Τέλος καλό δηλαδή, μόνο σε ότι αφορά στο γεγονός ότι για πρώτη φορά από την αρχή της σεζόν οι “κιτρινόμαυροι” δεν είναι τελευταίοι στην βαθμολογία. Γιατί αν σταθεί κανείς στην απόδοση της ομάδας εντός αγωνιστικού χώρου, μάλλον θα απογοητευθεί. Δεν είναι δυνατόν να προηγείσαι για πρώτη φορά τόσο νωρίς μέσα στην έδρα σου και αντί να …τελειώνεις το ματς, να οπισθοχωρείς, να δίνεις χώρο στον αντίπαλο και να μην μπορείς με τίποτα να αναπτυχθείς σωστά. Και μέσα σε όλα να χάνεις και πέναλτι.
Τουλάχιστον αυτή τη φορά η ΑΕΚ μπήκε στο β’ ημίχρονο αποφασισμένη να “παλέψει” μέχρι να φτάσει στο πολυπόθητο γκολ. Απλά ως επί το πλείστον προσπαθούσε με ανορθόδοξο τρόπο. Χωρίς καθαρό μυαλό στην τελική πάσα και με πολλά “εύκολα” λάθη, ιδιαίτερα στη μεσαία γραμμή και στην επιθετική τριάδα. Δεν το παράτησε όμως το ματς και δικαιώθηκε με το πείσμα του Φούντα και το …αστέρι του Σταματή, που συνεχίζει να σκοράρει.
Φυσικά, η ΑΕΚ είχε και θετικά στοιχεία στο παιχνίδι της κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα. Όπως την παρουσία του Κοτσαρίδη στη μεσαία γραμμή, ο οποίος ήταν εξαιρετικός, τόσο αμυντικά, όσο και δημιουργικά, αλλά και την εμφάνιση του Αρκούδα σε διαφορετική πλευρά απ’αυτή που τον έχουμε συνηθίσει. Κράτησε τη θέση του, βγήκε νικητής από τις περισσότερες προσωπικές μονομαχίες και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει και από τα αριστερά.
Πολύ καλός ήταν και ο Βαλεντίνος Βλάχος στο δεξί άκρο της άμυνας, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε στο α’ ημίχρονο, ενώ σε ότι αφορά στην κορυφή της επίθεσης, μετά από δύο αγώνες εκτός αποστολής, ο Μιχάλης Παυλής, αν μη τι άλλο, έδειξε ότι αξίζει περισσότερες ευκαιρίες.
Σε ότι αφορά στο περιστατικό του Κατίδη με τον Πήδουλα, πάντα είμαι της άποψης ότι ο προπονητής είναι αυτός που αποφασίζει. ʼρα ο προπονητής είναι και αυτός που, αν ήθελε, θα έλεγε προσωπικά στον Κατίδη ότι απευθύνεται σ’ αυτόν, όταν έκανε λόγο για κρούσματα απειθαρχίας. Αφού δεν το έκανε, δεν ήταν δουλειά κανενός άλλου να κάνει την “επεξήγηση”.