορές η Λιμόζ ήταν αυτή που πανηγύρισε. Το 1983 με δικές του βολές χάρισε το πρωτάθλημα στη Σίμπενικ, αλλά η ομοσπονδία αφαίρεσε τον τίτλο και τον έδωσε στην Μπόζνα Σαράγεβο. Ο λόγος; Κακή διαιτησία στον τελικό!!!
Από το 1984 μέχρι το 1988 ο Ντράζεν φορά τη φανέλα της Τσιμπόνα, με την οποία κατέκτησε 1 Πρωτάθλημα, 3 Κύπελλα, 2 Πρωταθλητριών, ενώ έφτασε για ακόμα μία φορά στον τελικό του Κόρατς. Το 1988 αφήνει την πατρίδα του για τα… μάτια της “βασίλισσας”. 

Η Ρεάλ Μαδρίτης με 4 εκ. δολάρια τον κάνει δικό της, ποσό ρεκόρ για εκείνη την εποχή. Ο Μότσαρντ στον ένα του χρόνο στην ισπανική ομάδα κατακτά το κύπελλο, ενώ χαρίζει μαζί με τον Όσκαρ Σμιθ τον καλύτερο τελικό όλων των εποχών στο κύπελλο Κυπελλούχων. Με 62 πόντους προσφέρει μία παράσταση στο ΣΕΦ που παρόμοια της δεν έχουμε δει και έτσι η Ρεάλ κατακτά το τρόπαιο (117-113). 
Η θητεία του στην Ισπανία λήγει γρήγορα, αφού την επόμενη σεζόν κάνει το άλμα για το ΝΒΑ. Οι Μπλέιζερς που τον είχαν επιλέξει στο νούμερο 60 των ντραφτ και τον πίεζαν, δεν τον πίστεψαν και έτσι μία ανταλλαγή με τους Νάγκετς, έφεραν τον Πέτροβιτς στους Νετς. Η αξία του φάνηκε στο Νιου Τζέρσεϊ, καθώς τελείωνε τις χρονιές με μέσο όρο πόντων πάνω από τους 20 πόντους, ενώ και τις δύο σεζόν αναδείχθηκε ο πιο εύστοχος παίκτης του ΝΒΑ στα δίποντα. Ο Ντράζεν επιλέχθηκε στην τρίτη καλύτερη πεντάδα του πρωταθλήματος, ωστόσο δεν κατάφερε να πάρει μέρος σε All Star Game. 
Η Εθνική ομάδα αποτελούσε πάντα τη μεγάλη του αγάπη. Από το 1980 μέχρι το 1992 – με εξαίρεση το 1985 και το 1991 – κρεμούσε στο στήθος του ένα μετάλλιο. Οι διακρίσεις του με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του πολλές, με κορυφαίες την πρωτιά στο Ευρωπαϊκό του 1989 (νίκησε την Ελλάδα στον τελικό) και στο Παγκόσμιο του 1990, ενώ είχε και δύο χαμένους τελικούς σε Ολυμπιάδα. Ο πρώτος στη Σεούλ με την Γιουγκοσλαβία και ο άλλος στη Βαρκελώνη εκπροσωπώντας την Κροατία. 
Έτσι φτάσαμε στο καλοκαίρι του 1993. Είχε μεταβεί στην Πολωνία για να αγωνιστεί σε προκριματικό αγώνα της Κροατίας για το Ευρωμπάσκετ του 1993. Αν και τραυματίας δεν θέλησε να ξεκουραστεί, όπως τον είχε προτρέψει ο προπονητής του. Ήθελε να βρίσκεται μαζί με τον αδερφό του και τους φίλους του για να εκπροσωπήσει την πατρίδα του. Μετά το τελευταίο του παιχνίδι κόντρα στη Σλοβενία (30 πόντους) η αποστολή έφυγε για Γερμανία και από εκεί για Ζάγκρεμπ. Είχε το εισιτήριο στα χέρια του, αλλά προτίμησε να μην συνεχίσει με αεροπλάνο το ταξίδι του. Κατέβηκε στη Φρανκφούρτη και η συνέχεια είναι γνωστή. Η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που δεν θα μπορούσε ποτέ να νικήσει ο κορυφαίος Ντράζεν Πέτροβιτς…