Η λίστα με τα παιχνίδια ντροπής για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μεγάλωσε το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης. Μόνο στην Ελλάδα μετά από έναν ημιτελικό Κυπέλλου δε μιλάμε για ποδόσφαιρο, αλλά για τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν.

Οσο υπάρχει ατιμωρησία, τόσο θα έχουμε γεγονότα σαν αυτά που είδαμε στην Τούμπα πριν, μετά και κατά τη διάρκεια του… αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό. Και μην σπεύσει κανείς να “χρωματίσει” το άρθρο μου, γιατί τα ίδια έγραφα στο παρελθόν σε όποιο γήπεδο και αν έχουν σημειωθεί παρόμοια γεγονότα.

Ολα αυτά όμως συμβαίνουν γιατί κάποιοι θέλουν να κάνουν πρωταγωνιστές τους ανεγκέφαλους οπαδούς. Γιατί κάποιοι αντί να καταδικάσουν γεγονότα και να ξεκινήσουν να δίνουν στη δικαιοσύνη τους οπαδούς της δικής τους ομάδας, τους ευχαριστούν και με τον τρόπο τους, τους στρώνουν κόκκινα χαλιά. Αυτό που δεν γνωρίζουν όμως, είναι πως όσο τρέφεις ένας τέρας και όσο μεγαλύτερο το κάνεις, τόσο υπάρχει ο κίνδυνος το ίδιο το τέρας να σε κατασπαράξει.

Είναι ντροπή για το ποδόσφαιρο όλα όσα έγιναν στην Τούμπα. Από τους οπαδούς, τις διαπραγματεύσεις για να ξεκινήσει ο αγώνας μέχρι και τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών. Παίκτες της Εθνικής να τσακώνονται για τη φανέλα ενός συλλόγου αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει αυτό για τη φανέλα με το εθνόσημο. Αυτοί που κανονικά θα έπρεπε να δίνουν το καλό παράδειγμα, αυτοί δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα. Είναι ντροπή να γίνονται διαπραγματεύσεις για να ξεκινήσει ένας αγώνας. Είναι ντροπή να ξεκινά ένας αγώνας με 75 λεπτά καθυστέρηση και να ολοκληρώνεται λες και είχε παράταση. Είναι ντροπή να βρίσκονται μπράβοι και φίλαθλοι δίπλα από τους πάγκους και στο τέλος να παίζουν μποξ με τους ποδοσφαιριστές.

Πλέον όσοι βρίσκονται σε καρέκλες πρέπει να τιμούν τη θέση τους και το ρόλο τους. Είναι υποχρέωση όλων των ιδιοκτητών των ομάδων να “καθαρίσουν” το ποδόσφαιρο. Και αν αυτοί δεν μπορούν ή δε θέλουν, τότε υπάρχουν αρμόδια όργανα που πρέπει να επιβάλουν τις κατάλληλες ποινές, έτσι ώστε να αναγκαστούν όλοι να μπουν στο σωστό δρόμο.

Οι ίδιες οι ομάδες πρέπει να προστατεύσουν το ποδόσφαιρο. Οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των συλλόγων πρέπει να δείξουν πως αυτοί είναι τα αφεντικά και όχι οι οπαδοί. Να μην γίνονται χειρότεροι από τους οπαδούς, γιατί αυτοί στο τέλος θα χάσουν τα λεφτά τους.

Ο φόβος της τιμωρίας είναι ο μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπίσεις τέτοια φαινόμενα. Αλλά για να υπάρξει φόβος, θα πρέπει να ξεκινήσουν να επιβάλλονται παραδειγματικές τιμωρίες. Τιμωρίες ουσιαστικές. Τιμωρίες πραγματικές και όχι απλό χάδι. Τιμωρίες που θα έχουν κόστος και για τους συλλόγους και για τους παίκτες, αλλά και για τους οπαδούς.

Πρέπει να μπει μία κόκκινη γραμμή. Να μηδενιστεί κάποια στιγμή το κοντέρ και ξεκινήσει πάλι από την αρχή να μετρά. Μόνο έτσι θα πάει το ποδόσφαιρο μας μπροστά.

ΥΓ Οσοι πιστεύουν πως δεν μπορεί να διεξαχθεί ντέρμπι χωρίς επεισόδια, ας θυμηθεί τα δύο παιχνίδια των “αιωνίων” στην Ευρωλίγκα…