Ο προπονητής πάντα έχει μία δική του οπτική γωνία με την οποία βλέπει τα πράγματα ή έναν αγώνα. Πολλές φορές το ίδιο παιχνίδι οι τεχνικοί των ομάδων το... μεταφράζουν διαφορετικά.

Πολλοί προπονητές πάσχουν από επιλεκτική αμνησία και ξεχνούν γεγονότα που έγιναν λίγα λεπτά νωρίτερα.

Πρόσφατο παράδειγμα ο Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος θεωρεί πως η Παρί Σεν Ζερμέν αδικήθηκε από τη διαιτησία. Ο Ιταλός τεχνικός ίσως είναι ο μόνος άνθρωπος στη γη που πιστεύει πως το πέναλτι που “κέρδισε” ο Σάντσες δεν ήταν πέναλτι, ενώ ξέχασε να αναφερθεί στο τέρμα του Ιμπραϊμοβιτς που δεν έπρεπε ποτέ να μετρήσει.

Αλλοι προπονητές πάσχουν από τη μη αναγνώριση της ανωτερότητας του αντιπάλου ή της δικής τους κατωτερότητας.

ʼλλο ένα πρόσφατο παράδειγμα, ο Φάμπρι. Ο ίδιος αναφερόταν στα καρύδια-βαρίδια των παικτών του, αλλά δεν κατάλαβε ούτε μία φορά ότι δεν άξιζε να βρίσκεται στη θέση του προπονητή του Παναθηναϊκού. Ηταν ένα δώρο που του έγινε, το οποίο δεν άντεξαν τα δικά του… βαρίδια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν φταίει ο Φάμπρι, αλλά οι άνθρωποι που επέλεξαν σε μία κρίσιμη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου, να δώσουν τα… κλειδιά των αποδυτηρίων σε έναν τεχνικό με βεβαρημένο ιστορικό!  Ισως ο Φάμπρι να επιδίωξε την απόλυση του, καθώς του τελείωσαν οι επικές ταινίες με τις οποίες προσπαθούσε να “ντοπάρει” τους παίκτες του και είχε ξεμείνει μόνο με κινούμενα σχέδια!
Όπως και να έχει ο Ισπανός όταν βρισκόταν μπροστά στις κάμερες έλεγε πράγματα που έκαναν ακόμα και τους παίκτες του να απορούν.

Φυσικά υπάρχουν και άλλες… παθήσεις από τις οποίες ταλαιπωρούνται οι προπονητές, γι αυτό και κάθε φορά που βρίσκονται απέναντι στις κάμερες μας προσφέρουν ξεχωριστές στιγμές και ιδιαίτερες δηλώσεις.