Επί του αγωνιστικού: Το διπλό της ομάδας των Ιωαννίνων, είναι πέρα για πέρα δίκαιο. Ειδικά στο πρώτο 45λεπτο το συγκρότημα του Χριστόπουλου, θύμιζε Μπαρτσελόνα (η αναφορά αγγίζει την υπερβολή, καταδεικνύει όμως ανάγλυφα την εικόνα που παρουσίασαν οι δύο ομάδες στο πρώτο μισό του αγώνα), απέναντι σ΄ έναν Αρη, ο οποίος δεν κατέβηκε ποτέ στο γήπεδο. Το 0-2, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μεγαλύτερο, δημιουργώντας περαιτέρω θλίψη στις κερκίδες των γηπεδούχων.
Που οφείλεται αυτή η διαφορά; Καταρχήν, στο ότι ο Αρης έμοιαζε κομμένος στα δύο. Δεν υπήρχε σύνδεση μεταξύ των γραμμών, επομένως μηδενική ανάπτυξη. Η ομάδα ήταν ευάλωτη μεσοαμυντικά και εντελώς ακίνδυνη επιθετικά. Εδωσε πάρα πολύ χώρο στον αντίπαλο, βούτυρο στο ψωμί του Ντε Βινσέντι, ο οποίος φάνταζε με τον Μέσι αυτής της ιδιότυπης Μπαρτσελόνα που εμφανίστηκε στο «Βικελίδης». Είναι γεγονός πως δεν λειτούργησε τίποτα σωστά σε αυτό το κομμάτι της αναμέτρησης, με τον Πασιαλή, μετά το 0-2 να γυρίζει τον σχηματισμό σε 4-4-2, σε μια προσπάθεια να τονώσει την επίθεση (με την είσοδο του Κανούλα), όμως μάταια . Ο Αρης στην αγωνία του να γίνει περισσότερο επικίνδυνος μπροστά, μεγάλωσε το πρόβλημα στα μετόπισθεν.
Στο β΄ ημίχρονο η εικόνα του ματς, άλλαξε άρδην. Βοήθησε σε αυτό, το γρήγορο γκολ του Γιαννιώτα, το οποίο όμως δεν στάθηκε αρκετό να αποτρέψει μία ακόμη φετινή ήττα των κιτρίνων, μέσα στο σπίτι τους.
Προσέξτε: Δεν πρόκειται για ντροπιαστική ήττα, όπως, ίσως, σπεύσουν να την χαρακτηρίσουν κάποιοι. Ο κόσμος του Αρη θα πρέπει να καταλάβει πως οι δυνατότητες της φετινής ομάδας είναι συγκεκριμένες και πως κάθε σύγκριση με το παρελθόν, είναι άτοπη. Όπως ΔΕΝ ήταν ντροπή το 0-2 από τον Πλατανιά (και επιμένω σ΄ αυτό), έτσι ΔΕΝ είναι ντροπή ούτε το 1-2 από τον ΠΑΣ. Διότι, δεν είναι ντροπή να χάνεις από ομάδες που διαθέτουν πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές. Και έχω την αίσθηση πως αυτό, ο κόσμος αρχίζει να το καταλαβαίνει.
Όπως δεν θα είναι ντροπή, εάν ο Αρης, αποφασίσει (ακόμα και μέσα στην έδρα του) να παίξει περισσότερο αμυντικά. Το είπε ο Κοέλιο, στη NOVA: «Καμιά φορά δεν είναι ντροπή να πρέπει ο Αρης να παίξει πιο αμυντικά. Να περιμένει τον αντίπαλο για να βρει χώρους και να παίξει. Αυτή τη στιγμή ίσως γιατί δεν υπάρχει αυτοπεποίθηση, είτε γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, είτε γιατί δεν υπάρχουν δυνατότητες, δεν είναι ντροπή να αλλάξουμε το παιχνίδι μας. Όταν έρθουν οι βαθμοί θα μπορέσουμε να παίξουμε διαφορετικά».
Ότι συνέβη, δηλαδή, απέναντι σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, ίσως θα πρέπει εφαρμοστεί και στα υπόλοιπα παιχνίδια. Θα πείτε, είναι ποτέ δυνατόν ο Αρης, να περιμένει τον αντίπαλο μέσα στην έδρα του; Καμιά φορά, όλα είναι δυνατά ..