Ομάδα ικανή τη μια στιγμή για το… καλύτερο και την αμέσως επόμενη για το… χειρότερο με λογική συνέπεια τις ακραίες συναισθηματικές μεταπτώσεις εντός κι εκτός του αγωνιστικού τμήματος. Πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό που βιώσαμε την τελευταία εβδομάδα. Από τη γλυκόπικρη γεύση του αποκλεισμού, όπου η πικρία της ολοκλήρωσης της σπουδαίας ευρωπαϊκής περιπέτειας μετριάστηκε από την εξαιρετική αλλά αναποτελεσματική εμφάνιση της Μόσχας, στην αποχή της Παρασκευής και στο «κάζο» της Τούμπας. Από την ΤΣΣΚΑ το φοβόντουσαν… από την Καβάλα τους ήρθε κι η εκτίμηση για τις ικανότητες, τις δυνατότητες και τις προοπτικές αυτής της ομάδας σε Κύπελλο και πλέι οφ μετατράπηκαν σε… «κάντε αποχή, κάντε αποχή, εσείς τα εκατομμύρια κι εμείς στη φυλακή».
Κι όπως συμβαίνει πάντα μα πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις αναζητούνται οι… ένοχοι, οι φταίχτες, αυτοί που θα επωμιστούν τις ευθύνες. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα πως είναι ο κανόνας αυτού του ΠΑΟΚ σε ότι κι αν του συμβαίνει, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση φαίνεται πως το βάρος πέφτει πάνω σε όλους. Διοίκηση, τεχνικός διευθυντής, τεχνική ηγεσία, ποδοσφαιριστές… Κι όμως, ο καθένας από την πλευρά του έχει τα δίκια του.
Οι διοικούντες έχουν ενημερώσει γραπτώς τους παίκτες για τις με καθυστέρηση ημερομηνίες πληρωμών. Εντούτοις όφειλαν να συμμεριστούν και ν αφουγκραστούν περισσότερο τα λόγια ορισμένων από τους «παλιούς» το απόγευμα της Πέμπτης που μάλλον προειδοποιητικά τους έλεγαν πως πρέπει να πληρωθούν οι «μικροί», τα χαμηλά συμβόλαιο για περιπτώσεις συμπαικτών τους που δεν έχουν την οικονομική άνεση να λάβουν μια δόση και να στηριχτούν πάνω σ αυτή για μια ολόκληρη χρονιά. Από την άλλη θα πρέπει να γίνουν πιο τεχνοκράτες και να προτιμούν να μένουν στην τήρηση των τυπικών αφήνοντας τις… γενναιοδωρίες σε πρόσωπα που δεν μπορούν να τις εκτιμήσουν κατά μέρους.
Ο τεχνικός διευθυντής, που προσπάθησε να τους καθησυχάσει και να τους πείσει πως δεν ενδείκνυται μια τέτοια αντίδραση τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με μόλις τρεις προπονήσεις πριν από την επιστροφή στις εγχώριες διοργανώσεις και με μια σειρά κρισιμότατων αγώνων ν ακολουθεί μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ο ρόλος, η θέση αλλά κι οι υποχρεώσεις του είναι τέτοιες που έπρεπε να έχει αντιληφθεί το τι επρόκειτο να γίνει και πάση θυσία να βρει τρόπο να το αποτρέψει. Το πώς το γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ο ίδιος.
Η τεχνική ηγεσία έχει ίσως τη μικρότερη ευθύνη για το συμβάν της Παρασκευής αλλά συγκεντρώνει μεγαλύτερη για τη διαχείριση της ομάδας, για την περιθωριοποίηση μονάδων της και τη δημιουργία ενός συνόλου 12-14 παικτών που χρησιμοποιούνται κατά κόρον κι έχουν φτάσει στα όρια των αντοχών τους. Φαίνεται αθώο και απλό αλλά είναι πολύ πιο σοβαρό. Ο κάθε προπονητής δεν υπάρχει περίπτωση να μη χρειαστεί κάποιον ποδοσφαιριστή από το ρόστερ του. Αν αυτός δεν αγωνίζεται οφείλει να τον έχει στην καλύτερη δυνατή ψυχολογική κατάσταση προκειμένου να πάρει ότι καλύτερο μπορεί και να ωφεληθεί η ομάδα.
Διευκρινίζουμε πως δε… διδάσκουμε μαθήματα προπονητικής παρά καταθέτουμε την ταπεινή μας άποψη μέσα απ όλα όσα έχουμε δει στα χρόνια της ενασχόλησής μας με το αντικείμενο. Γιατί από τη στιγμή που παραδόξως ο απαιτητικός κόσμος φαίνεται διατεθειμένος και ζητάει να δει νέα πρόσωπα κατανοώντας την κόπωση για τον πρωτόγνωρο αριθμό αγώνων που έχει δώσει η όχι και τόσο νέα ομάδα του, μοιάζει μυστήριο η εμμονή σε συγκεκριμένα πρόσωπα κι η μη χρησιμοποίηση άλλων που αποκτήθηκαν για να δώσουν υπερπολύτιμες ανάσες, όπως επίσης και οι αλλαγές σε σημαντικές αποφάσεις μέσα σε διάστημα ολίγων λεπτών. Ετσι δίνονται λαβές για διάφορα σχόλια που μόνο καλοπροαίρετα δεν είναι κι επιπλέον δημιουργούν τριβές μεταξύ των παικτών.
Και φτάνουμε στους ποδοσφαιριστές. Μια ιδιόμορφη κάστα ανθρώπων γενικώς και πολύ περισσότερο στην περίπτωση του ΠΑΟΚ. Κανέναν, μα κανέναν δε στεναχώρησε περισσότερο ο αποκλεισμός από την ΤΣΣΚΑ περισσότερο από τους ίδιους. Οποιος είδε τα πρόσωπά τους μετά τον αγώνα της περασμένης Τρίτης θα καταλάβαινε. Σε μια σεζόν όπου οι περισσότεροι γνωρίζουν πως μπορεί να είναι κι ο επίλογος της παρουσίας τους επιθυμούσαν διακαώς ν αποδείξουν εμπράκτως τις δυνατότητές τους σε συνθήκες ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας κι όχι της αντίστοιχης ελληνικής, εκεί όπου οι αντιξοότητες είναι μεγαλύτερες και πιο δραστικές από το δριμύτατο ψύχος και τον παγωμένο πλαστικό χλοοτάπητα. Εφτασαν τόσο, μα τόσο κοντά και δεν τα κατάφεραν. Κι ίσως δεν έχουν άλλη ευκαιρία για να το επαναλάβουν.
Η απογοήτευσή τους ήταν τέτοια, που τους «τύφλωσε» και τους οδήγησε σε μια απόφαση ικανή ν «ακυρώσει» τη μέχρι τώρα προσπάθειά τους για ότι καλό και συνάμα ν αλλάξει την άποψη που είχαν γι αυτούς αυτοί που μένουν πιστά στο πλευρό τους από την αρχή μέχρι και τώρα. Γιατί; Επειδή δεν ήταν η πρώτη φορά. Η πληρωμή του εργαζόμενου είναι θέμα αδιαπραγμάτευτο. Αντίθετα, ο τρόπος διεκδίκησης των οφειλομένων διαπραγματευσιμότατος με πρώτα και πλέον καίρια θέματα συζήτησης τη χρονική στιγμή και τον τρόπο διεκδίκησης.
Τρεις προπονήσεις είχαν ανάμεσα στον αγώνα της Τρίτης και τον αντίστοιχο της Κυριακής. Κι αυτοί ματαίωσαν τη μια για να διαμαρτυρηθούν για τις οφειλές. Αν υπήρχε χρονικό περιθώριο μιας εβδομάδας κι η αποχή γινόταν Δευτέρα, τίποτα δε θα ήταν το ίδιο. Πολύ περισσότερο αν έκαναν προπόνηση κι απλά περιορίζονταν αρχικά σε μια ανακοίνωση διαμαρτυρίας σαν κι αυτή που έβγαλαν. Κι ίσως αυτό που κορυφώνει τον εκνευρισμό του κόσμου είναι πως κάτι ανάλογο έγινε πριν από ένα χρόνο και κάτι ημέρες με ανάλογα αγωνιστικά αποτελέσματα. Συντριβή κι αποκλεισμός από τον ΠΑΣ Γιάννενα στο Κύπελλο, εντός έδρας ήττα από την Καβάλα κι ακολουθεί το Κύπελλο. Εδώ βέβαια πρέπει να μπει ένας σημαντικός αστερίσκος.
Και χτες, στο διάστημα των πρώτων είκοσι λεπτών ο ΠΑΟΚ είχε τον απόλυτο έλεγχο χάνοντας σημαντικές ευκαιρίες να σκοράρει, όμως μόλις βρέθηκε πίσω στο σκορ η ομάδα… εξαφανίστηκε. Κάτι σας θυμίζει; Μήπως τον αγώνα με την ΤΣΣΚΑ; Αυτόν με τον Πανιώνιο; Αυτόν με την Κέρκυρα; Κι ένα σωρό ακόμη με μοναδικές εξαιρέσεις τους αγώνες στο στάδιο Καραϊσκάκη, για το πρώτο 10λεπτο στο πρωτάθλημα, για ανάλογο διάστημα όχι όμως διαδοχικό στο Κύπελλο. Είναι σημαντικότατο θέμα για τον «Δικέφαλο» πως δεν μπορεί ν αντιδράσει από τη στιγμή που θα δεχτεί τέρμα και πρέπει, εφόσον αυτό είναι δυνατό, να βρεθεί λύση.
Στον καταλογισμό των μεριδίων ευθύνης δεν συμπεριλάβαμε τον κόσμο. Οχι για να… χαϊδέψουμε αυτιά αλλά επειδή ορισμένες όχι και τόσο αθώες περιπτώσεις δεν μπορούν να λογιστούν ως ο μέσος όρος. Αυτός, έχει αντικειμενική και καθαρή κρίση. Επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει μέσα από τη δική του, συνειδητή κρίση, δεν παρασύρεται και δεν αναζητά σε ερτζιανά ή στο διαδίκτυο γητευτές φιλάθλων. Απαξιούν και πολύ ορθά πράττουν. Για όσο εμπιστεύονται την κρίση και τα… ματάκια τους το μέλλον είναι ευοίωνο.
Η απόφαση του Θόδωρου Ζαγοράκη να κάνει τη συνάντηση με τους ποδοσφαιριστές στη Σουρωτή ήταν σοφή κίνηση, καθώς εξ αρχής καταδεικνύει σεβασμό και κατανόηση. Μηνύματα που έστειλε μέσα κι από την προσωπική του ανακοίνωση της Παρασκευής ο πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Τους μίλησε για ενότητα, ομοψυχία και την ανάγκη συσπείρωσης εν όψει των κρισιμότατων και πολύ δύσκολων αγώνων που ακολουθούν, προεξάρχοντος του πρώτου ημιτελικού με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Οι σχετικές πληροφορίες κάνουν λόγο για καλό κλίμα, εκατέρωθεν εξηγήσεις και ουσιαστική συζήτηση. Τ αποτελέσματα θα φανούν στο… χορτάρι αφού ο καθρέπτης της κάθε ομάδας είναι το γήπεδο. Χρόνος… υπάρχει, αν προκύψει και διάθεση θα μπορούμε να μιλάμε για μια κακή παρένθεση, ανάλογη της αντίστοιχης περυσινής. Διαφορετικά….