Φυσικά και δεν έχει τελειώσει τίποτα, γιατί η Γιουνάιτεντ στην έδρα της είναι ικανή να κάνει την ανατροπή, αλλά αυτό που έδειξε ο Ολυμπιακός το βράδυ της Τρίτης ήταν χαρακτήρα μεγάλης ομάδας. Εδειξε πως είναι έτοιμος για την υπέρβαση και πάνω από όλα έδειξε ΟΜΑΔΑ.
Αυτές οι εμφανίσεις, αυτές οι βραδιές απέναντι σε τέτοια μεγαθήρια όπως είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, μπορούν να δείξουν το δρόμο σε όλες τις ελληνικές ομάδες. Και πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για όλες τις ομάδες της χώρας μας. Πρέπει να σεβόμαστε τους αντιπάλους και όχι να τους φοβόμαστε. Πρέπει να κυνηγάμε την τύχη μας και όχι να περιμένουμε πότε θα μας έρθει.
Τα μπάτζετ δεν κάνουν τις ομάδες. Οσα παίρνει ο Ρούνι σε ένα μήνα παίρνει ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης του Ολυμπιακού σε ένα χρόνο. Αυτό που παίζει ρόλο είναι να έχεις έναν καλό στρατηγό.
Η τακτική που ακολούθησε ο Μίτσελ ήταν άψογη. Δεν είναι λίγο να αφήνεις τον Ρούνι χωρίς τελική προσπάθεια σε όλο το παιχνίδι και τον Φαν Πέρσι μόνο με ένα σουτ.
Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη η μεγαλύτερη. νίκη του Μίτσελ ήταν που έκανε τον Μόγιες να διακινδυνέψει ακόμα και τη… σωματική ακεραιότητα δύο παικτών του. Πρώτη φορά βλέπω προπονητή να ρίχνει στη μάχη δύο παίκτες χωρίς ζέσταμα, ρισκάροντας ένα τραυματισμό. Ούτε ένα λεπτό δεν είχαν σηκωθεί από τον πάγκο οι Καγκάβα, Γούελμπεκ, πριν τους περάσει στο ματς ο τεχνικός της πρωταθλήτριας Αγγλίας.
Ο Ολυμπιακός πρέπει να χαρεί αυτή τη βραδιά και να τη διαχειριστεί σωστά, γιατί στη ρεβάνς θα αντιμετωπίσει μία διαφορετική Μάντσεστερ. Πάντα πρέπει να προσέχουμε το πληγωμένο θηρίο, το οποίο παλεύει για την επιβίωση του χωρίς να έχει να χάσει τίποτα. Το Τσάμπιονς Λιγκ αποτελεί τον τελευταίο στόχο της Γιουνάιτεντ. Η τελευταία διοργάνωση που μπορεί να διακριθεί και δεν θα παραδώσει έτσι εύκολα τα όπλα.