Μιας αισιοδοξίας που βρήκε ερείσματα στο ότι κατά το πρώτο 1/3 του αγώνα, όταν οι Πολωνοί μας είχαν κάνει «γιο-γιο», αρκέστηκαν σε ένα μόνο γκολ, αντί να τελειώσουν μια και καλή το παιχνίδι. Και ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο από το ότι στο δεύτερο ημίχρονο βρήκαμε το κουράγιο όχι μόνο να ισοφαρίσουμε αλλά και να διεκδικήσουμε τη νίκη παρ’ ότι η άδικη συμπεριφορά του διαιτητή μας είχε αφήσει με δέκα παίκτες και η ατυχία μας στέρησε τον Αβραάμ που τραυματίστηκε σοβαρά και έχασε όχι μόνο το υπόλοιπο του αγώνα αλλά και ολόκληρου του τουρνουά.
Κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν, πάντως, ένα ματς που θα μπορούσε να λήξει με οποιοδήποτε από τα τρία αποτελέσματα αλλά τελικά έκατσε δίκαια στο «χ». Ίσως για να μην δημιουργήσει προκλήσεις και δράματα. Παρ’ όλα αυτά από την πλευρά μας βιαστήκαμε να βγάλουμε συμπεράσματα τα οποία μας φέρνουν μέχρι την επόμενη φάση της διοργάνωσης!
Αθεράπευτα αισιόδοξοι Έλληνες ίσως γιατί μας αρέσει να βλέπουμε ότι μας ικανοποιεί και μας συμφέρει και όχι την πραγματικότητα που ενδεχομένως οδηγεί σε άλλα συμπεράσματα. Για του λόγου το αληθές μάλιστα αν την επομένη του αγώνα έψαχνε κανείς πίσω από τα ηρωικά πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων θα διαπίστωνε ότι από τους 14 παίκτες που χρησιμοποίησε ο Σάντος τουλάχιστον οι μισοί δέχονταν ευθεία αμφισβήτηση για την απόδοση τους, ενώ και ο ίδιος ο προπονητής δεν απέφυγε την σκληρή κριτική για την τακτική των πρώτων 30 λεπτών και την επιμονή του σε ορισμένους παίκτες-παγίδες!
Από αργά την Παρασκευή μέχρι και τη στιγμή που έγραφα αυτές τις γραμμές οι «προπονητές» της τηλεόρασης, των δημοσιογραφικών γραφείων, των «twitters», των «facebook» και των καφενείων ήθελαν να αλλάξουν τα 6/11 της ομάδας, τον προπονητή, τον γιατρό της (γιατί δεν προστάτευσε τον Αβραάμ μόλις τραυματίστηκε) και τον πρόεδρο της ΕΠΟ επειδή παρ’ όλα όσα καταστροφικά βιώσαμε αυτός παρέμεινε ψύχραιμος…
Παρ’ όλα αυτά είμαστε σίγουροι ότι οι Τσέχοι θα υποκύψουν στο ποδοσφαιρικό μας… μεγαλείο! Το οποίο μπορεί να αδικηθεί μόνο αν οι οχτροί μας σκαρώσουν καμιά παλιανθρωπιά την τελευταία αγωνιστική όταν εμείς θα παίζουμε με την φαινομενικά πανίσχυρη Ρωσία. Γεγονός που μάλλον μας ευνοεί εάν και εφόσον, όπως αναμένεται οι Ρώσοι θα έχουν πλύνει στο μεταξύ την μπουγάδα.
Αν θέλουμε πάντως να είμαστε ελάχιστα σοβαροί, από άλλη οπτική γωνία θα έπρεπε να βλέπουμε το όλο ζήτημα και όχι με βάση εμμονές και προκαταλήψεις. Να δούμε δηλαδή ότι ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, έχουμε αρκετά νέα παιδιά με εξαιρετική ποιότητα και σε αντίθεση με το παρελθόν μπορούμε να παίζουμε, πια, ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και όχι κλεφτοπόλεμο με στόχο την απόκρυψη των όποιων αδυναμιών μας.
Ίσως, έτσι στο μεταβατικό στάδιο τα αποτελέσματα να μην ικανοποιήσουν πλήρως, αλλά σε λίγο καιρό έχουμε τις πιθανότητες να αποκτήσουμε μια ομάδα που θα παίζει κανονικό ποδόσφαιρο και θα χειροκροτείτε γι’ αυτό.