Ατάκα του Πάουλο Κάμπος, μετά το τέλος της αναμέτρησης με τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης, που τα σπάει: «Μεγάλο ψέμα το αποτέλεσμα. Πολύ καλό που τηλεοπτικά είδε ο κόσμος πόσο καλά παίξαμε και πόσες ευκαιρίες δημιουργήσαμε».

Ποιος μπορεί, αλήθεια, να διαφωνήσει μαζί του; Ακόμα και ο Νικος Ουσταμπασίδης, ο προπονητής του αντιπάλου του Αρη, δεν μπορούσε να κρύψει την αλήθεια: «Ημασταν τυχεροί που δεν δεχθήκαμε πιο νωρίς το γκολ, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο», σημείωσε.
 
Μετά απ΄ όλα αυτά, κάθε άλλη κριτική για το ματς των κιτρίνων με τον Εθνικό, περιττεύει, διότι όταν οι δύο προπονητές, επί της ουσίας, συμφωνούν για την «αλήθεια» του αγώνα, όλες οι υπόλοιπες γνώμες, μάλλον λίγη σημασία έχουν.
 
Όμως, η εξέλιξη του ματς και το τελικό «μαγικό» 1-1, δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να κρύψει τα αγωνιστικά προβλήματα του Αρη, κάτω από το χαλάκι, πόσο μάλλον από τη στιγμή κατά την οποία η ομάδα έπεσε από την κορυφή, αναζητώντας και πάλι τρόπους αναρρίχησης.
 
Μέγα θέμα, το δίχως άλλο, η απόκτηση ενός επιθετικού, «πάρε-βάλε»! Η απουσία του Πόϊ, που σημειωτέον δεν είναι σέντερ φορ, αποδείχθηκε πρόβλημα αξεπέραστο, δεδομένου πως ο Καπνίδης, παρά το λυτρωτικό γκολ που σημείωσε, δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος, ο δε Ρένια, ούτε κατά συνθήκη δεν μπορεί να πλησιάσει τη θέση (άλλωστε ποτέ δεν έπαιξε εκεί). Συνεπώς, επί του θέματος, τα λόγια είναι περιττά, με το μπαλάκι να βρίσκεται, ήδη, στα χέρια του Δημήτρη Καλαϊτζίδη, ο οποίος είναι σίγουρο πως κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.    
 
Ειλικρινά, δεν γνωρίζω αν το πρόβλημα μπορεί να επιλύσει ο Ν΄ Λουντουλού (δεν τον είδα, δεν τον κρίνω), εφόσον ευοδωθεί η υπόθεσή του, όμως το σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει να γίνει και δεν θα θεωρούσα υπερβολή την απόκτηση ενός ακόμα ποδοσφαιριστή για τη γραμμή κρούσης, διότι η ομάδα «νοσεί» στο θέμα του γκολ.
 
Συνολικά, έχω την αίσθηση πως χρειάζονται, τουλάχιστον, πέντε παίκτες πρώτης γραμμής, ώστε το «τρένο» να ξεκινήσει δρομολόγια, να μην μένει σε σταθμούς, να μη χάνει επιβάτες και να μην κινδυνεύσει στο τέλος, να χάσει τον δρόμο!