Το πρώτο που μαθαίνουμε είναι το πρόβλημα της βίας, που αυτή τη στιγμή είναι στο επίκεντρο, (μπορεί και να) λύνεται σε μία εβδομάδα. Όπως επίσης μάθαμε ότι το πρόβλημα είναι αποκλειστικά στα γήπεδα της superleague και πουθενά αλλού (τα επεισόδια στους αγώνες της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ, στο μπάσκετ, στο βόλεϊ, στο χάντμπολ, στις ακαδημίες που δεν διεξήχθη αγώνας, ακόμη και στο Λαμία – Αναγέννηση Καρδίτσας, δεν απασχολούν προφανώς. Δεν αναφέρομαι καν στον αγώνα που άνθρωπος έχασε τη ζωή του και είναι στο πλαίσιο της τρίτης κατηγορίας).
Ο κ. Κοντονής ζήτησε στη συνάντησή του με τους εκπροσώπους superleague, football league και ΕΠΟ, άμεσα, τρία πράγματα: Ηλεκτρονικό εισιτήριο, κάμερες ασφαλείας στα γήπεδα, κλείσιμο συνδέσμων και δημιουργία λέσχης φιλάθλων. Ας πούμε ότι αυτά τα τρία που ζήτησε εφαρμόζονταν ήδη και ας μεταφερθούμε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για το ντέρμπι Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού.
Ηλεκτρονικό εισιτήριο: Έστω ότι όλοι είχαν προμηθευτεί εισιτήριο στο οποίο αναγράφονται τα στοιχεία της ταυτότητάς τους. Τα ερωτήματα είναι τα εξής: Ποιος θα έκανε ταυτοποίηση των στοιχείων που αναγράφονται στα εισιτήρια με τον άνθρωπο που το κρατούσε στα χέρια του; πώς γίνεται σε ένα χώρο που απαγορεύονται τα βεγγαλικά, να έχουν περάσει τόσα καπνογόνα, φωτοβολίδες (ακόμη και αν η αστυνομία στην έκθεσή της αναφέρει ότι ο έλεγχος έγινε και οι οπαδοί δεν είχαν τίποτα πάνω τους, πώς γίνεται να έχουν περάσει από την προηγούμενη μέρα για παράδειγμα τόσα αντικείμενα “πολέμου” και στον έλεγχο του γηπέδου να μην βρίσκουν τίποτα); πώς γίνεται σε δύο θύρες (13-14) να μην υπάρχει όχι κάθισμα κενό, αλλά ούτε διάδρομος και οι υπεράριθμοι να είναι τουλάχιστον 20-30%; Αυτοί μπήκαν με εισιτήρια; Όλα τα ερωτήματα έχουν την ίδια βάση απάντησης. Δεν υπάρχει έλεγχος.
Κάμερες ασφαλείας: Σε πολλά γήπεδα έχουν τοποθετηθεί. Πλέον είναι αμφίβολο αν λειτουργούν, είτε λόγω κάποιας βλάβης του συστήματος είτε λόγω διάθεσης. Στα γήπεδα που μαζεύονται οι περισσότεροι οπαδοί, Καραϊσκάκη, Τούμπα, Λεωφόρος, ΟΑΚΑ, σύστημα παρακολούθησης υπάρχει. Τις κάμερες αυτές παρακολουθεί η αστυνομία. Πώς γίνεται φέτος για παράδειγμα να μην έχει συλληφθεί αυτός που πέταξε τη φωτοβολίδα που τραυματίστηκε ο Γλύκος στο Καραϊσκάκη, ο οπαδός στη Τούμπα που πέταξε το σίδερο στον Τσόρι και το δέχτηκε (ευτυχώς) στον ώμο και όχι στο κεφάλι, οι οπαδοί που έκαψαν τον Καρέλη στο Γεντί Κουλέ με καπνογόνο και χτύπησαν με τσιμέντο στο κεφάλι τον Γρηγόρη Παπαβασιλείου, ο οπαδός που με τη φωτοβολίδα έκαψε τον Κασάμι. Δεν συζητάω καν να συλληφθούν αυτοί που φτύνουν ποδοσφαιριστές ή πετούν αντικείμενα χωρίς να βρουν το “στόχο” τους. Ευθύνη της αστυνομίας και αυτό.
Σύνδεσμοι – λέσχες φιλάθλων: Είναι προφανές ότι η ευθύνη πρέπει να περάσει στις ΠΑΕ. Σωστά. Δεν μπορεί να μην έχουν εγκρίνει οι ΠΑΕ και να μη γνωρίζουν τα μέλη των συνδέσμων ή της λέσχης φιλάθλων, που φιλοξενούνται σε ένα γήπεδο. Ωστόσο μιλάμε για γεγονότα που έχουν τελεστεί ήδη και για τα οποία η ευθύνη είναι του κράτους, μια και οι σύνδεσμοι αυτοί είναι νομιμότατοι. Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα είναι κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που συντελείται τόσα χρόνια. Αλήθεια πόσο… χούλιγκαν είναι οι συνδεσμίτες του Ηρόδοτου ή της Λαμίας; Και είμαστε σίγουροι ότι ανήκουν σε κάποιον σύνδεσμο; Άρα το πρόβλημα δεν είναι οι σύνδεσμοι, αλλά κάποιοι που είτε ανήκουν σ’ αυτούς, είτε δεν ανήκουν.
Σήμερα οπότε, συζήτησαν υφυπουργός αθλητισμού και ποδοσφαιρικοί “άρχοντες” για πράγματα που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων τους, επί της ουσίας και όχι στο τυπικό σκέλος. Εννοείται ότι οι παράγοντες έχουν μερίδιο. Το μεγαλύτερο. Το συντριπτικά μεγαλύτερο. Αυτοί ευθύνονται για όσα κακώς κείμενα υπάρχουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όχι οι οπαδοί που μια χαρά βολεύονται και αυτοί (όχι όλοι, ούτε το θέμα είναι να ποινικοποιήσουμε τους οπαδούς συνολικά). Όμως, θα συμφωνήσω σε ένα σημείο με τις δηλώσεις του κ. Κοντονή: “δεν πιστεύω στην αυτοκάθαρση, όταν μιλάμε για ανώνυμες εταιρείες που σκοπό έχουν το κέρδος”. Απολύτως σωστό. Όταν όμως οι παράγοντες παραφέρονται, θα πρέπει να εφαρμόζονται (κυρίως σ’ αυτούς) οι νόμοι. Και όπως ζητάμε να εφαρμοστούν οι νόμοι στους 50-100 που έχουν ως σκοπό να δημιουργούν επεισόδια, πρέπει με ακόμη μεγαλύτερο ζήλο να ζητάμε το ίδιο γι’ αυτούς που έχουν στα χέρια τους τις τύχες του αθλήματος που αγαπάμε.