Βάζοντας στη "ζυγαριά" τα δεδομένα της έως τώρα ευρωπαϊκής πορείας του Ολυμπιακού, δικαιολογημένα οι άνθρωποί του θα πρέπει να αισθάνονται ικανοποιημένοι. Κατ’ αρχήν σε έναν ομολογουμένως δύσκολο όμιλο με αντιπάλους τις εύρωστες οικονομικά και σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, ʼρσεναλ και Σάλκε, αλλά και την πρωταθλήτρια μίας προηγμένης ποδοσφαιρικά κοινωνίας, την κορυφαία πέρυσι στη Γαλλία Μονπελιέ, η 3η θέση είναι τιμητική για τον Ολυμπιακό.

Για ποιον Ολυμπιακό; Για μία ομάδα που το καλοκαίρι άλλαξε προπονητή και προχώρησε σε σημαντική ανανέωση του έμψυχου δυναμικού της, δίνοντας έμφαση στην τόνωση του ελληνικού στοιχείου. Και όμως, το νέο «ερυθρόλευκο» σύνολο κατόρθωσε να σταθεί αξιοπρεπώς στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης και να χάσει τελικώς μία απ’ τις δύο πρώτες θέσεις του ομίλου από καλύτερες ομάδες.

Όπως και πέρυσι, ωστόσο, έτσι και φέτος του κόστισε σημαντικά το παιχνίδι της πρεμιέρας. Τον Σεπτέμβριο του 2011 ηττήθηκε απ’ την Μαρσέιγ στο Φάληρο και πριν από δύο μήνες απ’ την Σάλκε στην έδρα του, «πληρώνοντας» το γεγονός πως ήταν ανέτοιμος. Το πάθημα αυτό θα πρέπει να γίνει μάθημα ενόψει την επόμενης συμμετοχής των «ερυθρόλευκων» στις ευρωπαϊκές διοργάνωσεις.         

Αλλά η ευρωπαϊκή περιπέτεια στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, δεν έχει τελειώσει ακόμη για τον Ολυμπιακό. Η συμμετοχή στο Europa League είναι μία πρόκληση για τους νταμπλούχους. Προσωπική μας άποψη είναι πως σ’ αυτή τη διοργάνωση και με τη βοήθεια της τύχης στις κληρώσεις, μπορεί μία ελληνική ομάδα να κάνει την υπέρβαση και να διακριθεί. Πέρυσι, οι «Πειραιώτες» προχώρησαν έως τη φάση των «16», χάνοντας στις λεπτομέρειες την είσοδο στους “8”. Τώρα αξίζει να προσπαθήσουν να κάνουν ένα βήμα παραπάνω. Και στο τέλος, ουδείς γνωρίζει που μπορεί να οδηγήσει η πορεία στο Europa League. Επαναλαμβάνουμε, αξίζει ο Ολυμπιακός να αφοσιωθεί εκεί και να επιχειρήσει τη μέγιστη δυνατή διάκριση.