Νίκη από Πανιώνιους για Πανιώνιους

Ενδεχομένως, περισσότερο για τους “κυανέρυθρους” που έπαιζαν στο γήπεδό τους, μπροστά στον κόσμο τους και μετά την αποχώρηση του Ελευθερόπουλου. Ήταν ένα ματς που έπρεπε να κερδίσουν και το κέρδισαν. Χωρίς να εντυπωσιάσουν με την αγωνιστική τους εικόνα…
 
Νομίζω, όμως, ότι αυτό έχει ελάχιστη σημασία για τον Πανιώνιο. Η ουσία είναι οι τρεις βαθμοί και στο τέλος της μέρας, αυτοί που έμειναν. Οι παίκτες του Ιστορικού βίωσαν πολλά αυτή τη βδομάδα (και από το ξεκίνημα της σεζόν), κυρίως στο συναισθηματικό κομμάτι.
 
Πίεση, άγχος, αμφισβήτηση, αγωνία είχαν κυρίαρχο ρόλο, τη βδομάδα που διανύσαμε, για τους παίκτες του συλλόγου. Και όχι μόνο. Και για το τεχνικό τιμ. Το τελευταίο είχε (μπόλικη) παραπάνω δουλειά για ν’ αλλάξει την αρνητική ψυχολογία τους, μετά τα τελευταία συμβάντα και αποτελέσματα.
 
Ο Κωνσταντίνος Παναγόπουλος επιλέχθηκε ως αντικαταστάτης του Δημήτρη Ελευθερόπουλου, του οποίου αποτελούσε στενότατο συνεργάτη. Ενός ανθρώπου που από μικρός τις Κυριακές του, τις περνούσε στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης και στα 36 του χρόνια βρέθηκε στην άκρη του πάγκου του “Ιστορικού”, για να ζήσει (και) το όνειρό του. “Ο Παναγόπουλος είναι παιδί του Πανιώνιου και μας έδειξε όλη τη βδομάδα ότι ήθελε τη νίκη περισσότερο από εμάς και αυτό κατάφερε να μας το περάσει” μου είπε ο Λεωνίδας Καμπάνταης όταν τον ρώτησα για το πως τους προετοίμασε για το χθεσινό παιχνίδι.
 
Και το αναφέρω αυτό γιατί ο Παναγόπουλος όλη τη βδομάδα σκαρφιζόταν διάφορα τρικ για να “αφυπνίσει” τον πληγωμένο εγωισμό τους. Διάφορες μικρές κινήσεις που όμως έπαιξαν, όπως αποδείχθηκε, μεγάλο ρόλο. Δεν έχει νόημα να γραφτούν όλες… Προσωπικά, στέκομαι σε δύο. Το μεσημέρι της Κυριακής, στο ξενοδοχείο, την ώρα του φαγητού τους πρόβαλε video με τις καλές και τις άσχημες στιγμές τους στο φετινό πρωτάθλημα.
 
«Αυτό είχαμε και το χάσαμε. Πάμε να το βρούμε πάλι σήμερα» τους είπε ο Παναγόπουλος. Ένα video που «τσίτωσε» τους «κυανέρυθρους», οι οποίοι όταν μπήκαν στα αποδυτήριά τους, είδαν κρεμασμένα 8 λάβαρα ομάδων. Όχι τυχαίων. Αλλά αυτών που ο Πανιώνιος έχει κερδίσει φέτος, εντός και εκτός έδρας. «Περιμένω από εσάς να φέρεται το 9ο μετά το σημερινό παιχνίδι» τους είπε ο 36χρονος τεχνικός τονώνοντας ακόμα περισσότερο την ψυχολογία τους.
 
Το πρόβλημα του Πανιωνίου το τελευταίο διάστημα ήταν στην ψυχολογία. Και εκεί επικεντρώθηκε ο Παναγόπουλος. Αυτό ήταν το “κλειδί” της αναμέτρησης. Κανένα τακτικό κομμάτι δεν έπαιξε ρόλο. ʼλλωστε, ο Πανιώνιος έχει δουλευτεί καλά από την αρχή της σεζόν με τον Ελευθερόπουλο στον πάγκο του. Και βάση αποτελέσματος, τουλάχιστον, άξιζε η “θυσία” του “Ελέ”.
 
Στην αλλαγή της ψυχολογίας έπαιξε ρόλο και η επίσκεψη των 70 “Πανθήρων”, το βράδυ του Σαββάτου, στο ξενοδοχείο της ομάδας. Το παραδέχθηκε αυτό και ο Σάμαρης στις δηλώσεις που μου έκανε μετά το τέλος του αγώνα. “Ήρθαν μ’ έναν πολύ ωραίο τρόπο να μας εμψυχώσουν, κάτι που εμάς μας εξέπληξε. Δεν ξέρω αν ήταν άλλοι οπαδοί στη θέση τους τι θα έκαναν, αλλά εμείς πραγματικά χαρήκαμε και πήραμε δύναμη που τους είδαμε στο ξενοδοχείο και που μας μίλησαν μ’ αυτό τον τρόπο. Νομίζω πως άξιζαν και τη νίκη και το γκολ που πέτυχα”. Λόγια που είναι αρκετά και νομίζω πως δεν χρειάζεται κάποιο δημοσιογραφικό σχόλιο για να αναδείξει τη σημασία της κίνησής τους.
 
Το τέλος του αγώνα βρήκε όλους του Πανιώνιους να πανηγυρίζουν. Τον Παναγόπουλο να “πνίγεται” στις αγκαλιές των φιλάθλων της ομάδας του, αλλά και τους παίκτες του “Ιστορικού”, όταν έβγαιναν από τα αποδυτήρια να εισπράττουν θερμό χειροκρότημα από περίπου 100 φίλους του συλλόγου που τους περίμεναν έξω από τη θύρα των επισήμων. Η εμφάνισή τους το άξιζε και τους πρόσφεραν…
 
Όπως και να χει, η νίκη ήταν μια… ανάσα για τον Πανιώνιο και τους ανθρώπους του, οι οποίοι θα πρέπει ν’ αναλύσουν το παιχνίδι με τον Πανθρακικό γιατί μπορεί να ήρθε το “τρίποντο”, αλλά λάθη έγιναν. Κι αν οι Θρακιώτες ήταν πιο τυχεροί θα μπορούσαν ν’ αντιστρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση.
 
Σε ότι έχει να κάνει με τους παίκτες, το να μιλήσουμε για τον καθένα ξεχωριστά θα ήταν άδικο, αλλά επιτρέψτε μου να το κάνω για δύο παίκτες. Για το Νίκο Γιαννακόπουλο και τον Τάσο Αυλωνίτη. Ο πρώτος γιατί αποδεικνύει με τις εμφανίσεις του ότι αξίζει (και αυτός) θέση βασικού στον Πανιώνιο, δίνοντας παράλληλα απαντήσεις στους επικριτές του και στην επιλογή του από τον Ελευθερόπουλο και ο δεύτερος γιατί παιχνίδι με παιχνίδι παρουσιάζεται πιο ώριμος και την Κυριακή νομίζω πως έκανε το καλύτερο παιχνίδι του με τα “κυανέρυθρα”, προσφέροντας πολύτιμες λύσεις ανασταλτικά. Υπερπροσπάθεια από τον Πάρη Ανδράλα που από το 10′ αγωνιζόταν με 4 ράμματα στο γόνατό του, όπου είχε υποστεί βαθύ σκίσιμο.
 
YΓ: Το γεγονός ότι στη Νέα Σμύρνη βρέθηκαν σκάουτερ αρκετών ευρωπαϊκών (και όχι μόνο) ομάδων, όπως είναι η ʼντερλεχτ, η Σταντάρ Λιέγης, η Λιλ, η Στουργκάρδη, η Μπριζ, η Αουγκσμπουργκ και η Κασιμπάσα Σπορτίφ απλά επιβεβαιώνει το ταλέντο και την ποιότητα που υπάρχει στο «κυανέρυθρο» ρόστερ.
 
ΥΓ 2: Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφερθώ στη κίνηση του Παύλου Δερμιτζάκη, ο οποίος παρά την απογοήτευση από την ήττα και την εμφάνιση της ομάδας του, αναζητούσε τον Κωνσταντίνο Παναγόπουλο στα αποδυτήρια για να τον συγχαρεί. Τον βρήκε στο γραφείο του. «Συγχαρητήρια για τη νίκη. Σου εύχομαι καλή σταδιοδρομία στην καριέρα σου» του είπε μεταξύ άλλων…
 
ΥΓ 3: Η «συγγνώμη» του Λεωνίδα Καμπάνταη προς τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο στην κάμερα του Novasports για την αποβολή του στον αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα λέει… πολλά.