Τελικά η …σκόνη των τελευταίων ημερών, μετά απ’ όσα ακολούθησαν το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό, δεν έκατσε παρά τη σημαντική εκτός έδρας νίκη της Ένωσης μέσα στη δύσκολη έδρα της Λάρισας. Μια επιτυχία απ’ την οποία ένα σημαντικό μέρος ανήκει στον Τιμούρ Κετσπάγια λόγω του ότι διάβασε και χειρίστηκε σωστά το ματς, με δεδομένες τις πολλές και σημαντικές απουσίες βασικών στελεχών της ενδεκάδας. Η κίνησή του να γεμίσει το χώρο του κέντρου με καλούς χειριστές της μπάλας όπως ο Μάνταλος και ο Μπακασέτας (σε συνδυασμό με την παρουσία του Γιόχανσον), ήταν το “κλειδί” τουλάχιστον στο πρώτο ημίωρο. Χρονικό διάστημα όμως που αρκούσε στην ΑΕΚ για να πετύχει δύο γκολ και να γίνει το αφεντικό της αναμέτρησης.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ακόμα και οι αλλαγές του Κετσπάγια ήταν σωστές και δεν επέτρεψαν στις διαδοχικές εναλλαγές συστήματος που έκανε ο Άγγελος Αναστασιάδης να ανατρέψουν το αποτέλεσμα. Τι έκανε ο τεχνικός της Ένωσης; Αρχικά έβγαλε απ’ το ματς τον Χριστοδουλόπουλο (ο οποίος με εξαίρεση το κλέψιμο της μπάλας στο πρώτο γκολ δεν βοήθησε ούτε δημιουργικά ούτε ανασταλτικά την ομάδα του), περνώντας στο γήπεδο τον Αλμέιδα, με τον Αραβίδη να πηγαίνει αριστερά. Τι πέτυχε μ’ αυτό; Έβαλε έναν πιο ξεκούραστο και πιο έμπειρο επιθετικό στην κορυφή, διατηρώντας παράλληλα στο παιχνίδι τον Αραβίδη, ο οποίος βοήθησε πολύ τόσο ανασταλτικά τον Ντίντακ, όσο και δημιουργικά, κρατώντας τη μπάλα και κερδίζοντας αρκετά φάουλ απ’ την πλευρά του.
Στη συνέχεια, λόγω της παρουσίας ενός έξτρα αντιπάλου κοντά στην περιοχή της ΑΕΚ, ο Κετσπάγια έβγαλε μεν τον κορυφαίο παίκτη της ομάδας του, τον Βαγγέλη Πλατέλλα, αλλά πρόσθεσε τον Λαμπρόπουλο στα χαφ, με σκοπό να μην υπάρχει αριθμητική ανισσοροπία. Ενδεχομένως αντί για τον πολύ καλό Πλατέλλα να μπορούσε να βγάλει τον Μπακασέτα, αλλά λογικά μέτρησε το γεγονός ότι ο “Μπάκα” είναι καλός χειριστής της μπάλας και η ΑΕΚ χρειαζόταν ηρεμία στο κέντρο.
Η αποβολή του Γκάλο βέβαια του χάλασε τα σχέδια, αλλά με το να περάσει τον Μπακάκη στο ματς, ο Λαμπρόπουλος επανήλθε στη μεσαία γραμμή, με τους Μάνταλο και Μπακασέτα στα δύο άκρα του κέντρου να κρατούν ισορροπία τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά.
Το μεγαλύτερο μερίδιο στην επιτυχία ανήκει βέβαια στους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι σε αντίθεση με την εικόνα που είχαν στο Φάληρο κόντρα στον Ολυμπιακό, χθες στη Λάρισα μπήκαν απ’ το πρώτο λεπτό με πάθος και έδειξαν χαρακτήρα, παρά τα όσα ακολούθησαν κατά τη διάρκεια του ματς. Σίγουρα έγιναν και αρκετά λάθη, αλλά σε ένα τέτοιο ματς που άπαντες έπαιζαν με την πλάτη στον τοίχο, πρωταρχικό ρόλο παίζει το αποτέλεσμα. Τι μέτρησε στο φινάλε; Ότι η ΑΕΚ πέρασε από μια έδρα που έχασε ο Ολυμπιακός και είναι πολύ πιθανό να “σκοντάψουν” κι άλλες ομάδες.
Επίσης επειδή τις τελευταίες μέρες ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά για το κατά πόσο ο προπονητής έχει …χάσει τα αποδυτήρια και ότι οι παίκτες δεν είναι διατεθειμένοι πλέον να παίξουν γι’ αυτόν, η χθεσινή (17/10) τους παρουσία, με το πάθος και τον τσαμπουκά που εμφάνισαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα, αποτελεί την καλύτερη απάντηση.
Θα περίμενε κανείς η νίκη αυτή να επαναφέρει την ηρεμία στην ΑΕΚ, αλλά όπως φαίνεται, ούτε η σωστή διαχείριση του παιχνιδιού απ’ τον Κετσπάγια (με εφτά Έλληνες στην ενδεκάδα παρακαλώ) ούτε η αγωνιστική παρουσία των ποδοσφαιριστών ήταν ικανοί λόγοι ώστε να βάλουν τέλος (προς το παρόν τουλάχιστον) στην προπονητο…λαγνία.