Η παγκόσμια κρίση επηρεάζει δραματικά τον αθλητισμό και τις παγκόσμιες αθλητικές εκδηλώσεις. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου δεν δέχτηκαν ιδιαίτερα κοινωνικά απόνερα, καθώς καμώθηκαν σαν γυαλιστερά προιόντα, με μοναδικό σκοπό να καταναλωθούν. Κι έτσι έγινε. Δεν άνοιξε ρουθούνι για τα πολιτικά άπλυτα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τα πράγματα δεν είναι το ίδιο εύκολα για την «Πουτινόπληκτη Ρωσία». Μια χώρα με τα πολύπλοκα διεθνή οικονομικά αλισβερίσια της σύγχρονης Ρωσίας δε θα μπορούσε να «ξεμπλέξει» το ίδιο εύκολα με την καυτή πατάτα της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ένα τόσο σημαντικό γεγονός ισοδυναμεί με έκθεση και προβολή. Το λάβαρο που κυματίζει στα χέρια όσων επιθυμούν να μποικοτάρουν τους αγώνες του Σότσι, έχει αναφορές στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία. Οι διακρίσεις, ο ρατσισμός και οι πράξεις βίας αποτελούν καθημερινότητα για πολιτικά αντιφρονούντες, για τους ανοικτά ομοφυλόφιλους, αλλά και για τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων τους. Κάπου εδώ η πολιτική συναντά τον αθλητισμό και το τελευταίο διάστημα πολλαπλασιάζονται οι πολιτικοί άρχοντες της Ευρώπης που σπρώχνουν (μάλλον υποκριτικά) ο ένας τον άλλο σαν πιόνια του ντόμινο προς την κατεύθυνση του μποικοτάζ. Είναι σίγουρο πως θα γίνουμε μάρτυρες συμβολικών και συγκινητικών πράξεων απ’ τους αθλητές και τις αθλήτριες του χιονιού και του πάγου. Αυτιά που θα ιδρώσουν, συνειδήσεις που θα ταρακουνηθούν, ζωές που θα καλυτερέψουν, αξιοπρέπειες που θα ανακτηθούν. Αυτά είναι τα στοιχήματα των Αγώνων, αλλά και του νέου (ιδεατού) Ολυμπιακού Ιδεώδους.
Επόμενη στάση Βραζιλία! Παγκόσμιο κύπελλο του 2014 (και Ολυμπιακοί Αγώνες του 2016 στο βάθος)! Τα λόγια του καθηγητή των Οικονομικών στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο ντε Τζανέιρο, Ρεϊνάλντο Γκονσάλβες αντικατοπτρίζουν σ’ ένα μεγάλο μέρος την πραγματικότητα. «Εκατο??ύρια Βραζιλιάνοι δεν ζουν – απλώς επιβιώνουν, χωρίς δουλειά, ?έσα στη βία και στο έγκλη?α». Η Βραζιλία είναι το απόλυτο success story για το παγκόσμιο οικονομικό κατεστημένο. Η αποθέωση της αριθμολαγνείας συνδυασμένη με την πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης. Τι κι αν εκατομμύρια Βραζιλιάνοι ζουν κάτω απ’ το όριο της φτώχειας; Όλα σκεπάζονται κάτω απ’ την αχαλίνωτη ανάπτυξη της οικονομίας που θελει τη Βραζιλία ως μια απ’ τις υπερδυνάμεις του 21ου αιώνα. Η διοργάνωση μίας τόσο «ακριβής» διοργάνωσης μοιάζει ξένη με τις ανάγκες της πλειοψηφίας του Βραζιλιάνικου λαού. Σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ, τους τελευταίους 15 μήνες έχουν δολοφονηθεί 195 άστεγοι απ’ την αστυνομία.
Παράλληλα, τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για περίπου δύο εκατομμύρια Βραζιλιάνων που στερούνται εστίας. Μόνο στο Σάο Πάολο υπολογίζεται ότι 15.000 άνθρωποι δεν έχουν σπίτι. Παρ’ όλα αυτά οι “επιχειρήσεις-σκούπα” των βραζιλιάνικων αρχών στις παραγκουπόλεις, αλλά και η σκληρή κυβερνητική γραμμή απέναντι στις μαζικότατες διαδηλώσεις με αίτηματα τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και την οικονομική ελάφρυνση των κατώτερων τάξεων, δεν έχουν τύχει ιδιαίτερης απήχησης.
Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, όσοι αγαπάμε τον αθλητισμό, έχουμε χρέος τουλάχιστον να ενημερωθούμε πριν παρακολουθήσουμε Ολυμπιακούς Αγώνες και παγκόσμιο κύπελλο. Αν κάποιοι επιμένουν να χρησιμοποιούν τον αθλητισμό ως χαλί για να κρύβουν τα αμαρτωλά αποτσίγαρα των ισχυρών, οφείλουμε με εργαλείο -αρχικά- τη γνώση να τους αποτρέψουμε.