Το φετινό Wimbledon εξ αρχής τροφοδότησε τους φίλους του τένις με υψηλές προσδοκίες. Το come back του Ράφα Ναδάλ στο Roland Garros, ο εντυπωσιακός Νόβακ Τζόκοβιτς με τις 41 συναπτές νίκες από την αρχή του 2011, ο μαέστρος στο γρασίδι Ρότζερ Φέντερερ, είναι οι αθλητές που μονοπωλούν και πάλι τις προβλέψεις.

 Ο λόγος είναι προφανής. Την τελευταία πενταετία μόνο ο Χουάν Μάρτιν Ντελ Πότρο κατάφερε να πανηγυρίσει τουρνουά Γκραν Σλαμ (το Us Open το 2009) εκτός από τους 3 συγκεκριμένους. Την τετράδα συμπληρώνει ο συνήθης ύποπτος και αγωνιζόμενος εντός έδρας ʼντι Μάρεϊ, που διατηρεί ζωντανή την ελπίδα για τους Βρετανούς στο «δικό τους» Γκραν Σλαμ.

Το παραπάνω επίσης αποδεικνύει περίτρανα πόσο έχει αλλάξει το τένις τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχουν πλέον οι «σπεσιαλίστες» στο χώμα, στο γρασίδι, στο συνθετικό. Κι όσοι ακολουθούν αυτοί την οδό, περιορίζονται στη μετριότητα.

Όντας «σπεσιαλίστες» σε όλες τις επιφάνειες και αποτελώντας την εκδοχή του ολοκληρωμένου τενίστα οι συγκεκριμένοι τέσσερις, μοιράζονται πλέον τις πιθανότητες σε κάθε τουρνουά Γκραν Σλαμ. Ίσως όχι κατέχοντας καθένας το ίδιο μερίδιο, όμως δεν αμφισβητείται εύκολα ότι ένας εξ αυτών θα πανηγυρίσει και φέτος στο Λονδίνο. Ποιος όμως…;

Αυτή είναι η ερώτηση που κάνει τα πράγματα εξαιρετικά αμφίρροπα. Το γρασίδι ανέκαθεν ευνοούσε το επιθετικό παιχνίδι. Στις ημέρες μας όμως το επιθετικό παιχνίδι δεν εκφράζεται απαραίτητα με την τακτική του service and volley, ή τη συχνή παρουσία στο φιλέ. Εξαρτάται περισσότερο από την ικανότητα του παίκτη να εκτοξεύσει από τη base line ή από τη service line ένα δυνατό χτύπημα, με ιδιαίτερα μικρές πιθανότητες αποτυχίας. Σε συνδυασμό με τις μαλακότερες μπάλες που έχουν κάνει λίγο πιο αργό το παιχνίδι στο γρασίδι σε σχέση με το παρελθόν, η υπόθεση Wimbledon έχει έρθει πιο κοντά στα μέτρα του Ναδάλ, του Τζόκοβιτς και του Μάρεϊ, χωρίς παράλληλα να ακυρώσει τις δεδομένες αρετές του Φέντερερ στη συγκεκριμένη επιφάνεια.

Το αμφίρροπο στοιχείο είναι έντονο και στις γυναίκες, αφού οι αδερφές Γουίλιαμς που έχουν κατακτήσει τους 8 από τους 10 τελικούς στο Λονδίνο τον 21ο αιώνα (εξαιρέσεις η Σαράποβα το 2004 και η Μορεσμό το 2006) είναι παρούσες, ωστόσο χωρίς ρυθμό  λόγω της πολύμηνης απουσίας τους από τα κορτς χωρίς ρυθμό. Θα καταφέρουν να τον  αποκτήσουν προϊούσης της διοργάνωσης; Κι αν ναι, σε βαθμό επαρκές για να φρενάρουν το «φτερούγισμα» της Λι και την ανακάμπτουσα πνευματικά και ψυχολογικά Σαράποβα ή της μαχήτριας Σκιαβόνε;

Η συνέχεια στην τηλεόραση της Nova και το live streaming του www.novasports.gr