Νέος, δυναμικός, θρασύς, εργατικός, φιλόδοξος. Τι άλλο να αναζητά κανείς από έναν προπονητή, όταν μάλιστα δεν είναι διατεθειμένος να δώσει πολλά λεφτά; Απ΄ αυτήν την άποψη η επιλογή των ανθρώπων του Αρη, έμοιαζε ιδανική. Βεβαίως, η συνεργασία εκ του αποτελέσματος δεν απεδείχθη ιδανική, όμως την κύρια ευθύνη την φέρει ο ίδιος ο Πολωνός τεχνικός.
Ο Πρόμπιερζ πίστεψε πως δεν μοιάζει απλά στον Γκουαρντιόλα, αλλά πως αποτελεί την πολωνική του έκδοση! Πίστεψε πως σπάζοντας το φράγμα των συνόρων της πατρίδας του, έγινε εφάμιλλος των μεγάλων ευρωπαίων προπονητών και πως στην Ελλάδα της κρίσης και της μιζέριας, τίποτα δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στο διάβα του. Βιάστηκε
Βιάστηκε να καθίσει στον πάγκο, κόντρα στον Ολυμπιακό, πέφτοντας σε απίθανες λούμπες με Γιακούποβιτς και Βράνιες. Βιάστηκε να απορρίψει τον Πρίττα, χωρίς καν να τον γνωρίσει. Βιάστηκε να πετάξει στον καιάδα τους Παπαστεριανό και Πορτίγια, δημιουργώντας άσχημες εντυπώσεις. Βιάστηκε να έρθει σε κόντρα με τη διοίκηση, με δεχόμενος μύγα στο σπαθί του. Βιάστηκε να κάνει δηλώσεις στους «κολλητούς» του στη Πολωνία. Γενικώς βιάστηκε πολύ, πάρα πολύ. Και στο τέλος το πλήρωσε
Ο καλός προπονητής δεν αρκεί να είναι καλός μόνο εντός γηπέδου, αλλά και εκτός αυτού. Πρέπει να ζυγίζει τα γεγονότα, να ξέρει να χειρίζεται συγκεκριμένες καταστάσεις, να μη δημιουργεί έριδες, να μην είναι απόλυτος εώς εμπαθής με τους παίκτες του. Διότι σε μια ποδοσφαιρική ομάδα, δεν μετρά μόνο η μπάλα. Είναι μια κοινωνία σε σμίκρυνση και αυτό ο αγαπητός Μίχαλ, όφειλε να το γνωρίζει. Δυστυχώς (πρώτιστα για τον ίδιο), λίγα από τα πράγματα της συγκεκριμένης παραγράφου, κατάφερε να αποφύγει.
Ο Πρόμπιερζ από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και μετά αποφάσισε να παίξει την καριέρα του στον Αρη, στα ζάρια. Η πρώτη ζαριά ήταν εξάρες, παραμονή των Φώτων όμως έφερε ασόδυο! Με τη λογική του τζογαδόρου όμως, κανείς δεν κατάφερε να κάνει σοβαρή καριέρα. Ο καριερίστας κ. Πρόμπιερζ στην επόμενη δουλειά που θα αναλάβει, ας το έχει αυτό καλά στο μυαλό του.
Υ.Γ: Θα μπορούσε αν μη τι άλλο, πριν βιαστεί να μπει στο αεροπλάνο για την Πολωνία να περάσει μια βόλτα από το Ρύσιο και να χαιρετήσει αυτούς με τους οποίους πέρασε κάποιες στιγμές τους τελευταίους δύο μήνες. Πολλοί ίσως τον χαρακτηρίσουν αγενή, εγώ θα πω πως βιάστηκε να φύγει. Αλλά είπαμε, αυτός ο τύπος, βιάζεται συνεχώς