Βέβαια για να συμβεί αυτό χρειάστηκε πρώτα να περάσει ένα δύσκολο πρώτο ημίχρονο, όταν και βρέθηκε πίσω στο σκορ ενώ η κατάσταση θα μπορούσε να είναι ακόμη χειρότερη. Οπως και στον αγώνα της προηγούμενης εβδομάδας έτσι και σ αυτόν ποδοσφαιριστής έμεινε εκτός αποστολής την τελευταία στιγμή λόγω προβλήματος υγείας. Πριν από δέκα ημέρες ήταν ο Λόρενς, το περασμένο Σάββατο τον «μιμήθηκε» ο Κατσουράνης αλλά σε μια χρονική στιγμή όπου οι ελλείψεις στη μεσαία γραμμή ήταν άνευ προηγουμένου με τους Γκαρσία, Κάτσε, Φωτάκη, Πέλκα, Κίτσιου, Γεωργιάδη εκτός δράσης για διαφορετικούς λόγους.
Κατ ανάγκη επιστρατεύτηκε ο Ρομπέρ σε ρόλο αμυντικού χαφ και με τον Λάζαρ να υπερβάλει εαυτόν – δίνοντας συνέχεια στις καλές του εμφανίσεις τις τελευταίες αγωνιστικές να προσπαθούν να συνθέσουν ένα αξιοπρεπές κέντρο τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά, χωρίς όμως να το καταφέρουν. Η ομάδα παρουσιάστηκε ασύνδετη, «τρακαρισμένη» μετά το γκολ των Κρητικών και της πήρε σημαντικό χρόνο για να επανέλθει. Χρειάστηκε ο Λόρενς να θυμηθεί τον καλό του εαυτό κι αναλαμβάνοντας ρόλο εκτελεστή αλλά και δημιουργού, αρχικά ισοφάρισε και στη συνέχεια «σέρβιρε» εκτελώντας φάουλ με τον Κατσικά να ρεφάρει το λάθος του στη φάση του Περογαμβράκη στέλνοντας με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα για να στείλει τις δυο ομάδες στ αποδυτήρια με το σκορ υπέρ του «Δικεφάλου» 2-1.
Οι φωνές του Γιώργου Δώνη στην ανάπαυλα, αν όχι
ουρλιαχτά, ακούγονταν μέχρι τον
αγωνιστικό χώρο. Οι ποδοσφαιριστές του ανταποκρίθηκαν και με την έναρξη του δευτέρου μέρους και πάλι ο Λόρενς διαμόρφωσε το τελικό 3-1 χαρίζοντας σε συμπαίκτες και φιλάθλους ένα απαλλαγμένο από άγχος 45λεπτο. Στο πρώτο μέρος οι αποδοκιμασίες ήταν έντονες προς πάσα κατεύθυνση και σε κάθε ευκαιρία. Στο δεύτερο μετά το 3-1 ότι λάθος κι αν γινόταν, μια κακή πάσα, μια αποτυχημένη περίτεχνη ενέργεια, συνοδευόταν από
. χειροκρότημα, ως μια μικρή ένδειξη της νοοτροπίας που υπάρχει κι επικρατεί. Καλή ή κακή ας την κρίνει ο καθένας.
Ο «Δικέφαλος» νίκησε και το μεγαλύτερο όφελος ήταν η ηρεμία που τόσο πολύ χρειαζόταν κι αποζητούσε αλλά δεν μπορούσε να βρει επειδή τα αποτελέσματα και μόνον αυτά μπορούν να του την εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό. Βέβαια ακόμη κι αυτή είχε σύντομη ημερομηνία λήξης αφού σε λιγότερο από σαράντα οκτώ ώρες ανακοινώθηκε πως και ο Ολίσε υπέστη θλάση και μάλιστα δευτέρου βαθμού.
Μοιάζει σαν κακόγουστο αστείο ο ένας ποδοσφαιριστής μετά τον άλλον να
πέφτουν από το συγκεκριμένο φαινόμενο. Το ποιος ή το τι μπορεί να φταίει δεν είναι πόνημα πυρηνικής φυσική. Εγκαταστάσεις; Πρόγραμμα εκγύμνασης; Πρόληψη και αποθεραπεία; Δεν είναι τωρινό φαινόμενο, συνέβη και πέρυσι. Εντούτοις, ένα χρόνο μετά ακόμη να βρεθεί και να δοθεί λύση. Ανεξήγητο το
όγδοο θαύμα του κόσμου. Μοναδική ελπίδα η μεθοδικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται πλέον όλα τα θέματα που απασχολούν την ομάδα δίνοντας έστω και με κάποια καθυστέρηση ουσιαστικές λύσεις. Είναι πιθανόν να έχουν δρομολογηθεί κι όταν προκύψει οριστική δράση να δημοσιοποιηθεί. Μακάρι
Μια που γίνονται αναφορές και στην περυσινή σεζόν με διάφορες ανακρίβειες σε όλους όσοι θέλουν να μάθουν για να μπορούν να εκφράζουν κι εκπεφρασμένες απόψεις ας ρωτήσουν τους πρωταγωνιστές το πρόγραμμα των προπονήσεων και τις απουσίες των ανθρώπων που είχαν τις τύχες αυτών. Δηλαδή ποιο ήταν το σκηνικό την επομένη ενός αγώνα και τι άλλαζε τις Τετάρτες ή Πέμπτες ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των πτήσεων με προοδευτικό ρυθμό ως την ημέρα του αγώνα.
Ποιος πρωτοκλασάτος ποδοσφαιριστής πάρα πολύ ορθά κατά την ταπεινή μου άποψη – απείλησε να μην πάει στην προπόνηση αν έλειπε από αυτήν κομβικό πρόσωπο κι έκανε πράξη την απειλή του όταν το πρόσωπο αυτό συνέχισε το
χούι του. Ολα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και πλέον μικρή σημασία έχουν. Η αναφορά γίνεται μόνο και μόνο προς αποκατάσταση της αλήθειας. Αυτήν συνθέτουν οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
Το ζητούμενο είναι το τι γίνεται από εδώ και στο εξής. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε μια πολύ σημαντική στιγμή για τους στόχους που έχει θέσει φέτος. Ακόμη και με τις απώλειες που έχει υποστεί είναι εμφανώς ενδυναμωμένος και οφείλει αν μη τι άλλο να επιδείξει αγωνιστική συνέπεια. Να σταθεροποιήσει την απόδοσή του σ ένα επίπεδο και σταδιακά ν ανεβάζει ρυθμό κι επίπεδο. Από τη στιγμή που έχει παρουσιάσει δείγματα γραφής για το τι μπορεί να κάνει, από τη στιγμή που δεν το εδραιώνει ως κατάσταση το όλο σκηνικό συνιστά αποτυχία.
Χωρίς τους τιμωρημένους Κατσικά, Αθανασιάδη και τους τραυματίες Χακόμπο, Σταφυλίδη, Γεωργιάδη ο «Δικέφαλος» θα βρεθεί το Σάββατο απέναντι στην ανεβασμένη και φορμαρισμένη τον τελευταίο καιρό ΑΕΚ. Οι δικαιολογίες έχουν εκλείψει για οτιδήποτε αρνητικό. Τα περιθώρια στενεύουν κι ο καθένας τίθεται ενώπιον των ευθυνών του. Υπάρχει δρόμος ακόμη αλλά για να πορευθεί η ομάδα με ασφάλεια σ αυτήν θα πρέπει από μόνη της να υπερασπιστεί τον εαυτό της με την εικόνα και την αποτελεσματικότητά της. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με αλήθειες. Οσο σκληρές κι αν είναι αντέχονται, τα ψέματα και οι δικαιολογίες είναι που δημιουργούν εντάσεις, προβλήματα με απώτερο αποτέλεσμα να καταλήγουν στα χέρια κάποιων των οποίων οι διαθέσεις και οι στόχοι τους ελέγχονται.
Η συσπείρωση κι η ενότητα είναι στοιχεία απαραίτητα αλλά έχουν κι ως βασικές προϋποθέσεις την αμοιβαία εμπιστοσύνη και την παντελή απουσία οιασδήποτε «σκιάς». Αν όλο αυτό ανήκε στη σφαίρα του απίθανου, ενδεχομένως ο συμβιβασμός να ήταν μια λύση. Από τη στιγμή όμως που αποδεδειγμένα υπάρχουν οι τρόποι να καταστούν πραγματικότητα οτιδήποτε άλλο απλά δεν αρκεί και είναι καταδικασμένο σε παταγώδη αποτυχία. Καλό το ευχέλαιο της προσεχούς Πέμπτης όμως
εξορκισμός δεν είναι.
Προς το παρόν, καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους