Νέο έτος, περσινές «αμαρτίες», ίδια αποτελεσματικότητα

Πολύ γοργά όμως προκύπτει κάτι που διαλύει όλην αυτήν την ψευδαίσθηση, φροντίζει να προσγειώσει ανώμαλα τον κάθε ένα … αιθεροβάμονα που σκέφτεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, μέσα από την ψευδαίσθηση των τυπικών – όπως είναι τελικά για τους περισσότερους – ευχών, ένεκα των ημερών. Κλείνει η παρένθεση.
 
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε τις επίσημες υποχρεώσεις του στο νέο χρόνο, όπως ακριβώς έκλεισε τις αντίστοιχες του προηγούμενου. Με μια δύσκολη νίκη. Η προηγούμενη ήταν στη Λιβαδειά, αυτή τη φορά στο γήπεδο της Τούμπας επί του Πανιωνίου με 3-2 (8′ Βίτορ, 30′ Μαντούρο, 72′ Αθανασιάδης πέναλτι – 2′ Γιάννου, 10′ Κολοβός πέναλτι). Κοινός τόπος τα προβλήματα, οι αντιξοότητες που βρήκε μπροστά του, οι αντίστοιχες που δημιούργησε στον εαυτό του αλλά παρόλα αυτά, ανταπεξήλθε, τα έβαλε όλα στην άκρη και πήρε μια σπουδαία νίκη, κόντρα σ’ έναν παθιασμένο και ικανό αντίπαλο, διατηρώντας την πρώτη θέση στη βαθμολογία.
 
Ανέκαθεν η επιστροφή στην αγωνιστική δράση έπειτα από διακοπή αποτελεί ερωτηματικό ως προς την αντίδραση της κάθε ομάδας. Κι αυτό είχε επισημάνει κι ως σημαντικότερη αγωνία του κι ο Αγγελος Αναστασιάδης μιλώντας στο novasports.gr την περασμένη Πέμπτη, συμπληρώνοντας πως σ’ αυτές τις περιπτώσεις προτιμά ο αγώνας να είναι εκτός έδρας. Ισως γιατί έτσι αυξάνεται η προσοχή, πολλαπλασιάζεται η εγρήγορση, μειώνεται η αίσθηση ασφάλειας που προσδίδει σ’ έναν ποδοσφαιριστή ένας αγώνας στην έδρα του.
 
Σε συνέχεια των χαμηλών θερμοκρασιών, όχι με τον κόσμο που θα περίμεναν όλοι να δουν στις κερκίδες, ο αγώνας ξεκίνησε με δυσκολίες για τον ΠΑΟΚ. Μόλις στο δεύτερο λεπτό, η κακή συνεργασία των Βίτορ – Μαντούρο, έβγαλε τον Ιμπαγάσα σε καίρια θέση σε συνθήκες αντεπίθεσης, τροφοδότησε τον Γιάννου κι εκείνος δε λάθεψε απέναντι στον Ιτάνζ. Οι επτά απουσίες που είχε σ’ αυτόν τον αγώνα ο «Δικέφαλος» για διαφορετικούς λόγους κι αν σ’ αυτές είναι δόκιμο να συνυπολογίσουμε ως τέτοια αυτήν του Παπαγιαννόπουλου, οι τέσσερις από αυτές αφορούσαν τη γραμμή της άμυνας (Γλύκος, Κατσικάς, Τζαβέλλας και Παπαγιαννόπουλος), γεγονός που ενίσχυε την εικόνα της αδυναμίας στη συγκεκριμένη γραμμή. Μια αδυναμία που γεννά ελπίδες και πίστη στον κάθε φιλόδοξο και παθιασμένο αντίπαλο, όπως αποδείχτηκε πως ήταν κι οι κυανέρυθροι.
 
Οι γηπεδούχοι ξεκίνησαν σε σχηματισμό 4-3-3 με τον Μαντούρο μπροστά από την αμυντική γραμμή, τον Τζανδάρη λοξά δεξιά και τον Κάτσε αντίστοιχα αριστερά. Μια διάταξη που θύμιζε την αντίστοιχη που είχε η ομάδα στο ξεκίνημα της σεζόν, με τον Τζιόλη τότε αντί του Ολλανδού και που είχε αποδειχθεί άκρως αποτελεσματική, με τον Μακ όμως παρόντα μεσοεπιθετικά. Ο Τζανδάρης δεν έχει πλέον την ίδια φρεσκάδα, το ανάλογο «καθαρό» μυαλό, δίχως κανείς να θέλει ν’ αδικήσει έναν 21χρονο ποδοσφαιριστή που διανύει την πρώτη του «γεμάτη» σεζόν σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και μάλιστα υπό την πίεση του θέματος της ανανέωσης του συμβολαίου του. Αν και για το τελευταίο, φέρει κι ο ίδιος ευθύνη.
 
Επιπλέον, το γρήγορο προβάδισμα των φιλοξενούμενων και μάλιστα εις διπλούν, κατέστησαν πιο διστακτική τη μεσαία γραμμή στ’ ανεβάσματα της ακυρώνοντας τις προθέσεις και σκέψεις πίεσης ψηλά, συνήθεια που χαρακτηρίζει το – ιδιαίτερα εντός έδρας – αγωνιστικό στιλ του ΠΑΟΚ. Ταυτόχρονα, σε συνθήκες επίθεσης, ο Βίτορ προωθούνταν, ο Σκόνδρας – ως παρτενέρ του Πορτογάλου – έμενε πίσω, την ίδια στιγμή που ο Περέιρα συνέκλινε προς τον άξονα για να δημιουργεί χώρους και διάδρομο για τ’ ανεβάσματα του Ρατς. Το ίδιο γινόταν κι από δεξιά αλλά με πιο … εγκρατή τον Κίτσιου. Αυτόν στόχευσε κι ο Μαρίνος Ουζουνίδης, με προφανή εντολή στους ποδοσφαιριστές του και δη τον Κολοβό ν’ αναπτύσσονται από τη συγκεκριμένη πλευρά της άμυνας.
 
Από την αρχή της φετινής σεζόν βασικό δόγμα της ομάδας αυτής είναι το σύνολο κι όχι τα πρόσωπα, με συνέπεια κάθε έλλειψη να καλύπτεται από όλους τους υπόλοιπους. Είναι ένα από τα συστατικά της επιτυχίας που δε βγαίνει όμως πάντα. Ο Πανιώνιος έπαιξε έξυπνα, περιμένοντας τον ΠΑΟΚ στις παρυφές της περιοχής του, με πυκνή συνοχή και ταχείς όσο και νεαρούς – πλην του πολύπειρου Ιμπαγάσα – ποδοσφαιριστές στον άξονα, τους Κολοβό, Γιάννου, Μπουμπάλ στη μεσαία γραμμή να πιέζουν και να καραδοκούν για την κακή μεταβίβαση, ενώ οι σωστές αποστάσεις με τους υπόλοιπους δημιουργούσαν αυτομάτως την απαραίτητη στήριξη για την ανάπτυξη. Ετσι, άνοιξαν το σκορ.
 
Από την άλλη οι ποδοσφαιριστές του κ. Αναστασιάδη είχαν την «υποχρέωση» της δημιουργίας, της προσωπικής ενέργειας για ν’ ανοίξει η αντίπαλη άμυνα. Από τη στιγμή που αυτά έλειψαν και με δεδομένο το … απροσδόκητο γι’ αυτούς ξεκίνημα του αγώνα, αναγκάστηκαν να βρουν άλλους τρόπους για να γίνουν πιο απειλητικοί. Κι ένας από αυτούς ήταν τα «στημένα». Η ισοφάριση ήρθε στο 8′, όταν μετά από κόρνερ ο Βίτορ έπιασε τη γυριστή κεφαλιά για να φέρει τον αγώνα στα ίσα πετυχαίνοντας το πρώτο του γκολ τη φετινή σεζόν σε μια χρονική στιγμή που η ομάδα του το είχε μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ.
 
Και πάλι όμως οι πανηγυρισμοί δεν κράτησαν για πολύ. Εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Κολοβού δυο λεπτά μετά για το 1-2, σε φάση που ξεκινάει από λάθος της μεσαίας γραμμής κι εκτυλίσσεται στο δεξί άκρο της άμυνας. Νέα ψυχρολουσία, ένταση και άγχος. Στοιχεία που παρ’ ολίγο να κοστίσουν καθώς τα λάθη πλέον προέκυπταν πιο εύκολα κι αν δεν ήταν ο Ιτάνζ να πει «όχι» στον Μπουμάλ λίγο μετά, ίσως η κατάσταση να γινόταν μη αναστρέψιμη. Αν δεν ανέβαζαν απόδοση και δη το πάθος και την αποφασιστικότητά τους όλοι οι υπόλοιποι, η εξέλιξη να ήταν διαφορετική.
 
Με τη συμπλήρωση του πρώτου ημίωρου, ο Ρατς είδε τον Μαντούρο που σε κάθε «στημένη» φάση προωθούνταν δίχως να προσελκύει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από την αντίπαλη άμυνα, τον τροφοδότησε και με …. «σκαστό» πλασέ εκείνος, ισοφάρισε εκ νέου. Πολύ μεγάλη υπόθεση για μια ομάδα σε μια μέρα που δεν παίρνει γκολ από τους επιθετικούς του να τα εισπράττει από τις πίσω γραμμές. Παρά τον χρόνο που απέμενε, ο αγώνας πήγε πλέον σε λεπτές ισορροπίες, ικανές να κάνουν τη διαφορά και να κρίνουν το νικητή. Παρά την κακή του βραδιά, ο «Δικέφαλος» με σημαντική βοήθεια από την κερκίδα, βρήκε δυνάμεις και τρόπο να κάνει πράξη την ολική επαναφορά.
 
Σημείο «κλειδί» η διπλή αλλαγή του προπονητή του στο 66′, όταν απέσυρε τους Τζανδάρη – Σαλπιγγίδη για να περάσει στις θέσεις τους, το δίδυμο των Γκολάσα – Παπαδόπουλου αντίστοιχα. Μια κίνηση που προσέδωσε περισσότερη ενέργεια, μεγαλύτερη συγκέντρωση και – συγκριτικά – λιγότερα λάθη στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Στο 72′ ήταν η σειρά των γηπεδούχων να δοκιμάσουν την τύχη τους από το σημείο του πέναλτι, με τον Αθανασιάδη να ευστοχεί και να διαμορφώνει το τελικό σκορ. Κακή αντίδραση η οπισθοχώρηση της ομάδας από τη στιγμή που προηγήθηκε, αλλά εν μέρει αντανακλαστική συνειδητοποιώντας η ίδια την κακή της ημέρα.
 
Ο Πανιώνιος πήρε μέτρα, προσπάθησε να πιέσει, απείλησε παρά τις προσπάθειες της τεχνικής ηγεσίας των γηπεδούχων με διαδοχικές αλλαγές σε σχηματισμούς για καλύτερη κάλυψη των χώρων κι αντίστοιχες συνθήκες κατοχής της μπάλας κι ορθολογικής ανάπτυξης. Πιέστηκε, κινδύνευσε αλλά άντεξε και πήρε ένα υπερπολύτιμο τρίποντο βαθμών αλλά και χρόνου.
 
Χρόνου για να διορθώσει τα λάθη του, για να γιατρέψει τις ασθένειές του που τον ταλαιπωρούν από τα τέλη του προηγούμενου έτους. Η έλλειψη ποδοσφαιριστών λόγω τραυματισμών και τιμωριών έχει κοστίσει σημαντικά. Ο Γλύκος είναι έξω, ωστόσο ο Ιτάνζ έχει δυο αγώνες που έχει αρχίσει να δείχνει μέρος των ικανοτήτων του, αυτών για τις οποίες αποκτήθηκε πριν από ενάμισι χρόνο. Ο Κατσικάς μετράει ημέρες για την επιστροφή του σε κανονικούς ρυθμούς, όμως όλοι περιμένουν να φανεί αν υπολογίζεται λόγω της άρνησής του στην πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου του. Ο Τζιόλης συνεχίζει συντηρητικά μετά την απόφαση ν’ αποφευχθεί η λύση της επέμβασης που θα τον έθετε εκτός για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Κι ο μόνος που επέστρεψε πλήρως πλέον είναι ο Μακ.
 
Οι αγωνιστικές υποχρεώσεις όμως συνεχίζονται. Σήμερα ο ΠΑΟΚ δίνει τον σημαντικότερο αγώνα στη φάση των ομίλων για το Κύπελλο στην Κέρκυρα (17.15) και θέλει τη νίκη, ενώ θα περιμένει και το αποτέλεσμα του έτερου αγώνα του γκρουπ που συμμετέχει, ανάμεσα στον ΠΑΣ Γιάννινα και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Πλην των προαναφερθέντων τραυματιών δε θα έχει τον τιμωρημένο Τζαβέλλα (δεύτερη αγωνιστική που εκτίει για την αποβολή του στη Λιβαδειά) αλλά και τον Σπυρόπουλο, που παραπέμφθηκε στη διοίκηση για πειθαρχικό παράπτωμα με όλα τα ενδεχόμενα πλέον να είναι ανοικτά για την περίπτωσή του.
 
Οι άνθρωποι του «Δικεφάλου» θα περιμένουν το πρωί για να μάθουν από τη σουηδική ποδοσφαιρική ομοσπονδία αν μπορεί ν’ αγωνιστεί ο Παπαγιαννόπουλος, καθώς η πρώτη μεταγραφική κίνηση της χειμερινής περιόδου «κουβαλάει» τιμωρία από την αποβολή του στον τελευταίο αγώνα με την πρώην – πλέον – ομάδα του, την Ασιρίσκα. Ακολουθεί το Σάββατο ο αγώνας στην Τρίπολη και την επόμενη Τετάρτη ξεκινάει ο δεύτερος γύρος της κανονικής περιόδου με τον αγώνα στη Μυτιλήνη κόντρα στην Καλλονή. Αγώνες δύσκολοι, απαιτητικοί και με δεδομένο πως τίποτα δε χαρίζεται. Η ενίσχυση ήταν, είναι και θα είναι δεδομένη ανάγκη κι απόλυτη προτεραιότητα μέχρι να γίνει πραγματικότητα.
 
Στο προσκήνιο βρίσκεται το όνομα του Κριστιάν Νομπόα. Αυτός ήταν εξ αρχής ο Νο1 στόχος της ΠΑΕ, που περίμενε να μείνει ελεύθερος από την Ντιναμό Μόσχας όπερ κι εγένετο στις 29 Δεκεμβρίου για να ξεκινήσει τις ουσιαστικές συζητήσεις. Γι’ αυτό και πήγαν πίσω τα θέματα των Μπλάνκο και Ουσέρο. Ανθρωποι της ομάδας κάνουν λόγο για τυπικές λεπτομέρειες προκειμένου να ολοκληρωθεί η συμφωνία μ’ έναν εξαιρετικό ποδοσφαιριστή, ικανού ν’ αποτελέσει τη βάση για την αλλαγή επιπέδου, αρκεί κι η – μεταγραφική – συνέχεια να είναι ανάλογη, τόσο στη θέση του κεντρικού αμυντικού με τις σχετικές πληροφορίες να κάνουν λόγο για περίπτωση από την κεντρική Αμερική, αλλά και του αριστερού μεσοεπιθετικού που πιθανολογείται πως θα είναι από την ίδια χώρα που αποκτήθηκε ποδοσφαιριστής το περασμένο καλοκαίρι.
 
Ολα αυτά δεν αποκλείουν την περίπτωση του Ουσέρο. Ενός κατα τεκμήριο ικανότατου ποδοσφαιριστή, με άριστη γνώση του ελληνικού ποδοσφαίρου και της αντίστοιχης πραγματικότητας, με ελάχιστο χρόνο ν’ απαιτείται για την προσαρμογή του, εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους. Κι αυτήν τη χρονική στιγμή ο χρόνος κάθε άλλο παρά σύμμαχος είναι. Κακώς μεν αλλά πολύ πιθανόν αναγκαίως δε, έχει χαθεί χρόνος. Κι από τη στιγμή που ο μεγαλομέτοχος άναψε «πράσινο» φως  για τις απαιτούμενες κινήσεις που θα διατηρήσουν την ομάδα στην κορυφή μέχρι τέλους, τότε και με απαραίτητη προϋπόθεση τη σύμφωνη θέση της τεχνικής ηγεσίας, η οποία αυτή δημιούργησε τη φετινή ομάδα και την έχει φέρει εδώ που βρίσκεται, άρα γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν τις ανάγκες της και τις εσωτερικές της ισορροπίες, να προχωρήσουν άμεσα ώστε η συνέχεια να είναι ανάλογη, αν όχι καλύτερη. Οι προϋποθέσεις φαίνεται πως υπάρχουν είναι κρίμα να πάνε χαμένες.
 
Κι αυτή η υπερπροσπάθεια από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές μπορεί να παρακινήσει τον κόσμο και στην αντίστοιχη δική του για μαζικότερη παρουσία στο γήπεδο της Τούμπας. Γιατί καλή η πρώτη θέση αλλά του λείπει το όραμα, οι βάσιμες αποδείξεις πως μπορεί να δει αυτό που ποθεί τόσα χρόνια. Κι αν βεβαιωθεί πως όλοι βάζουν τα δυνατά τους για να το πραγματοποιήσουν, μπορεί να κάνει πέρα την πικρία του και τη δυσπιστία του για να βγάλει τη δική του υπέρβαση. Αυτή είναι η ταπεινή άποψη του υπογράφοντα, που θα ήθελε να προσθέσει και κάποια πράγματα για ορισμένους που για τα συμφέροντά τους παίζουν συνειδητά με τις ψυχές και τις ζωές των άλλων, μεταμφιεσμένοι σε «συμμάχους» ενώ αποτελούν τον πλέον ειδεχθή εχθρό εδώ και πολλά χρόνια.
 
Γιατί δεν μπορείς να μέμφεσαι κάποιον που δε γνωρίζει και δεν είναι κι ο ρόλος του να γνωρίζει. Δεν ισχύει το ίδιο όμως από αυτόν που είτε γνωρίζει και κάνει πως δε γνωρίζει, είτε από αυτόν που θα έπρεπε να γνωρίζει και δεν κάνει προσπάθεια να μάθει, είτε από αυτόν που μαθαίνει αλλά συνεχίζει συνειδητά να κάνει ότι δε γνωρίζει. Αλλά θα ξεφύγουμε κι ακόμη δεν ήρθε η ώρα. Πλησιάζει όμως…
 
Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους προς το παρόν…