Οι κίτρινοι, διδασκόμενοι από τα μεγάλα club της Ισπανίας, κατάφεραν να προσαρμόσουν στα δικά τους δεδομένα τον τρόπο διοίκησης της Ρεάλ και της Μπαρτσελόνα, δημιουργώντας μάλιστα το δικό τους ξεχωριστό πρότυπο. Διότι δεν πρόκειται για πιστή αντιγραφή των παραπάνω συστημάτων που εφαρμόζονται στις ομάδες της Ιβηρικής, αλλά ένα εγχείρημα με τις δικές του ξεχωριστές «πινελιές».
Ουσιαστικά ο τρόπος διοίκησης της ΠΑΕ Αρης έρχεται να δώσει την απάντηση σε αυτούς που ανά την Ελλάδα, σηκώνουν τα χέρια ψηλά, μη μπορώντας να βρουν λύση σε μια ενδεχόμενη αποχώρηση του μεγαλοεπιχειρηματία- μεγαλοεπενδυτή. Ερχεται να πιστοποιήσει πως υπάρχει και ο άλλος δρόμος, εφόσον ασφαλώς υπάρχουν προϋποθέσεις.
Και εξηγούμαστε: Αυτό που συμβαίνει στον Αρη, προϋποθέτει μεγάλη μάζα φιλάθλων , φανατική αγάπη από τους οπαδούς και διάθεση για θυσίες. Η αλήθεια είναι πως λίγες ομάδες συγκεντρώνουν τις παραπάνω προϋποθέσεις και ίσως γι αυτό θεωρείται ένα σύστημα ανεφάρμοστο από το σύνολο των συλλόγων του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Στον Αρη όμως βρήκε απόλυτη εφαρμογή, αριθμώντας τούτη την ώρα 8500 εγγεγραμμένα μέλη τα οποία αποτελούν τη βάση της ομάδας. Από αυτή την εκλογική βάση θα προκύψει για τρίτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, αιρετή διοίκηση, σύμφωνα με τις επιταγές του λαού. Σ΄ αυτό τον λαό θα κληθούν να παρουσιαστούν οι κ.κ Αθανασιάδης, Σκόρδας και Στεφανίδης ζητώντας τη στήριξη και την ψήφο του, σε μια προσπάθεια να κάνουν τα όνειρα του Αρη πραγματικότητα, σύμφωνα με τα δικά τους «πιστεύω». Τι το ωραιότερο και δημοκρατικότερο;
Ασφαλώς κανείς δεν λέει πως δεν υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης τόσο στο σύστημα, όσο και στη λειτουργία της Λέσχης. Είναι άλλωστε κάτι που παραδέχονται και οι ίδιοι οι άνθρωποι του Φορέα ο οποίος κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πως βρίσκεται ακόμη στα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στα δρώμενα της ομάδας. Ως γνωστόν όλα τα πράγματα στη ζωή, θέλουν το χρόνο τους.
Αυτό πάντως που πρώτιστα πρέπει να συμβεί, είναι η αύξηση των μελών. Οι 8500 εγγεγραμμένοι δεν αποτελούν βεβαίως αμελητέα ποσότητα, ωστόσο δεν ανταποκρίνονται σε καμιά περίπτωση στις μεγάλες προσδοκίες αυτού του εγχειρήματος. Μόνο μέσα από την αθρόα συμμετοχή επιτυγχάνονται οι στόχοι και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς