Είναι από τις πολύ σπάνιες φορές που ένα ματς κρίνεται από ένα πέναλτι “μούφα”, που μαζί του κρίνεται κάτι τόσο μεγάλο όπως μία πρόκριση χωρών σαν την μικρή μας Ελλάδα και την Ακτή από την Αφρική στους 16 ενός μουντιάλ και όμως κανένας αντικειμενικός παρατηρητής δεν μπορεί να μείνει σ΄ αυτό μιλώντας για άδικη νίκη-πρόκριση!
Γιατί; Διότι, πολύ απλά ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ. Είχαμε 3 δοκάρια! Κάναμε σαφώς περισσότερες και πολύ πιο καθαρές ευκαιρίες. Παίξαμε ΣΕΜΙΝΑΡΙΑΚΗ άμυνα χωρίς να κλειστούμε ποτέ, αφού την ίδια ώρα το τρανζίσιον της ομάδας μας ήταν εξαιρετικό!
Αποτέλεσμα; Οι Αφρικανοί να μην μπορούν ούτε στιγμή να ανεβάσουν με άνεση επιπλέον παίκτες μπροστά, την ώρα που η αμυντική μας 4άδα με τους εκπληκτικούς Μανιάτη, Καραγκούνη και Σάμαρη μπροστά τους, συν τον καλύτερο Σαμαρά εδώ και καιρό,με… αποκάλυψη τον Λάζαρο και κινητικότατο τον Σάλπι, πίεζε, έκλεβε μπάλες, έφτιαχνε φάσεις και έδινε ΕΙΚΟΝΑ ΝΙΚΗΤΗ στην εθνική μας!
Έ, με τέτοια εικόνα και απόδοση θα ήταν τουλάχιστον ΚΡΙΜΑ και ΑΔΙΚΟ να μείνει αυτό το… ΞΕΝΕΡΩΤΟ 1-1 και να χαθεί μια ιστορική, μια επική πρόκριση!
Κι εκεί ακριβώς είναι που, όπως λέει κι ο Κοέλιο (αυτόν τον .. μπλέκω στην ιστορία γιατί πάντα κάτι ή κάποιος απ΄ την Πορτογαλία εμπλέκεται στις ποδοσφαιρικές μας επιτυχίες) όταν κάτι το θέλεις πολύ η φύση ολάκερη συνωμοτεί για να το πετύχεις.
Οπότε… “πέναλτι” σαν Θεία δίκη και όλοι στην Ομόνοια, στον Λευκό Πύργο, στον Πειραιά, παντού όπου υπάρχουν Έλληνες!!
Νά ΄ναι καλά τα παιδιά κι αυτός ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο Φερνάντο Σάντος (βλέπετε που σας τα λέω; Πάλι Πορτογάλος!), αυτός ο ακομπλεξάριστος τύπος που και τον Σαμ έβαλε κορυφή και τον Σάμαρη έριξε άφοβα στη μάχη στην πρώτη κακοτυχία και επιθετικό πλάνο έστησε και 2 γκολ πετύχαμε και ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΑΜΕ και… βάζουμε πλώρη για τους 8!
Όχι, δεν προτρέχω. Απλά άρχισα να πιστεύω ότι μπορεί αυτή η “στάνη” να βγάζει (πού και πού αλλά… ΜΠΟΡΕΙ) κι άλλο… “τυρί”!