Θέλω ν΄ αρχίσω από το γήπεδο της ΑΕΚ, αφού το θεωρώ την "είδηση" της χθεσινής ημέρας.

Από σχέδιο; ΣΧΕΔΙΑΡΑ!  Όμως όπως ξέρετε καλά όλοι σας -και καλύτερα απ΄ όλους οι Ενωσίτες- μέσα στο…σχέδιο δεν έπαιξε κανένας!

Το σημαντικότερο για την ΑΕΚ και τους φίλους της, βέβαια, είναι ότι αυτό (φαίνεται να) το γνωρίζει καλύτερα απ΄ όλους ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης…
 
Στο καθαρά εικαστικό μέρος τώρα, πρέπει να τονιστεί πως η προσπάθεια να μην καταλήξει…κιτς το αποτέλεσμα της απόπειρας να μοιάζει το νέο γήπεδο με “κάτι” από Πόλη, ΠΕΤΥΧΕ ΑΠΟΛΥΤΑ! Αν το γήπεδο της ΑΕΚ γίνει ΑΚΡΙΒΩΣ όπως στις φωτογραφίες που είδαμε χθες, τότε θα πρόκειται για το -ΜΑΚΡΑΝ- ωραιότερο γήπεδο της χώρας και ένα από τα εντυπωσιακότερα της Ευρώπης!
 
Πάμε στο Άντερλεχτ- ΟΣΦΠ. Δεν γνωρίζω “τι θα γινόταν αν δεν έπαιζε ο Ρομπέρτο”, χθες στις Βρυξέλες. Ούτε “πως θα εξελισσόταν το ματς αν οι Βέλγοι ήταν στοιχειωδώς εύστοχοι”, όπως ακούω να συζητείται από χθες. Και ξέρετε κάτι; Σε τελική ανάλυση όλα αυτά μου ακούγονται…μεταφυσικά, όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο
 
Εγώ ξέρω ΤΙ ΕΙΔΑ. Είδα, λοιπόν, έναν γκολκίπερ που έπιασε ΟΛΑ όσα του… αναλογούσαν και ακόμη παραπάνω. Με αποκορύφωμα το (2ο στο φετινό Τσάμπιονς Λίγκ) πέναλτι στο 0-1,που ουσιαστικά καθόρισε την εξέλιξη του αγώνα.
 
Και βέβαια είδα έναν φορ “ΦΟΝΙΑ”, να κάνει χατ-τρικ με 5 ολοκληρωμένες ενέργειες σε 90΄αγώνα Τσάμπιονς Λίγκ! Αν συνεχίσει έτσι ο Μήτρογλου, η τιμή του βλέπω να εκτοξεύεται πάνω απ΄ τα 7-8 εκατομμύρια.
 
Και – για να…βγάλω και τον “καημό” μου- θέλω να γράψω δύο λόγια και για το Σίτι- Μπάγερν. Οι φιλοξενούμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης, έδειξε ομάδα ΕΤΟΙΜΗ για το… repeat! Με κέντρο μπετόν-αρμέ, όπου δεσπόζει η φιγούρα του Σβάινστάιγκερ, με τον Λαμ δεξιά του -όπου καλύπτει και τα όποια ανασταλτικά κενά του Ρόμπεν- να ανεβαίνει κάνοντας και τα… “παλιά” του όβερ λαπς μπροστά απ΄τον Ραφίνια, τον Κρόος λίγο πιο μπροστά κι “αριστερόστροφα”, τον Ριμπερί αριστερά, με συνεχείς συγκλίσεις προς τον άξονα, τον Ρόμπεν -χωρίς ανασταλτικές…σκοτούρες- ελεύθερο στα δεξιά και τον Μίλλερ, σε ρόλο “ντεμί-φορ” και 6ου χαφ. Ομάδα Ο-ΝΕΙ-ΡΟ.
 
Στον αντίποδα; Πελεγκρίνι με… ασθένειες Μαντσίνι! Είναι δυνατόν να έχει υγιή τον Σίλβα και στο ματς με την μεγαλύτερη ανάγκη στην σεζόν για έλεγχο ρυθμού και σωστές μεταβιβάσεις να τον αφήνει…πάγκο; Επίσης, να “δοκιμάζει” την επιστροφή Ρίτσαρντς, απέναντι στον…Ριμπερί, αντί του “σκύλου” -και κορυφαίου της σεζόν πέρυσι- Ζαμπαλέτα;
 
Και το κυριότερο; Με Τουρέ και Φερναντίνιο, ΔΕΝ υπάρχει κόφτης. Ως το 70΄το 0-3 ήταν πολύ…τιμητικό για την Σίτι! Μόλις μπήκαν Σίλβα και Μίλνερ (στο 70΄) η Σίτι έγινε άλλη ομάδα, σκοράροντας στο 79΄,αναγκάζοντας τον Μπόατενγκ να αποβληθεί για να “σώσει” το 2-3, στο 83΄ και έχοντας δοκάρι στο 85΄!
 
Αντίθετα η Γιουνάιτεντ το δικό της ΙΔΙΟ πρόβλημα το είδε, το διόρθωσε και συμμορφώθηκε! Έβαλε Κλέβερλι και Κάρικ πίσω απ΄ τον Φελαϊνί στην 3άδα των χαφ, με δύο ακραίους (Βαλέντσια και Γουέλμπεκ) και τον Φαν Πέρσι φορ και έστρωσε. Ίσως βεβαίως να την…βοήθησε η ασθένεια του Ρούνεϊ, αν ήταν διαθέσιμος μάλλον τον Κλέβερλι θα έτρωγε -πάλι- η μαρμάγκα! Θα το διαπιστώσουμε σύντομα.
 
Εν κατακλείδι, οι ομάδες ΔΕΝ φτιάχνονται με…”δημόσιες σχέσεις” του προπονητή με τους σταρ τους, αλλά με ΣΧΕΔΙΟ του κόουτς και συμμετοχή στην 11άδα όσων μπορούν να το εξυπηρετήσουν καλύτερα.