Εξ αρχής είχαμε τονίσει πως η συγκεκριμένη διαδικασία είναι τέτοια που … απαγορεύει τα λάθη από όποια πλευρά κι αν αυτά προέρχονται. Εφόσον προκύψουν τέτοια απαιτείται διπλάσια ή πολλαπλάσια προσπάθεια για ν αντιστραφεί η κατάσταση. Στην Τούμπα η ομάδα του Λάζλο Μπόλονι ήταν καλύτερη, συγκεντρωμένη, απέφυγε τα λάθη κι ένα γκολ ήταν αρκετό για να του δώσει τη νίκη με την οποία προσπέρασε στη βαθμολογία τον αντίπαλό του.
Στο ΟΑΚΑ ξεκίνησε δυνατά, κατέβαλε προσπάθεια δίχως όμως να ευτυχήσει στην τελική προσπάθεια. Στην επανάληψη οι ρόλοι αντιστράφηκαν με τους γηπεδούχους να παίρνουν τον πρώτο λόγο και με την αναγκαστική αντικατάσταση του Ετο να παίζει κι αυτή το ρόλο της. Με την πλάτη στον τοίχο προέκυψε η απέλπιδα προσπάθεια του «Δικεφάλου» με τη δημιουργία ευκαιριών, χωρίς όμως τελικά να καρπωθεί κάτι περισσότερο. Από τη στιγμή που οι προσπάθειες των ποδοσφαιριστών αυξάνονταν προς την αντίπαλη περιοχή κι ο πιο «φρέσκος» Παναθηναϊκός με την είσοδο των Βιτόλο, Κατσουράνη, Κλέιτον κρατούσε το μηδέν ήταν μάλλον νομοτελειακό το δεύτερο γκολ.
Οτι κι αν συνέβη σ αυτόν τον αγώνα ανήκει στο παρελθόν κι όσο πιο γρήγορα γίνει συνείδηση αυτή η σκέψη τόσο πιο άμεσο θα είναι το κέρδος για την ομάδα. Ενα σύνολο που συνεχίζει να ταλανίζεται από προβλήματα ακόμη και σ εσωτερικό επίπεδο αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό πως η ισχύς εν τη ενώσει. Απομένουν δυο αγώνες όλο κι όλο. Ο καθένας οφείλει πρώτα απ όλα απέναντι στον εαυτό του και μετά στην ομάδα – να πρέπει να καταθέσει ότι καλύτερο διαθέτει για να πετύχει η ομάδα το στόχο της.
Βέβαια είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως ο ΠΑΟΚ αποδίδει καλύτερα όταν βρίσκεται σε καταστάσεις σχεδόν απόγνωσης. Είναι ένα … θηρίο που έχει μάθει ν αποδίδει καλύτερα λαβωμένο παρά όταν είναι υγιές. Αυτά στη θεωρία γιατί η πράξη μπορεί και να είναι διαφορετική. Το αποτέλεσμα δεν είναι μονόδρομος η προσπάθεια όμως είναι και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό. Απαντες εντός της ομάδας δηλώνουν ότι θέλουν και μπορούν. Επειδή όμως στη χώρα μας δεν είσαι πάντα ότι δηλώνεις απαιτείται απόδειξη, έμπρακτη. Κανένας αγώνας δεν τελειώνει πριν από το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή, κανένα κατόρθωμα δε χαρίζεται, ειδικά στον «Δικέφαλο».
Δε χωρά αμφιβολία πως οι αποστάσεις ανάμεσα στις διαγωνιζόμενες ομάδες είναι μικρές, αν όχι … λεπτομερειακές. Τη διαφορά την κάνουν η διάθεση κι η αποφασιστικότητα γιατί ο παράδεισος με την κόλαση επίσης απέχουν ελάχιστα.
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους ….