Έπεσαν από τα σύννεφα όλοι όσοι είδαν σε φωτογραφία τον Ντίμα Φιλίποφ στην σουίτα του Ιβάν Σαββίδη στην Τούμπα να παρακολουθεί το ματς του ΠΑΟΚ με την Ντόνετσκ. Μάλλον τελικά κάποιοι δεν είχαν το ρεπορτάζ που απλά επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επίσημο τρόπο. Η φιλία δηλαδή του πρώην αρχηγού του Ολυμπιακού με τον Γιώργο Σαββίδη, γιο του μεγαλομετόχου του “δικεφάλου”. Αυτή η φιλία μάλιστα θα μπορούσε το καλοκαίρι να τον είχε ντύσει στα “ασπρόμαυρα”. Ο κόουτς όμως του ΠΑΟΚ Χόρχε Ελγκέτα είχε διαφορετική άποψη και ο Φιλίποφ έμεινε εκτός Θεσσαλονίκης και για αρκετό καιρό μετέωρος μέχρι ο μάνατζερ του να του βρει, με πολύ δυσκολία, νέα ομάδα στη Ρουμανία. Το γεγονός ότι ο Φιλίποφ δεν πήγε στον ΠΑΟΚ δεν χάλασε πάντως τη φιλία του με τον Γιώργο Σαββίδη με τον οποίο μιλά έτσι κι αλλιώς την ίδια γλώσσα. Ο τελευταίος κάλεσε την Πέμπτη τον Φιλίποφ στην σουίτα του και εκείνος χωρίς δισταγμό και χωρίς να υπολογίσει τις αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού δεν αρνήθηκε την πρόσκληση. Σε κάποια άλλη χώρα, όχι πάντως στην δικιά μας, η παρουσία αυτή μπορεί και να πέρναγε, πιθανότατα, απαρατήρητη. Δυστυχώς στην ψωροκώσταινα η παρουσία του “γαύρου” Φιλίποφ σε οποιοδήποτε γήπεδο δεν παίζει ο Ολυμπιακός ενοχλούσε, ενοχλεί και θα ενοχλεί. Το παραπάνω το ξέρουν και οι …πέτρες. Ο μόνος που μάλλον δεν το ήξερε ή δεν το κατάλαβε, δυστυχώς για αυτόν, είναι ο Φιλίποφ. Όπως άλλωστε ποτέ δεν κατάλαβε το ποσό κακό του έχουν κάνει στην καριέρα του κινήσεις οπαδισμού που όπως αποδεικνύει η ζωή δύσκολα βγαίνουν σε όλους. Θέλει τακτ και προσοχή όταν επιλέγεις να είσαι παίκτης – οπαδός.
Εξηγούμαστε… Ο Ντίμα γεννήθηκε στα πράσινα λόγω του μπαμπά του. Ήταν τρελός και παλαβός με τον Παναθηναϊκό με την φανέλα του οποίου προπονήθηκε για πρώτη φορά το 2008 με τον τότε κόουτς του “τριφυλλιού” Ιταλό Μάουρο Μπερούτο να στάζει μέλι για την διάθεση και την προοπτική του αμούστακου τότε Ντίμα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη σκηνή που ο Φιλίποφ καθόταν στην πτυσσόμενη εξέδρα του κλειστού της Γλυφάδας περιμένοντας, ντροπαλός γαρ, την παρέα του Ντάντε να βγει για προπόνηση.
Ο Βλάσης (Σταθοκωστόπουλος) τον είχε από κοντά και είχε δώσει εντολή στον Αγραπιδάκη και στον Τεντζέρη να μην του λείπει τίποτα. Με το …τρέξιμο των δύο τελευταίων ο Φιλίποφ το 2009 έγινε συμπατριώτης μας και ταυτόχρονα απέκτησε το δικαίωμα να φορέσει την φανέλα με το Εθνόσημο. Όταν όμως λίγους μήνες αργότερα επήλθε ρήξη στη σχέση του με τον Παναθηναϊκό, ο Φιλίποφ γρήγορα “αλλαξοπίστησε” επιλέγοντας να ντυθεί στα “ερυθρόλευκα”. Μάλιστα στην πρώτη του εμφάνιση στο Μετς κόντρα στην παλιά του ομάδα δεν δίστασε – και ενώ είχε ακούσει τα χειρότερα από την εξέδρα – να φιλήσει επιδεικτικά μπροστά στην πράσινη εξέδρα το σήμα του Ολυμπιακού στην φανέλα. Αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ στον Πειραιά. Έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών του Ολυμπιακού, φωτογραφήθηκε στα μεγαλύτερα κλαμπ των φίλων του, έγινε σημαία για την εξέδρα. Και ο ίδιος όμως έδωσε πολλά στον Ολυμπιακό. Τα περισσότερα χρόνια έπαιζε χωρίς υπογεγραμμένο συμβόλαιο. Έπαιζε μόνο με τον λόγο του προς τον πρόεδρο του Ερασιτέχνη Μιχάλη Κουντούρη. Έτσι έλεγε τουλάχιστον. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του και πριν φύγει για την Πολωνία ο Φιλίποφ έδειξε ηγετικές τάσεις. Ώριμος στο παιχνίδι του, γινόταν από ματς σε ματς ολοένα και καλύτερος. Μέχρι που έφυγε για την Πολωνία. Εκεί για δύο χρόνια έγινε ένα με τον πάγκο. Έκανε μόνο προπονήσεις, έπαιζε ελάχιστα με αποτέλεσμα να χάσει την αυτοπεποίθηση του. Ο ερχομός του στον Ολυμπιακό και το σοβαρό πρόβλημα που είχε στη μέση τον άφησαν πίσω. Κανείς δεν αμφισβήτησε το πρόβλημα αλλά άπαντες σχολίασαν την αρνητική διάθεση που έδειξε τα δύο τελευταία καλοκαίρια ως προς την συμμετοχή του στην Εθνική ομάδα. Και αν για το πρώτο καλοκαίρι επί Δρίκου κάποιοι πιθανότατα να του έδωσαν δίκιο, στο δεύτερο, με Αρσενιάδη, υπήρξαν δικαιολογημένες φωνές με παραδείγματα. “Πώς γίνεται 7 Μάιου να παίζει τελικό με την ομάδα του και 15 μέρες μετά να μην ενισχύει την προσπάθεια της Εθνικής;” αναρωτήθηκαν όχι άδικα οι περισσότεροι.
Ο Φιλίποφ έχει κάνει πολλές …στραβοτιμονιές στην καριέρα του. Με το ταλέντο που είχε θα μπορούσε να παίζει τώρα σε υψηλό επίπεδο στα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου. Αδίκησε και συνεχίζει να αδικεί τον εαυτό του όμως. Τα χρόνια σίγουρα δεν τον έχουν πάρει αλλά αν δεν ξεκαθαρίσει την πορεία που θέλει να χαράξει τότε σε λίγα χρόνια θα γράψουμε για τον πρώην βολειμπολίστα Ντίμα Φιλίποφ. Έχει πάντως χρόνο να πατήσει delete και να ξεκινήσει επί Ρουμανικού εδάφους μια νέα καριέρα. Στο χέρι του είναι και το ξέρει…