Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών ο ΠΑΟΚ ζει τη μετάβαση από το άσπρο στο μαύρο και τούμπαλιν, αποδεικνύοντας πως απέχει ακόμη από το . ασπρόμαυρο.

Τη σταθερότητα δηλαδή που έχει να κάνει με τη συνέπεια στην εμφάνιση, την αποτελεσματικότητα αλλά και τη διαχείριση του κάθε αγώνα και των συνθηκών που τη χαρακτηρίζουν. Από κίνητρο, δυναμική μέχρι και κρισιμότητα.
 
Κόντρα στη Φιορεντίνα, η ομάδα έκανε το λάθος να πιστέψει πως μπορούσε να φέρει τον αγώνα στα μέτρα της, να παρουσιαστεί όπως και στο πρωτάθλημα κι από τα πρώτα λεπτά ν? αποδώσει ένα παιχνίδι κυριαρχίας, ορμή κι επιθετικότητας που θα του απέφερε ένα γκολ και μαζί τον πρώτο λόγο για την επικράτηση. Αυτό που έκανε περισσότερο με τη Νίκη Βόλου, τον ΟΦΗ, τη Βέροια και τον Ατρόμητο – σε μικρότερο βαθμό – εντός έδρας και λιγότερο με τον Πλατανιά και κυρίως τον Παναιτωλικό.
 
Αν η ομάδα του Αγγελου Αναστασιάδη εν πολλοίς καθορίζεται κι η συνέχεια του αγώνα. Οσο όμως δε σκοράρει κι η ώρα περνάει το άγχος πολλαπλασιάζεται, η πίεση αυξάνεται, η ομάδα προσπαθεί να πιέσει και ανασταλτικά γίνεται πιο ευάλλωτη, χάρη και στην αστάθεια συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών της. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως από το ξεκίνημα της σεζόν η ομάδα δεν έχει καταφέρει να πανηγυρίσει νίκη αν ο αντίπαλος σκοράρει πρώτος.
 
Το φαινόμενο του εύθραυστου – αγωνιστικού – χαρακτήρα είναι ιδίωμα νέων ομάδων, όπως ο “Δικέφαλος” και δε διορθώνεται παρά μόνον μέσα από την πάροδο του χρόνου και τις αγωνιστικές παραστάσεις. Μόνον όταν κάποιος αντιμετωπίσει την αδυναμία του κι επικρατήσει πέραν της μιας φοράς αυτής, συνειδητοποιεί πως μπορεί να την ξεπεράσει και να συνεχίσει όντας πιο ισχυρός.
 
Μέσα όμως σ? αυτή τη φαινομενικά απλή κατάσταση, υπάρχουν πολλές παράμετροι, ο συνδυασμός των οποίων ορίζει το αποτέλεσμα. Μια από αυτές αφορά την ατομική ικανότητα. Οπως έχει φανεί μέχρι σήμερα, πέραν του Ρόμπερτ Μακ, δύσκολα βρίσκει κανείς άλλον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ που να έχει την αυτοπεποίθηση μαζί με τις δυνατότητες να πάει συνειδητά στο ένας εναντίον ενός.
 
Οπως συνέβη και χτες, με αναγκαστική συνέπεια ως εναλλακτική λύση τις πολλές – περιφερειακά της περιοχής του ΠΑΣ – πάσες και τις σέντρες, που ειδικά χτες οι περισσότερες σταματούσαν σε αντίπαλο πριν καν η μπάλα μπει στην περιοχή για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ευκαιρία σκοραρίσματος. Σε μια δύσκολη αγωνιστική ημέρα, όπως η χτεσινή, οι λεπτομέρειες αποβαίνουν καθοριστικά στην ανάδειξη του νικητή.
 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώτο ημίχρονο με τον ΠΑΣ, όπου οι ποδοσφαιριστές του Αγγελου Αναστασιάδη έκαναν δέκα ευκαιρίες αλλά οι αντίπαλοί τους έχοντας μόνον μια – που προήλθε από λάθος αμυντικού – άνοιξαν το σκορ με τον Ιλιτς στο 23?. Μια λεπτομέρεια ήταν αυτή. Η αστοχία του Αθανασιάδη μια ακόμη, η έλλειψη ουσιαστικής συνεισφοράς από τη μεσοεπιθετική γραμμή και ειδικά από τους Γκολάσα, Μάρτενς, Σαλπιγγίδη η άλλη.
 
Ο Ισραηλινός έχει επιστρέψει από μακρά αποχή κι αναζητά ρυθμό και σταθερότητα. Ο Βέλγος στο χρόνο που του έχει δοθεί δεν έχει καταφέρει να βγάλει κάτι από όλα όσα είχε δείξει κατά το παρελθόν στην Ολλανδία κι ο εκ των αρχηγών του ΠΑΟΚ συνεχίζει να παρουσιάζεται σα να λειτουργεί υπό πολύ μεγάλη πίεση, την οποία πασχίζει αλλά δεν έχει καταφέρει να διαχειριστεί. Ο Σκόνδρας λείπει από την ομάδα κι ο Κίτσιου που τον αντικαθιστά τώρα παίρνει διαδοχικούς αγώνες με τη διστακτικότητα να τον χαρακτηρίζει σε σχέση με τις περσινές του εμφανίσεις.
 
Ο αειθαλλής Ρατς είναι αρκετά έμπειρος ώστε να ξέρει να διαχειρίζεται τις δυνάμεις του προκειμένου να παρουσιάζει μια – τουλάχιστον – σταθερή εικόνα σ? επίπεδο πρώτα αμυντικής απόδοσης, όπως έχει ο ίδιος δηλώσει ως προτεραιότητα και μετά σ? επίπεδο δημιουργίας κι εκτέλεσης. Κι απομένουν ο Κάτσε να τρέχει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου για να καλύψει και να κόψει κι ο Τζιόλης από κοντά περισσότερο για μοιράσει παιχνίδι στις πτέρυγες ή για την ψηλοκρεμαστή μπαλιά αναζητώντας τον συμπαίκτη που θα κάνει την κάθετη κίνηση προς την αντίπαλη περιοχή.
 
Ο Ελληνας διεθνής μέσος έδωσε λύση χτες επιθετικά στο 57?με σουτ έξω από την περιοχή, δεν ήταν όμως αρκετό για κάτι περισσότερο. Η δικαιολογημένη, πολυπρόσωπη παρουσία των φιλοξενούμενων χτες, οι οποίοι έχοντας ως παρακαταθήκη τη νίκη με την Κέρκυρα, απαλλαγμένοι από άγχος δεδομένων των αρκετών και σημαντικών απουσιών κι έχοντας κατά νου πως τους αρκεί μια νίκη στην τελευταία αγωνιστική με τον – θεωρητικά πλέον αδύναμο αντίπαλο του ομίλου – Απόλλωνα στην έδρα τους, εφήρμοσαν ένα απλό σχέδιο που τους βγήκε. Μια ακόμη λεπτομέρεια; Οι αποκρούσεις του Γιαννιώτη σε κρίσιμες στιγμές όπως στο 69?, στην προσπάθεια του Αθανασιάδη να τον νικήσει από κοντά.
Κι όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο ανίκητος έμοιαζε ο αντίπαλος. Μάλιστα, λίγο έλλειψε στο 82?να τελειώσουν όλα όταν ο Γλύκος είπε “όχι” στον Σαπαλίδη που βγήκε μόνος του απέναντι στον διεθνή τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ. Οι ελπίδες πλέον για τη συνέχεια στον θεσμό συρρικνώθηκαν αφού εξαρτάται κι από τ? αποτελέσματα των άλλων αγώνων. Και του σημερινού, Κέρκυρα – Απόλλωνα Καλαμαριάς και της τελευταίας αγωνιστικής ΠΑΣ Γιάννινα – Απόλλωνα. Αν οι Απολλωνιστές πάρουν έστω κι έναν βαθμό σ?αυτούς τους δυο αγώνες, τότε η τρίτη αγωνιστική θα έχει διαδικαστικό χαρακτήρα για τον “Δικέφαλο”, αποχαιρετώντας πρόωρα το στόχο της διάκρισης στον θεσμό του Κυπέλλου και πληρώνοντας τη λάθος προσέγγιση του πρώτου αγώνα με τον Απόλλωνα στο Καυτανζόγλειο.
 
Από εκεί ξεκίνησαν όλα με την ευθύνη να μοιράζεται ανάμεσα σε τεχνική ηγεσία και τους ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν σ? εκείνη την αναμέτρηση. Η προοδευτική διαδικασία που βιώνει ο φετινός ΠΑΟΚ είναι δύσκολη κι ελλοχεύει απογοητεύσεις κι αποτυχίες σαν τη χτεσινή. Το πως  την κρίνει ο καθένας έχει να κάνει με το κίνητρο. Η υπερβολική αγάπη πολλές φορές έχει ως συνέπεια και τις υψηλές απαιτήσεις, αν όχι την απαίτηση για το απόλυτο. Ομως κάτι τέτοιο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αν πάλι η εμπάθεια απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις είναι το ζητούμενο, η κριτική κι η απαξίωση είναι το εύκολο μονοπάτι προσέγγισης.
 
Το δύσκολο προϋποθέτει στήριξη, “καθαρή” και ψύχραιμη σκέψη που μπορεί να οδηγήσει σ? εποικοδομητική κρίση. Ο ΠΑΟΚ παθαίνει αυτή τη στιγμή, το αν μαθαίνει θα φανεί στην πορεία και το φετινό ταξίδι είναι ακόμη στην αρχή. Γι? αυτό και τίποτα δεν πρέπει να υπερενθουσιάζει αλλά ούτε και ν? υπεραπογοητεύει. Σύνεση κι αυτογνωσία, για το ποιοι πραγματικά είναι και τί αντίστοιχα μπορούν να πετύχουν. Το . μωσαϊκό σχηματοποιείται κι η αγωνία για την τελική του μορφή παραμένει. Ειδικά τώρα που η ομάδα μπαίνει σε μια σειρά δύσκολων και κρίσιμων αγώνων, αρχής γενομένης από αυτόν της Κυριακής στο Ηράκλειο με τον Εργοτέλη, τον αντίστοιχο της ερχόμενης Πέμπτης στη Φλωρεντία που θα καθορίσει το μέλλον του  “Δικεφάλου” στο φετινό Europa League και θα ολοκληρωθεί με την εντός έδρας αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό.
 
Ιδιαίτερη βραδιά κι η χτεσινή στην Τούμπα, στο “αντίο” των φιλάθλων προς έναν συνοπαδό τους που έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Καλό του “ταξίδι” και καλή δύναμη στους ανθρώπους του, να είναι γεροί να τον θυμούνται. Καλή συνέχεια σε όλους .