Διαφορετικά φανταζόταν την εν Ελλάδι θητεία του ο Ζεσουάλντο Φερέιρα, αλλιώς ήρθαν τα πράγματα. Και αντί να κερδίσει τίτλους, δόξα και καταξίωση, φεύγει «ως πρόβλημα και όχι λύση», όπως είπε ο ίδιος στην αποχαιρετιστήρια δήλωση του.

Χίλια δίκια έχει ο Πορτογάλος προπονητής, αναφορικά με τα προβλήματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στην διετή του παρουσία στον πάγκο του Τριφυλλιού. Πράγματι ο Παναθηναϊκός βιώνει την χειρότερη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του. Καθημερινός πονοκέφαλος τα άδεια ταμεία και το δυσεπίλυτο οικονομικό πρόβλημα.

Η μείωση του μπάτζετ δεν έκανε πιο εύκολη τη δουλειά του Ίβηρα, ούτε οι συχνοί τραυματισμοί που στερούσαν κάθε λίγο και λιγάκι σημαντικούς ποδοσφαιριστές από την ομάδα.

Όμως αυτό το νέο πλάνο και το όραμα της δημιουργίας μιας ομάδας που θα στηρίζεται στα δικά της παιδιά, ο Φερέιρα δεν μπόρεσε να το υποστηρίξει επιτυχώς.

Στηρίχτηκε όσο λίγοι από την διοίκηση του συλλόγου, ο κόσμος έκανε… ιώβειο υπομονή, όμως οι καρποί της δουλειάς του Φερέιρα δεν φάνηκαν, παρά μόνο για ένα τρίμηνο την περσινή σεζόν. Μόνο τρεις μήνες καλού ποδοσφαίρου σε δύο χρόνια…  

Η κάκιστη βαθμολογική κατάσταση του Παναθηναϊκού, οι χαμηλές πτήσεις του Τριφυλλιού στην Ευρώπη και η αρνητική εικόνα της ομάδας, ήταν λόγοι που έφεραν τον Φερέιρα στην πόρτα της εξόδου.

ʼδοξα…

Δίχως επιτυχίες, χωρίς καμία διάκριση… 
 
Ο Πορτογάλος αγάπησε τον Παναθηναϊκό, δέθηκε με την ομάδα και τον κόσμο. Δούλεψε σκληρά και κανείς δεν θα τον κατηγορήσει ότι παρέδωσε τα όπλα. Πάντα βρισκόταν απέναντι στο ρεύμα, προστάτευε τους παίκτες του και προσπαθούσε για το καλύτερο.  Όμως σε κάποια σημείο έχασε την συγκέντρωση που είχε στην δουλειά του.

Αν και έχει φάει με το… κουτάλι τα γήπεδα και γνωρίζει καλά πώς να χειριστεί καταστάσεις, δεν έμαθε ποτέ του να δέχεται την κριτική… Ούτε από τον κόσμο, ούτε από τις εφημερίδες και τα κανάλια. Επέμεινε στα λάθη του και τελικά έχασε αυτή την παρτίδα.

Το γεγονός ότι ο Φερέιρα δεν συνεχίζει στον πάγκο του Παναθηναϊκού, δεν σημαίνει και ότι είναι κακός προπονητής. Ακόμα έχω σε μεγάλη εκτίμηση τον Πορτογάλο, όπως και οι περισσότεροι από τους παίκτες του Τριφυλλιού, όμως σε αυτή την περίπτωση η χημεία απλά δεν ταίριαξε…

Η αλλαγή προπονητή ήταν πια η μοναδική λύση και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα, είναι ο άνθρωπος που αναλαμβάνει την ομάδα σε ένα κομβικό σημείο για τον σύλλογο. 

Ο Ρότσα θα βρει μπροστά του ένα… βουνό από προβλήματα. Θα συναντήσει και πάλι τα “παιδιά” του από τις Ακαδημίες και θα αισθανθεί- όπως και όταν πρωτοανέλαβε- την πίεση μιας μεγάλης ομάδας. Όμως είναι μαθημένος στα δύσκολα και το σίγουρο είναι ότι θα παλέψει για να οδηγήσει τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό στον σωστό δρόμο…