Είναι σαφές πως το Ολυμπιακό στάδιο, ταιριάζει στον φετινό Αρη. Κάθε φορά που βρίσκονται στο όριο των βαθμών (και δεν πάει παρακάτω), στο ΟΑΚΑ πηγαίνουν να τους βρουν. Και τους βρίσκουν…. Αυτό συνέβη, αρχικά, στο ματς με την ΑΕΚ, το ίδιο και κόντρα στον Παναθηναϊκό. Η ειδοποιός διαφορά των δύο αγώνων, είναι πως στην πρώτη περίπτωση οι Θεσσαλονικείς αισθάνονταν απόλυτα ικανοποιημένοι από την ισοπαλία (δεδομένης της μίας ευκαιρίας και του ενός γκολ!), ενώ στη δεύτερη περίπτωση δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Ο Αρης, μετά το πρώτο αναγνωριστικό 20λεπτο, πάτησε γερά στα πόδια του. Βοηθούμενος από την αδυναμία του αντιπάλου να δημιουργήσει, «αγόραζε» συνεχώς μέτρα στο γήπεδο, φτάνοντας στο σημείο, όχι μόνο να βγάλει χωρίς πρόβλημα το πρώτο ημίχρονο, αλλά και να δημιουργεί την πεποίθηση πως μπορεί να απειλήσει την αντίπαλη εστία. Οι… προειδοποιητικές προσπάθειες των Αγκάνθο και Παπαστεριανού, προς τα τέλη του 45λεπτου, ήταν χαρακτηριστικές….

Εχοντας ως παρακαταθήκη το 0-0 και με την εικόνα του Παναθηναϊκού να μην είναι καλή, ο Πασσιαλής, ξεθάρρεψε! Καταρχήν, φαινόταν από τις κινήσεις του στον πάγκο πως το αρχικό άγχος (για να μην πούμε τρακ), δεν υπήρχε πια. Τα αμήχανα πέρα δώθε, περιορίστηκαν στο ελάχιστο, ενώ οι συνεχείς φωνές, προς τον Μπάμπη και τον Νίκο (Οικονομόπουλο, Ψυχογιό), απλώθηκαν και σε άλλους παίκτες. Με λίγα λόγια, πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Πήρε τις αποφάσεις, βοήθησε την ομάδα να φτάσει στο αποτέλεσμα.

Μαζί του, ο Δημήτρης Μπουγιουκλής. Ηρεμος, ολιγόλογος, κρατούσε ισορροπίες. Ετσι θα πορευτεί ο Αρης από εδώ και στο εξής στο φετινό πρωτάθλημα. Ηταν ο άνθρωπος, ο οποίος μετά την αποβολή του Παπαζαχαρία, ηρέμησε τον πάγκο. Ο αρχικός πανικός ξεπεράστηκε και παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, ο Αρης έφτασε στην ισοφάριση με τον Γιαννιώτα, διότι αυτό ήταν το σωστό.

Ξέρετε, στο ποδόσφαιρο δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Όμως καμιά φορά, αποδίδεται. Η εικόνα του αγώνα δεν οδηγούσε σε νίκη των γηπεδούχων. Η εμφάνιση του Παναθηναϊκού, δεν δικαιολογούσε δική του επικράτηση. Ακόμη και μετά το 1-0, οι πράσινοι δεν έδειξαν κάτι το ιδιαίτερο και το πλήρωσαν. «Βοήθησαν», με τον τρόπο τους, να φτάσει η μπάλα στο κεφάλι του Γιαννιώτα και από εκεί στα δίχτυα, με σπέσιαλ αφιέρωση: «Χρόνια πολλά στον καλύτερό μου φίλο, τον πατέρα μου, του το αφιερώνω το γκολ», είπε στην κάμερα της NOVA, εμφανώς συγκινημένος. 

Βεβαίως, για να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα, η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό, δεν λύνει τα βαθμολογικά προβλήματα της ομάδας. Ο Αρης εξακολουθεί να βρίσκεται χαμηλά και το πρόγραμμα που τον περιμένει, εξαιρετικά δύσκολο. Ωστόσο, τα παιδιά του ΟΑΚΑ, έστειλαν σαφές μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση. Πως μπορούν να ανταπεξέλθουν. Πως έχουν τις δυνατότητες για μια καλύτερη συνέχεια….