Ο λόγος είναι απλός. Ο Σενεγαλέζος άσσος, είχε ξεπεράσει το στάδιο προσαρμογής του στην ομάδα και στο β μισό του πρωταθλήματος ήταν εξαιρετικός σχεδόν σε όλες τις αναμετρήσεις της Ένωσης. Ήταν το αμυντικό χαφ που θα ήθελαν να έχουν όλες οι ομάδες. Με τον όγκο του, αλλά και την εμπειρία που διαθέτει, ήταν το απόλυτο «αφεντικό» στο χώρο του κέντρου, βγαίνοντας νικητής από τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες. Επιπλέον αποτελούσε μια σημαντική λύση επιθετικά, στις στημένες φάσεις.
Το γεγονός ότι δεν θα συνεχίσει να αγωνίζεται στην ΑΕΚ δημιουργεί ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα στον δικέφαλο, αφού βρισκόμαστε λίγο πριν το φινάλε του βασικού σταδίου προετοιμασίας και ο Μανόλο Χιμένεθ δεν έχει δουλέψει καθόλου με τον παίκτη που προορίζει βασικό για τη συγκεκριμένη θέση. Εννοείται ότι θα ήθελε να έχει μαζί του τον Ντιόπ, αλλά απ την πρώτη στιγμή κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό να συμβεί. Ευτυχώς ο Γρηγόρης Μάκος με τον Παντελή Καφέ έδειξαν ότι βρίσκονται σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση και σε συνδυασμό με την παρουσία των Αγκιρίμπα Κλωναρίδη, η Ένωση διαθέτει λύσεις στη μεσαία γραμμή.
Δε φτάνουν όμως, αφού οι δύο τελευταίοι, ναι μεν έχουν την προοπτική να προσφέρουν, αλλά όχι για τη βασική ενδεκάδα. Γι αυτό και είναι επιτακτική η ανάγκη απόκτησης ενός έμπειρου μέσου για να καλύψει τη θέση του αμυντικού χαφ. Θεωρείται δεδομένο ότι ο Ισπανός προπονητής θα απαιτήσει (και καλά θα κάνει) τουλάχιστον μία επιπλέον λύση. Το θέμα βέβαια δεν είναι να έρθει ένας ποδοσφαιριστής επειδή θα έχει χαμηλό κασέ, απλά και μόνο για να ικανοποιηθεί η επιθυμία του προπονητή.
Η διοίκηση οφείλει να αντικαταστήσει επάξια το κενό που άφησε ο Πάπα Μπούμπα Ντιόπ και όχι να πάει σε λύσεις ανάγκης. Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, αφού όποιος κι αν έρθει δεν θα έχει δουλέψει με τον Χιμένεθ και τους συμπαίκτες του. Η επιλογή θα πρέπει να είναι ακόμα πιο προσεκτική, ώστε να μην υπάρξουν τα αποτελέσματα προηγούμενων ετών.