O Kωστής Μπότσαρης σχολιάζει στο προσωπικό του blog την επικαιρότητα των τελευταίων ημερών στον ΠΑΟΚ.

Πιστός στο … καθήκον του ο ΠΑΟΚ επικράτησε 2-0 (24’ Μακ, 45’+ Τσίμιροτ) της Ολιμπίκ Ντόνετσκ και προκρίθηκε στα πλέι οφ του Europa League για μια ακόμη σεζόν, έχοντας ως πρωτευόντα στόχο στη διοργάνωση την παρουσία του στους ομίλους του Europa League. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να υπερκεράσει το … σκόπελο της σουηδικής Εστερσουντ. Μιας – ακόμη – πρωτάρας στο θεσμό, που ήδη όμως έχει προλάβει να δημιουργήσει αίσθηση καθώς στο πλαίσιο του δεύτερου προκριματικού γύρου απέκλεισε τη Γαλατάσαραϊ του πρώην τεχνικού του «Δικεφάλου» Ιγκόρ Τούντορ και του πρώην «κατοίκου» Τούμπας, Γκάρι Ροντρίγκεζ. Μάλιστα, στους δυο αγώνες που θα δώσουν με την Κυπελλούχο Σουηδίας θα συναντήσουν έναν παλιό γνώριμο, αφού σ’ αυτήν αγωνίζεται ο 26χρονος κεντρικός αμυντικός Σωτήρης Παπαγιαννόπουλος, που το 2015 φόρεσε τη φανέλα με τον Δικέφαλο στο στήθος στο πρώτο μισό της σεζόν μετρώντας επτά συμμετοχές, προτού αποχωρήσει.
 
Πρόκειται για έναν αντίπαλο – θεωρητικά πάντα – υποδεέστερο, ωστόσο πολύ πιο έτοιμο καθώς ήδη μετράει διπλάσιο αριθμό επίσημων αγώνων, μέσα από τους δέκα επτά που έχει δώσει για το πρωτάθλημα (σ.σ. βρίσκεται στην πέμπτη θέση με απολογισμό επτά νίκες, έξι ισοπαλίες και τέσσερις ήττες έχοντας σκοράρει είκοσι τέσσερα γκολ ενώ έχει δεχτεί είκοσι τέσσερα) συν τους τέσσερις των προκριματικών, με τρεις νίκες και μια ισοπαλία αλλά και 6-2 τέρματα. Το μομέντουμ είναι πολύ καλό για το …. αγωνιστικό θαύμα – όχι του Χάρι – αλλά ενός άλλου Πότερ, του Γκράχαμ, που μετράει έξι σεζόν στον πάγκο της. Παρόλα αυτά, η ουσία βρίσκεται στον ΠΑΟΚ καθώς ανεξαρτήτως αντιπάλου η κατάσταση της ομάδας του «Δικεφάλου» είναι αυτή που καθορίζει τα πάντα, χωρίς – επ’ ουδενί – να υποτιμάται κανείς αντίπαλος. Αλλά αυτό έχει αποδείξει πολλάκις η ιστορία. Ομάδα ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο, όπως μαρτυρούν τα δεδομένα.
 
Κι είναι γεγονός πως αυτήν τη χρονική στιγμή δε βρίσκεται και στα καλύτερά της. Λογικό, θα πει κάποιος για τη χρονική στιγμή που διάγει και το πρόωρο του πράγματος. Ομως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Κι αυτό γιατί πρόκειται για ένα σύνολο, με ελάχιστες προσθαφαιρέσεις που λογικά θα έπρεπε να συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρσι. Οχι από τις εμφανίσεις που ακολούθησαν τον τελικό, αλλά από την εν γένει εικόνα που παρουσίασε στη σεζόν και δη στον δεύτερο γύρο. Η δικαιολογημένη (υπερ)κόπωση κι η απουσία κατάλληλης προετοιμασίας τον Ιανουάριο λόγω των πολλών εξ αναβολών αγώνων στέρησε τη δυνατότητα στους ιθύνοντες να προετοιμάσουν την ομάδα κατάλληλα για το φινάλε της σεζόν. Η ανάγκη που υπήρχε από το περασμένο καλοκαίρι για πρόωρο φορμάρισμα λόγω των προκριματικών του Champions League είχε οδηγήσει στη διαμόρφωση του σχετικού προγραμματισμού με ισόποση κατανομή ετοιμότητας σ’ επίπεδο φυσικής κατάστασης στην αρχή και στο μέσο της σεζόν.
 
Η τρόπον τινά αναγκαστική αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας αλλά και των ανθρώπων που είχαν την ευθύνη για την εκγύμναση, τη φυσιοθεραπεία και τις σχετικές δράσεις οδήγησαν σε πολλές αναδιαρθρώσεις που ακόμη και σήμερα ισορροπία δεν έχουν βρει. Μπορεί η ομάδα να νίκησε τους Ουκρανούς στην Τούμπα, να δημιούργησε ευκαιρίες που θα μπορούσαν να της έχουν δώσει μεγαλύτερο σκορ αλλά και πάλι η εν γένει εικόνα δεν ήταν αυτή που πείθει για την ουσιαστική βελτίωση. Δυο γκολ από ατομικές ενέργειες, μονοδιάστατη ανάπτυξη, που για να περάσει από τον άξονα είναι απαραίτητη η παρουσία του Μπίσεσβαρ με τον Ολλανδό να τροφοδοτείται από τους ακραίους αμυντικούς κι όχι από στόπερ ή από χαφ. Η πρώτη πάσα από τα χαφ προς τα μπροστά δεν υφίσταται ως λειτουργία. Το ίδιο ισχύει και με τους λεγόμενους αυτοματισμούς. Κάτι ανάλογο και με τις στημένες φάσεις.
 
Απαραίτητη υποσημείωση: Προπονητής δεν είναι ο υπογράφων, ούτε θέλει να γίνει αλλά ούτε και να υποκαταστήσει κάποιον. Βάσει εμπειρίας, ταπεινά πάντα, άποψη εκφράζει και την υπογράφει χρόνια τώρα. Δεν πρόκειται για «κατηγορώ» προς την τεχνική ηγεσία αφού δεν είναι αυτή η – μόνη – υπεύθυνη. Αλλά για μια προσπάθεια να διαπιστωθεί το τί ακριβώς ισχύει αυτήν τη στιγμή και πώς μπορεί να εξελιχθεί από εδώ και πέρα. Η επιλογή του προπονητή έγινε – και πάλι – με ανορθόδοξο τρόπο καθώς δεν ήταν εισήγηση του τεχνικού διευθυντή. Κάτι που μερικώς παίρνει την ευθύνη από τον Λούμπος Μίχελ, αν και λέγεται πως συνηγόρησε τελικώς για να προκύψει η τελική συμφωνία. Από εκεί και πέρα, ο Σέρβος τεχνικός δήλωσε ενήμερος για το έμψυχο δυναμικό της νέας του ομάδας και πεπεισμένος πως μπορεί να το εξελίξει βάζοντας τις δικές του … «πινελιές». Προς επίρρωσιν των λεγομένων του, στην παρουσίασή του ανέφερε και το στιλ που θέλει να περάσει στην ομάδα, με συγκεκριμένο χρόνο ανάπτυξης στις επιθέσεις κλπ κλπ.
 
Ο Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς μπήκε σ’ ένα περιβάλλον που αλλιώς το περίμενε κι αλλιώς του βγήκε στην πράξη. Προκειμένου να μπορέσει να προχωρήσει η ομάδα, δεν πήγε στην κόντρα με τους ποδοσφαιριστές του αλλά έβγαλε ένα θετικό προφίλ, μια φιλική προσέγγιση με στόχο να βγουν άπαντες κερδισμένοι προ εξαρχούσης της ίδιας της ομάδας. Η υποχώρησή του απέναντι σε δύσκολους κι όχι πάντα εύκολους χαρακτήρες όμως είναι πάντα «δίκοπο μαχαίρι» για έναν προπονητή. Στα μέσα της προετοιμασίας παραδέχτηκε πως ο σχηματισμός που είχε κατά νου δεν μπορεί να εφαρμοστεί με το υπάρχον υλικό κι έκανε λόγο για την ανάγκη μεταγραφών. Είχε ήδη αποκτηθεί ο Λημνιός, ο Λεβέκ, είχαν επιστρέψει ο Μακ με τον Κωνσταντινίδη, υπήρχαν συζητήσεις για νέο τερματοφύλακα, αλλά η αξιολόγηση κάποιων ποδοσφαιριστών που είχαν αποχωρήσει ή δεν υπολογίζονταν προβλημάτιζε ακόμη και τον ίδιο, καθώς δεν είχε και δεν ήταν δυνατόν να έχει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ξεκάθαρη άποψη, κάτι που σημαίνει πως στηρίχτηκε σε εισηγήσεις άλλων. Εν ολίγοις, μέσα σε λίγο καιρό του έλειπε ένα πολύ βασικό στοιχείο: η σιγουριά. Κι ότι χειρότερο για μια νέα κατάσταση είναι η ανασφάλεια που δημιουργείται μέσα από τις ίδιες τις συνθήκες. Μια αίσθηση που ενισχύει την αμφισβήτηση, απόντων – μάλιστα – απτών ενδείξεων βελτίωσης. Ενδεικτική περίπτωση της εν γένει ανισόρροπης λειτουργίας αποτέλεσε κι η περίπτωση του Αμρ Ουάρντα, χωρίς να χρήζει ανάγκης περαιτέρω εξήγησης του συγκεκριμένου θέματος αλλά κι εσχάτως του Λεβέκ, που φέρεται να ταλαιπωρείται από … ενόχληση αλλά θα έχει ενδιαφέρον να φανεί το πότε θα επιστρέψει καθώς είναι ήδη δέκα μέρες έξω.
 
Ολο αυτό το χρονικό διάστημα, ο ισχυρός ανήρ της Π.Α.Ε. παρακολουθούσε εξ αποστάσεωνς κι ενημερωνόταν για τα τεκταινόμενα συγκεντρώνοντας πληροφορίες και στοιχεία μέχρι να διαμορφώσει τη δική του, τεκμηριωμένη άποψη. Τα συμπεράσματά του φάνηκαν μέσα κι από την ανάγκη που ένιωσε να μιλήσει ο ίδιος δια ζώσης στους ποδοσφαιριστές και να πει αυτά που είδαν το φως της δημοσιότητας κι ακόμη περισσότερα που δε βγήκαν προς τα έξω. Η ουσία είναι η ίδια μ’ αυτήν που μεταφέρθηκε και στους επιτελείς του πριν από μέρες, όταν σε σύσκεψη που έγινε μέσω διαδικτύου ανέβηκαν οι τόνοι από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές με τον Ιβάν Σαββίδη να καθιστά σαφές πως δεν κρίνεται μόνον η τεχνική ηγεσία πλέον, αλλά ολόκληρος ο οργανισμός της ομάδας. Ενα μήνυμα σαφέστατο προς πάσαν κατεύθυνση για την ανάγκη της επιτυχίας και της απόλυτης προσπάθειας από όλους προς αυτήν την κατεύθυνση ειδάλλως οι συνέπειες θα είναι βαρύτατες για όλους. Δεν είναι στο κάδρο ο Σέρβος τεχνικός, όλοι είναι πλην του ιδιοκτήτη. Σαφώς κι εκείνος έχει ευθύνες αλλά εκείνος είναι ο ιδιοκτήτης κι αυτό δεν αλλάζει. Συνεπώς άπαντες έγιναν αποδέκτες του … ultimatum που έστειλε για το άμεσο μέλλον. Το ποιοί το εμπέδωσαν και ποιοί όχι θα φανεί άμεσα.
 
Ακολουθούν δυο διαδοχικά φιλικά στις 8 και 9 Αυγούστου στην Τούμπα κεκλεισμένων των θυρών με ΠΑΣ Γιάννινα και Λαμία αντίστοιχα. Επιθυμία της τεχνικής ηγεσίας για να βγάλει η ΙΔΙΑ τα δικά της συμπεράσματα για τους ποδοσφαιριστές που έχει στη διάθεσή της. Μάλιστα, σ’ ερώτηση του υπογράφοντα μετά το τελευταίο φιλικό με τον Αγιαξ στο Αμστερνταμ για το αν είχε τη δυνατότητα να γυρίσει το χρόνο πίσω για ν’ αλλάξει κάτι ποιό θα ήταν αυτό, ο κ. Στανόγεβιτς είχε αποκριθεί: «Θα ήθελα ένα φιλικό αγώνα ακόμη για να δω και τους ποδοσφαιριστές που δεν πήραν πολύ χρόνο συμμετοχής ως τώρα». Μέχρι την επόμενη αγωνιστική υποχρέωση απομένουν δώδεκα ημέρες. Ο χρόνος είναι αρκετός για να γίνουν πολλά. Να υπάρξει συνείδηση της ευθύνης, μεταστροφή προς τη σωστή κατεύθυνση από κάθε πλευρά για να μπει – επιτέλους – το νερό στ’ αυλάκι και να δικαιωθούν όλοι όσοι στηρίζουν, πέρα από πρόσωπα και συμφέροντα αυτήν την ομάδα. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους …