Με εξαίρεση το φλύαρο πρώτο ημίχρονο στη Λιβαδειά- όπου ο Παναθηναϊκός είχε πρωτοβουλία κινήσεων, κατοχή μπάλας και καλή κυκλοφορία, αλλά …καμία ευκαιρία- οι Πράσινοι ήταν και πάλι απογοητευτικοί. Απέναντι στην καλοδουλεμένη ομάδα του Ατρόμητου, οι παίκτες του Ζεσουάλντο Φερέιρα παρουσιάστηκαν αγχωμένοι και αυτό το άγχος επηρέασε και το παιχνίδι τους. Οι Πράσινοι δεν είχαν ρυθμό και ταχύτητα… Με αργό τέμπο και …γιόμες προσπάθησαν να φτάσουν στην αντίπαλη περιοχή, με τον Τοτσέ να χάνει τις περισσότερες από τις προσωπικές του μονομαχίες, τον φιλότιμο Φορναρόλι να μην βρίσκει κενούς χώρους, τους Σικοκό-Μαυρία σε κακή βραδιά και τον… οργανωτή να λείπει, αφού ο αμυντικός χαφ Βιτόλο έγινε από το …πουθενά playmaker, σε έναν ασυνήθιστο ρόλο για τον ίδιο!
Μεγάλες οι αποστάσεις μεταξύ της επιθετικής και της μεσαίας γραμμής, η ανάπτυξη από τα άκρα δεν λειτούργησε σωστά και η αμυντική συμπεριφορά των παικτών του Τριφυλλιού είχε και πάλι πολλά λάθη, που επέτρεψαν στον αντίπαλο να απειλήσει και τελικά να ισοφαρίσει…
Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει τις χαμηλές πτήσεις, χάνοντας πολύτιμο έδαφος- και βαθμούς- και το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν παρουσιάζει σημάδια βελτίωσης…
ʼλλα περιθώρια για βαθμολογικές απώλειες δεν υπάρχουν και ο Φερέιρα πρέπει να βρει γρήγορα τον τρόπο- με τολμηρές αποφάσεις και αναπροσαρμογή των πλάνων του- για να αλλάξει την κατάσταση… Προτού χαθούν όλα…