Μερικές φορές η στατιστική λέει πολλά περισσότερα και η … μισή τελική προσπάθεια που έκαναν οι παίκτες του Τριφυλλιού στα πρώτα σαρανταπέντε λεπτά της αναμέτρησης, αποτυπώνει την εικόνα του Παναθηναϊκού στην επίθεση.
Οι Πράσινοι των πενήντα γκολ και των 353 τελικών προσπαθειών στο πρωτάθλημα ήταν …ακίνδυνοι, δεν απείλησαν καθόλου τους γηπεδούχους, έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο και έδειχναν να βρίσκονται σε …άλλο γήπεδο. Όμως και στο μεσοαμυντικό κομμάτι υστέρησαν οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού και μάλιστα αρκετά. Οι ακραίοι επιθετικοί της Βέροιας προβλημάτισαν αρκετές φορές τους προσωπικούς τους αντιπάλους, ενώ στον άξονα υπήρχε τεράστιο κενό, το οποίο δεν άφησαν ανεκμετάλλευτο οι γηπεδούχοι. Ο Μέντες έμεινε …μεταξεταστέος σε άλλο ένα εφετινό παιχνίδι και ελάχιστες στιγμές συνεργάστηκε σωστά με συμπαίκτη του, ενώ την ίδια στιγμή οι Πράσινοι μάλλον έδειχναν μπερδεμένοι με την αλλαγή συστήματος και το 4-2-3-1 που επέλεξε ο Γιάννης Αναστασίου στη Βέροια.
Η εικόνα των Πράσινων ήταν καλύτερη στο δεύτερο μέρος, όχι όμως τόσο, ώστε να ανατραπούν και τα δεδομένα στον αγώνα. Η είσοδος του Λαγού στη θέση του απογοητευτικού Μέντες, ενίσχυσε τη μεσαία γραμμή του Τριφυλλιού, ενώ η …επαναφορά του ρόμβου – και του Πέτριτς στη φυσική του θέση- βελτίωσε και την επιθετική ανάπτυξη των παικτών του Παναθηναϊκού, που είχαν περισσότερη ενέργεια και διάθεση στο παιχνίδι τους.
Περισσότερο προβληματίζει η “χλωμή” εμφάνιση του Παναθηναϊκού στη Βέροια και λιγότερο το τελικό αποτέλεσμα. Το πρωτάθλημα έχει πλέον χαθεί, είναι εμφανής η απογοήτευση στο Τριφύλλι για την απώλεια του τίτλου και το μεγάλο στοίχημα για τον Γιάννη Αναστασίου από εδώ και πέρα, είναι να βρει τον τρόπο για να επαναφέρει στην ομάδα του τη “δίψα” για διάκριση και το πάθος για τη νίκη.