Η όγδοη αγωνιστική της Σουπερλίγκ θα μας δώσει τη δυνατότητα να δούμε ένα σπουδαίο ματς στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον ΠΑΟΚ.
Υπάρχουν δυο δεδομένα που μας επιτρέπουν να περιμένουμε κάτι πολύ καλό: το πρώτο είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει μεγαλύτερη ανάγκη από τον Ολυμπιακό να κάνει αποτέλεσμα στο Φάληρο.
Είναι, εξαιτίας της τιμωρίας με την οποία ξεκίνησε, 4 πόντους πίσω από τον πρωταθλητή: αν χάσει και βρεθεί 7 βαθμούς πίσω, οι πιθανότητες να αντιστρέψει το πράγμα και να βρεθεί στην κορυφή μικραίνουν. Όταν σε ένα ματς ο φιλοξενούμενος έχει μεγαλύτερη ανάγκη να κάνει αποτέλεσμα από τον γηπεδούχο, οι πιθανότητες να γίνει ένα ωραίο ματς μεγαλώνουν. Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι οι δυο ομάδες, μπορεί να έχουν αυτομαστιγωθεί αρκετά, αλλά είναι ομάδες με δυνατότητες – κυρίως επιθετικές.
Βγαίνοντας από την κρίση
Ο Ολυμπιακός πέρασε ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι κι αν κατάφερε να περισώσει λίγη ηρεμία και να ξεκινήσει το πρωτάθλημα χωρίς συμπτώματα διάλυσης, το χρωστά στον Τσόρι Ντομίγκες και στο γκολ που πέτυχε την παράταση του ματς με την Αρούκα: η αποφυγή του δεύτερου μέσα στο ίδιο καλοκαίρι αποκλεισμού λειτούργησε θετικά – δεν υπήρξε ενθουσιασμός αλλά σταμάτησε και η καταστροφολογία. Περίπου δυο μήνες μετά, πάλι στο Καραϊσκάκη, πάλι σε ένα ευρωπαϊκό ματς ο Ολυμπιακός κόντρα στην Αστάνα έδειξε την πρόοδό του βάζοντας τρία γκολ σε δεκαπέντε λεπτά και κερδίζοντας τελικά 4-1. Πίσω από το φορ, που αυτή τη φορά ήταν ο άσφαιρος ακόμα αλλά πολύ κινητικός Καρντόσο, ο Μπέντο έχει την πολυτέλεια να χρησιμοποιήσει πέντε παίκτες πολύ ικανούς στη δημιουργία.
Υπάρχουν οι νεοφερμένοι Μάρτινς και Ελιονούσι, που χαίρονται να παίζουν – αντικατέστησαν δυο παίκτες, τον γκρινιάρη Κασάμια και τον ασταθή Ντουρμάζ που είχαν μετά τον Ιανουάριο το μυαλό τους στην μεταγραφή. Δίπλα τους τρεις «παλιοί» που προοδεύουν: ο Φορτούνης, που βρήκε τη φόρμα του, είναι ο καλύτερος έλληνας ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα μας, ο Μιλιβόγεβιτς, διανύει την καλύτερη φάση της καριέρας του δείχνοντας και οργανωτικές ικανότητες και ο ακούραστος Σεμπά, είναι έτοιμος να χτυπήσει όποια άμυνα του δώσει χώρους κι έχει φτάσει τα 4 γκολ στη σεζόν. Οποιος κι αν είναι ο φορ (ο Ιντέγιε είναι καλύτερος του Καρντόσο γιατί ξέρει την ομάδα), έχει πίσω του πέντε παίκτες που μπορεί να πατάνε περιοχή και να παίζουν για αυτόν: δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός δεν σκόραρε με τον ΑΠΟΕΛ γιατί έχασε ένα σωρό ευκαιρίες, αλλά πέτυχε έξι γκολ στη Βέροια, τρία στην ΑΕΚ και τέσσερα στην Αστάνα! Το σημαντικό για τον Μπέντο είναι ότι η ομάδα του έκανε ένα πολύ καλό επιθετικά ματς, έπειτα από ένα άλλο τελείως διαφορετικό: στη Νέα Σμύρνη ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει χωρίς να παίξει πολύ καλά, αλλά δείχνοντας χαρακτήρα.
Παρότι στην άμυνα δεν ήταν πάλι άψογος, φόρτωσε πολύ με παίκτες την αριστερή πλευρά του Πανιωνίου (Φιγκέιρας, Ελιονούσι και Μάριν έβαλαν συχνά στη μέση τον Αντωνιάδη) και κέρδισε μέτρα: το γκολ του Μποτία με το οποίο ανοίγει το σκορ έρχεται ως αποτέλεσμα πίεσης. Μετά από αυτό ο Ολυμπιακός περίμενε μια προσωπική ενέργεια από ένα από τους κυνηγούς του: την κάνει ο Μαρίν πριν βγει από το γήπεδο – κερδίζει ένα φάουλ κι ο ακούραστος Μιλιβόγεβιτς κάνει το 0-2. Μεταξύ Σαββάτου και Πέμπτης είδαμε τον Ολυμπιακό να κερδίζει με δυο διαφορετικούς τρόπους.
Ο ΠΑΟΚ των πολλών λύσεων
Τρόπους όμως έχει κι ο ΠΑΟΚ που στο Μπακού πήγε μάλλον εκδρομή: το μυαλό δεν ήταν στην Καραμπάκ ήταν στο Καραϊσκάκη. Ο Ιβιτς ζητά από την ομάδα του να μπαίνει πολύ δυνατά και σε όλες τις μέχρι τώρα νίκες του ΠΑΟΚ το σκορ ανοίγει νωρίς. Στο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με το Ροντρίγκες στο 3΄κι ο Ηρακλής έμεινε με δέκα πριν το μισάωρο. Με τον Παναιτωλικό ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε στο 2΄. Με τον Αστέρα στο 15΄κέρδιζε με 2-0! Γίνεται μεγάλη συζήτηση για τις χαμένες ευκαιρίες του ΠΑΟΚ – που είναι πραγματικά πολλές, όμως ο ΠΑΟΚ εκτός έδρας τόσες ευκαιρίες δεν χάνει – στην Τούμπα κυρίως θολώνει όταν χρειάζεται να τελειώσει ένα ματς στο οποίο έχει προηγηθεί.
Από την άλλη μέχρι τώρα η ομάδα του Ιβιτς βρίσκει τον παίκτη που θα καθαρίσει: στο Καραϊσκάκη ένα τέτοιο χρειάζεται. Θυμίζω ότι με τον Παναιτωλικό ήταν ο Μπίσεσβαρ, με τη Λίμπερετς ο Κλάους, με τον Ηρακλή ο Ροντρίγκες, με τον Αστέρα ο Κουλούρης, αυτοί που έβγαλαν τα κάστανα από τη φωτιά. Μια ομάδα με πολλούς κυνηγούς σε κάνει εύκολα να πιστεύεις ότι πάντα κάποιος θα υπάρξει να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Αλλά οι ισοπαλίες με Βέροια, Ξάνθη, Φιορεντίνα και η ήττα από την Καραμπάκ μαρτυρούν ότι δεν είναι πάντα έτσι. Μόνο που στο ματς της Κυριακής στο Καραϊσκάκη θα υπάρξει πολύ πιο σοβαρή προσέγγιση, από αυτή που είδαμε στη Βέροια πχ. Θα φανεί νομίζω και από τις επιλογές του Ιβιτς: αν στην ενδεκάδα υπάρξουν και ο Τσίμιροτ, και ο Μπίσεσβαρ ο ΠΑΟΚ θα κατεβεί για να κερδίσει.
Συμπτώσεις στην άμυνα
Και οι δυο έχουν προβλήματα στην άμυνα. Ο Ιβιτς τα μασκάρεψε, χρησιμοποιώντας πολλούς αμυντικούς: υποχρεωτικά ή από επιλογή του προπονητή στην άμυνα του ΠΑΟΚ μέχρι τώρα έχουν υπάρξει βασικοί 7 παίκτες: Μάτος, Λέοβατς, Τζαβέλας, Κρέσπο, Κίτσιου, Βαρέλα, Μαλεζάς πήραν τις ευκαιρίες τους!
Ο Μπέντο θα θελε να χρησιμοποιεί πάντα τους Φιγκέιρας, Ντε Λα Μπέγια, Μποτία, Ντα Κόστα, αλλά κάρτες και τραυματισμοί τον έχουν αναγκάσει να δώσει χρόνο και στο Βιάνα, τον Ρέτσο και τον Τσιμίγκα. Κανείς από τους δυο προπονητές λύση στην άμυνα δεν έχει βρει παρόλο που στο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ δεν έχει δεχτεί γκολ σε τρία ματς και ο Ολυμπιακός σε δυο. Είναι σύμπτωση. Επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, αλλά σύμπτωση…