Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να πιστεύει πως σε μία γεμάτη Ταούμπα, αυτός ο ΠΑΟΚ κόντρα σε αυτή τη Σάλκε, δεν θα είχε ολοκληρώσει την ανατροπή.
Οι Γερμανοί με δέκα παίκτες και με την άμυνα τους να μην εμπνέει σιγουριά, θα είχε αγχωθεί περισσότερο στο τέλος και κατά την άποψη μου θα είχε “λυγίσει” από την πίεση των παικτών του Στέφενς και από αυτή που θα ασκούσαν οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ.
Γι αυτό υποστηρίζω πως η πρόκριση δεν χάθηκε ούτε από τα αμυντικά λάθη, ούτε από κάτι άλλο. Χάθηκε από τη χαζομάρα κάποιων ανεγκέφαλων πέρσι στο παιχνίδι με τη Ραπίντ. Η τιμωρία αυτή που συνοδεύει τον ΠΑΟΚ και τη φετινή σεζόν δεν του επέτρεψε να έχει στο πλευρό τον 12ο παίκτη, ο οποίος δίνει ώθηση στους ποδοσφαιριστές του δικεφάλου.
Αυτός ο αποκλεισμός σίγουρα δεν είναι η καταστροφή του ΠΑΟΚ. Αντίθετα πιστεύω πως η εμφάνιση του σκορπίζει χαμόγελα και αισιοδοξία για τη συνέχεια. Ισως αυτό το παιχνίδι να αποτελέσει την παρακαταθήκη για μία καλή πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ.
Ο ΠΑΟΚ αντέδρασε ποδοσφαιρικά, κυνήγησε ορθόδοξα και όχι με γιόμες, την ανατροπή στο τέλος, αλλά δεν στάθηκε τυχερός και έτσι δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί και τη δεύτερη ευκαιρία που του δόθηκε μετά την τιμωρία της Μέταλιστ.
Το θετικό είναι πως συνεχίζει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και παράλληλα η αγωνιστική του εικόνα στα δύο παιχνίδια με τη Σάλκε…