Ο ΠΑΟΚ νίκησε – και - την ΑΕΚ και σε συνδυασμό με την εντός έδρας ήττα του Πανιωνίου επανήλθε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πέντε βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό.

 Ποιος να το έλεγε το καλοκαίρι με όλα όσα έγιναν στον «Δικέφαλο» και ποιος θα το πίστευε πως έπειτα από επτά αγωνιστικές η ομάδα του Γιώργου Δώνη θα βρισκόταν στη συγκεκριμένη θέση. Εντούτοις, η ομάδα αυτή αδυνατεί να χαρεί τις νίκες της κι οι λόγοι είναι πολλοί.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πλείστοι όσοι πριν από τη συγκεκριμένη αναμέτρηση πάσχιζαν να προβλέψουν το μέγεθος μιας εύκολης επικράτησης ή προέτρεπαν τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές για ένα ευρύ σκορ. Για πολλοστή φορά αποδείχτηκε πως το «θέλω» με την πραγματικότητα απέχει … παρασάγγας. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν καλός; Η ΑΕΚ δεν ήταν τόσο εύκολος αντίπαλος όσο την περίμεναν κάποιοι; Η ουσία είναι πως σε μια κατάσταση στην οποία εμπλέκονται δυο, για το αποτέλεσμά της σχεδόν ποτέ δεν ευθύνεται μόνον ο ένας. Πολύ απλά, υπάρχει συνυπευθυνότητα.

Το πώς θα εμφανιζόταν στην Τούμπα η ομάδα του Εβαλντ Λίνεν, στο επίσημο ντεμπούτο του Γερμανού τεχνικού δεν ήταν μυστικό. Ο αμυντικογενής προσανατολισμός της ήταν μονόδρομος. Μιλώντας στο «novasports» την περασμένη Πέμπτη ο Γιώργος Δώνης σκιαγράφησε το προφίλ της ΑΕΚ, κάνοντας μάλιστα ιδιαίτερη μνεία στην επιρροή που θα είχε η παρουσία του ομολόγου του στον πάγκο της αντίπαλης ομάδας. «Πιστεύω ότι στο ανασταλτικό κομμάτι με τον κ. Λίνεν θα είναι καλύτεροι, άρα εμείς θέλουμε πολύ μεγάλη προσοχή, θέλουμε να έχουμε πολύ καλές επιλογές όταν θα ‘χουμε την μπάλα στα πόδια, να μπορούμε να δημιουργούμε φάσεις και να μπορέσουμε να κερδίσουμε το παιχνίδι», ήταν επακριβώς τα λόγια που χρησιμοποίησε.

Συνεπώς … ουδεμία έκπληξη. Μάλλον η όποια έκπληξη προήλθε από τον ΠΑΟΚ, που για ένα ολόκληρο ημίχρονο δεν κατάφερε να κάνει τελική προσπάθεια. Με τον προπονητή του στην κερκίδα για δεύτερο διαδοχικό αγώνα καθώς εκτίει την ποινή της τιμωρίας του, οι οδηγίες του μεταφέρονταν στους ποδοσφαιριστές μέσω των συνεργατών του. Αρχικά ο Ετο διαμαρτυρήθηκε στον πάγκο για μεγάλες αποστάσεις με τον Κουμάλο, γεγονός που δημιουργούσε προβλήματα από την πλευρά του στις αντεπιθέσεις των φιλοξενούμενων. Τώρα, ποιες ήταν οι αποστάσεις αυτές όταν ο Βραζιλιάνος δοκίμασε ελάχιστες φορές να εκμεταλλευτεί τον χώρο που έβρισκε μπροστά του καθώς ο Φωτάκης – κατόπιν σχετικής οδηγίας – συνέκλινε προς τον άξονα αδυνατώ να κατανοήσω.

Ισως να ήταν η πρώτη φορά που ο Κουμάλο ανέβηκε περισσότερες φορές από τον δεξιό οπισθοφύλακα σε αγώνα, δίχως να λησμονώ πως από τα πόδια του Βραζιλιάνου έφυγε η μπάλα στο 51′ για να πεταχτεί ο εκπληκτικός φέτος Αθανασιάδης για να τη στείλει με κεφαλιά στα δίχτυα του Αραμπατζή και να πετύχει το μοναδικό γκολ της βραδιάς. Αυτό όμως δεν πρέπει να το λησμονεί κι ο ίδιος κατανοώντας του τι μπορεί να κάνει και πόσο πιο αποτελεσματικός μπορεί να είναι δίνοντας λύσεις στην ομάδα του σε λογικές ομάδων που τίμια επιλέγουν ν’ αμυνθούν γνωρίζοντας πως δεν έχουν άλλον τρόπο αντίδρασης.

Αυτό περίμενε η ομάδα κι από τον Λίνο, αλλά η συνεργασία με τον Ρομπέρ δεν απέδωσε το παραμικρό. Το αναφέραμε και κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, το αποκάλυψε κι ο κ. Δώνης στη συνέντευξη Τύπου. Μια από τις οδηγίες ήταν τα δυο μπακ να προωθούνται, οι κεντρικοί αμυντικοί ν’ ανοίγουν εκμεταλλευόμενοι το πλάτος του γηπέδου έχοντας τον Κάτσε ανάμεσά τους για να βοηθήσει στην κυκλοφορία της μπάλας και στην ανάπτυξη. Σχεδόν ιδανική κυκλοφορία της μπάλας περιφερειακά της περιοχής της ΑΕΚ αλλά μέχρι εκεί. «Μια κάθετη βγάλτε», φώναξε με παράπονο σε κάποιο σημείο της επανάληψης ο Μάκης Αγγελίνας κι ο κανόνας στην εξαίρεση πήγε να βγει από τον Λάζαρ, ωστόσο κι αυτή η πάσα κατέληξε σε λάθος.

Με τις πτέρυγες ανούσιες και φλύαρες, τους μέσους εγκλωβισμένους στην πολυκοσμία των φιλοξενούμενων σε μικρές αποστάσεις, η εικόνα του αγώνα έμοιαζε δύσκολο ν’ αλλάξει. Οσο ο ΠΑΟΚ δεν πατούσε την αντίπαλη περιοχή κι η ώρα περνούσε ήταν λογικό το άγχος να κυριεύει τους ποδοσφαιριστές, η πίεση ν’ αυξάνεται κι η πίστη των αντιπάλων να μεγαλώνει. Μια αντεπίθεση, μια στημένη φάση κι όλα γίνονται. Βλέποντας το άκαρπο, πρώτο 45λεπτο ο προπονητής του ΠΑΟΚ αποφάσισε ν’ ανακατέψει την τράπουλα. Απέσυρε τον Ρομπέρ αντικαθιστώντας τον με τον Σαλπιγγίδη και γύρισε το σχηματισμό της μεσαίας γραμμής σε ρόμβο. Στα πρώτα λεπτά της επανάληψης το γκολ ήρθε μα όσοι περίμεναν ν’ αλλάξει το σκηνικό διαψεύστηκαν. Η ΑΕΚ έγινε λίγο πιο τολμηρή, προχώρησε σε αλλαγές προσώπων, όμως η πρόοδος των γηπεδούχων γινόταν με βήμα … σημειωτόν.

Μια πολύ ωραία ευκαιρία του Σαλπιγγίδη με «ψαλιδάκι» πέρασε λίγο άουτ δίχως κάτι άλλο. Στο 67′ ολοκληρώνεται η αντικατάσταση της αριστερής πτέρυγας με τον Σταφυλίδη να μπαίνει αντί του Λίνο δίνοντας περισσότερα πράγματα από τον Βραζιλιάνο σε άμυνα κι επίθεση. Δυο λεπτά νωρίτερα ο Λόρενς αντικρίζει κίτρινη κάρτα για μαρκάρισμα στον Κοντοέ. Ταυτόχρονα με την αλλαγή του Σταφυλίδη ο κ. Δώνης δίνει την εντολή να επιστρέψει η ομάδα στο 4-4-2 με οδηγία ο Ιρλανδός να περάσει στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής αφήνοντας τον Φωτάκη δεξιά και τους Κάτσε – Λάζαρ στο κέντρο. Μέχρι να το πληροφορηθεί ο Λόρενς αποβάλλεται στο 69′ με δεύτερη κίτρινη και τα δεδομένα του αγώνα αλλάζουν εκ νέου.

«Τέσσερα – τέσσερα – ένα, με τον Κλάους αριστερά στη μεσαία γραμμή και τον Σάλπι κορυφή», φωνάζουν από τον πάγκο για τον σχηματισμό ανάγκης πλέον. Λίγα λεπτά μετά νέα διαφοροποίηση με τον Αθανασιάδη να μπαίνει επικεφαλής και τον Σαλπιγγίδη να πηγαίνει πίσω και δεξιά, ενώ ο Φωτάκης έρχεται αριστερά. Ενα έμμεσο φάουλ που κέρδισε ο ΠΑΟΚ στο ύψος της μικρής περιοχής του Αραμπατζή από πλάγια θέση κι εκτέλεσε ο Σαλπιγγίδης στέλνοντας την μπάλα άουτ καθώς επίσης κι ένα δυνατό, μακρινό σουτ του Σταφυλίδη που υποχρέωσε των τερματοφύλακα των φιλοξενούμενων σε δύσκολη απόκρουση ήταν ότι σημαντικότερο μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή της αναμέτρησης.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει σε πρώτη φάση κι αυτό ήταν θετικό για την ομάδα, που για δεύτερο διαδοχικό αγώνα είχε τον ιδιοκτήτη της, κ. Ιβάν Σαββίδη, να παρακολουθεί από τη σουίτα του στον τέταρτο όροφο του κτιρίου της Τούμπας. Σε δεύτερο χρόνο όμως υπάρχουν αρκετά στοιχεία που δεν επιτρέπουν στον ΠΑΟΚ να χαρεί αυτή τη νίκη. Το πρώτο έχει να κάνει με την αδυναμία του ν’ ανταποκριθεί σε συγκεκριμένα δεδομένα τα οποία γνώριζε ποια θα είναι και δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα για ν’ ανταπεξέλθει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Το δεύτερο είναι η έλλειψη προόδου που παρατηρήθηκε στο παιχνίδι της ομάδας.

Ξεκίνησε τη σεζόν με καλά – περιορισμένης διάρκειας – χρονικά διαστήματα και στόχο με την πάροδο των αγώνων να τα διευρύνει. Για τρίτο διαδοχικό αγώνα αποβλήθηκε ποδοσφαιριστής κάτι που προβληματίζει γενικά φέρνοντας την ομάδα σε μειονεκτική θέση όχι μόνο στον συγκεκριμένο αγώνα αλλά στερώντας της πολύτιμες μονάδες κι από τον επόμενο, πολυτέλεια που ο σημερινός ΠΑΟΚ δεν έχει. Αν κάποιος πρέπει να είναι μια φορά προσεκτικός, υπό αυτές τις συνθήκες οφείλει να είναι δυο και τρεις και τέσσερις περισσότερο. Το αν η ευθύνη της αποβολής του κάθε παίκτη βαραίνει περισσότερο τον ίδιο ή κάποιον άλλον ας το κρίνουν άλλοι, όμως μην ξεχνά κανείς την προηγούμενη διαπίστωση: το αποτέλεσμα μετράει. Κι αυτό ήταν πως οι γηπεδούχοι έμειναν και πάλι με παίκτη λιγότερο.

Τρίτο στοιχείο είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στην ομάδα. Μετά από τόσα χρόνια βρέθηκε – επιτέλους – ένας ιδιοκτήτης. Καλώς ή κακώς αυτός θα πάρει τις όποιες αποφάσεις. Σαφώς κι αυτό άλλους θα τους χαροποιήσει κι άλλους θα τους στεναχωρήσει, όμως επί της ουσίας δεν αλλάζει κάτι. Αν συμβουλεύεται τους σωστούς ή τους λάθος ανθρώπους και αυτός και όλοι θα το διαπιστώσουν … ετεροχρονισμένα, στην … πορεία κοινώς. Ο κ. Σαββίδης κατέβαλε το ποσό των δώδεκα εκατομμυρίων ευρώ – αν συνυπολογίσουμε και τον δανεισμό των δυο εκατομμυρίων ευρώ του περασμένου Μαΐου πέρα από τη συμμετοχή του στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ – αγοράζοντας την ευκαιρία της … παρθενογένεσης, πέραν όλων των άλλων. Δηλαδή απέκτησε τη δυνατότητα δημιουργίας, σχεδόν από το μηδέν.

Με λευκό … ποδοσφαιρικό μητρώο στην αντίστοιχη ελληνική πραγματικότητα έχει κάτι που πάρα πολλοί ζηλεύουν: Το γεγονός πως κανείς δεν μπορεί να του προσάψει το παραμικρό. Κανείς δεν μπορεί να τον τοποθετήσει κάπου, σε μια χώρα όπου είτε το γνωρίζει ο άλλος είτε όχι ανήκει σε μια τάση. Μπορεί να μη συμφωνεί μαζί της αλλά από τη στιγμή που κάποιος δημόσια μεν ανώνυμα δε τον τοποθέτησε σ’ αυτήν και βρήκε άλλους πέντε, δέκα να συμφωνούν μαζί του – επίσης ανώνυμα, αυτό είναι αυτονόητο – τότε ισχύει! Η κάθε κίνηση, λοιπόν, του νέου μεγαλοϊδιοκτήτη της ΠΑΕ παρατηρείται όσο ελάχιστων ανθρώπων στο χώρο και χρησιμοποιείται ανάλογα με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του καθενός. Θα ήταν καλό για τον ίδιο κι απαραίτητο για τον ΠΑΟΚ να μη σπαταλήσει την ευκαιρία, να μην την αφήσει να πάει χαμένη, να μη χάσει χρόνο. Δε νουθετώ και δεν κάνω υποδείξεις για να προλάβω και τους … καλοπροαίρετους, ούτε μ’ ενδιαφέρει μια θέση στον «ήλιο» του, δόξα Τω Θεώ, καλά είμαι. Απλά την άποψή μου ταπεινά, όπως πάντα, με ειλικρίνεια καταθέτω. Κι αυτό θα το (απο)δείξει και το μέλλον, γεροί να είμαστε. Η ζωή είναι δίκαιη και αργά ή γρήγορα δίνει σε όλους αυτό που τους αξίζει κι επειδή τον τελευταίο καιρό όλα όσα συμβαίνουν γύρω και μέσα στην ομάδα ίσως να μην έχουν και προηγούμενο η αλήθεια είτε θα λάμψει είτε θ’ αναδειχτεί, όπως πολλές φορές συνέβη και στο παρελθόν μέχρι σήμερα. Η εγκράτεια δε συνιστά αδυναμία. Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται αναφέρει ο θυμόσοφος λαός μας, κάτι περισσότερο γνωρίζει. 

Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους …