Επιτυχία συνιστά και από μόνη της η παρουσία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στο πιο περιβόητο Παγκόσμιο Κύπελλο των τελευταίων δεκαετιών. Ή μήπως όχι; Οι απαιτήσεις που έχει δημιουργήσει η Εθνική μας ομάδα όλη αυτή την δεκαετία ζητούν το κάτι παραπάνω. Το δήλωσε κι ο Σάντος, το θέλουν κι οι παίκτες, το εύχεται και κάθε Έλληνας.
Σε έναν όμιλο όμως με Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία που όλα τα αποτελέσματα είναι “μέσα” και στα έξι ματς του ομίλου τα πάντα μπορούν να συμβούν. Αυτό που μετράει είναι η “γαλανόλευκη” να παρουσιαστεί, έτοιμη, ανταγωνιστική και να παλέψει κάθε ένα από τα 270′ αγωνιστικά λεπτά του ομίλου.
Από εδώ και πέρα αρχίζει το δύσκολο το έργο του Σάντος. Ο “Πορτογαλοέλληνας” τεχνικός θα πρέπει να συμπληρώσει το καλύτερο δυνατό ρόστερ. Ασφαλώς οι περισσότεροι παίκτες του ρόστερ θα είναι εκείνοι που τράβηξαν και το περισσότρο “κουπί” στα προκριματικά και στα μπαράζ. Από εκεί και πέρα όμως ο Σάντος κρατά την πόρτα της Εθνικής ανοιχτή σε κάθε παίκτη που θα τον εντυπωσιάσει, γεγονός που μόνο καλό θα κάνει στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Όταν θα βρει λοιπόν τους εκλεκτούς, θα πρέπει όλοι οι φίλοι της Εθνικής να είναι σίγουροι ότι κάθε ένας ποδοσφαιριστής που θα βρεθεί στην Βραζιλία θα καταθέσει και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων του ώστε η ομάδα να πετύχει τους στόχους που έχει ήδη θέσει. Τα της Κολομβίας του Φαλκάο, της Ακτής του Ντρογμπά και της Ιαπωνίας του Καγκάβα έχουμε έξι μήνες για να τα συζητάμε. Μέχρι τότε πολλά μπορεί να έχουν αλλάξει.
